Λάμψη κορώνας στην Ιαπωνία

Αυτό το φυσικό φαινόμενο καταγράφηκε στην κορυφή των καταιγιδοφόρων νεφών, στις 10/9 στο Kunigami της Ιαπωνίας. Μια λευκή στήλη φωτός που αλλάζει απότομα σχήμα κάθε λίγο! Τι είναι όμως αυτό; Στα Αγγλικά ονομάζεται “crown flash” (στα Ελληνικά θα μπορούσαμε ίσως να το αποδώσουμε ως «λάμψη κορώνας» ή «λάμψη στέμματος») και πρόκειται για ένα αρκετά σπάνιο φαινόμενο που προκύπτει ως συνδυασμός της επιρροής του, διαρκώς μεταβαλλόμενου, ηλεκτρικού πεδίου του καταιγιδοφόρου νέφους πάνω στους παγοκρυστάλλους που βρίσκονται κοντά στην κορυφή του και της κατάλληλης θέσης του παρατηρητή ως προς τον Ήλιο.

 

Στη συγκεκριμένη περίπτωση μάλιστα, τμήμα των παγοκρυστάλλων που συμμετέχουν στο φαινόμενο, είναι σε γωνιακή απόσταση ~22 μοιρών από τον Ήλιο ως προς τον παρατηρητή, δηλαδή σε απόσταση όπου εμφανίζεται η άλως και για αυτό υπάρχει αυτός ο ιριδισμός πάνω στους κρυστάλλους, κάτι που σε άλλες αντίστοιχες περιπτώσεις που είχαμε αναρτήσει παλιότερα, δεν είχαμε την ευκαιρία να το δούμε.

 

Πιο συγκεκριμένα, αν και δεν υφίσταται ακόμη οριστική απάντηση για τον τρόπο δημιουργίας αυτού του φαινομένου, η επικρατούσα θεωρία υπαγορεύει ότι μικροσκοπικοί παγοκρύσταλλοι (σαν αυτούς που συμμετέχουν σε άλλα οπτικά φαινόμενα που έχουμε δει) οι οποίοι υφίστανται κοντά στις κορυφές αναπτυσσόμενων καταιγιδοφόρων νεφών, ανακλούν ή/και διαθλούν το ηλιακό φως προς τα μάτια του παρατηρητή. 

 

Γιατί όμως υπάρχουν αυτές οι απότομες αλλαγές στο σχήμα του; Το ηλιακό φως ανακλάται ή διαθλάται από αυτούς τους παγοκρυστάλλους, η διεύθυνση των οποίων καθορίζεται από το ισχυρό ηλεκτρικό πεδίο του καταιγιδοφόρου νέφους. Το πεδίο αυτό μεταβάλλεται απότομα κάθε φορά που συμβαίνει μια ανακατανομή του ηλεκτρικού φορτίου μέσα στο νέφος (π.χ. όταν εκδηλώνεται κεραυνός). Το αποτέλεσμα αυτής της απότομης μεταβολής, αποτυπώνεται και στον προσανατολισμό των παγοκρυστάλλων που συμμετέχουν στη δημιουργία αυτού του φαινομένου.

 

Πηγή: https://x.com/genjitsu_

 

Περισσότερα για όλα τα γνωστά, άγνωστα, εντυπωσιακά καιρικά και ατμοσφαιρικά φαινόμενα, με χάρτες, διαγράμματα, φωτογραφίες (από την Ελλάδα και το εξωτερικό) και απλή επιστημονική εξήγηση, θα βρείτε στον τόμο Ι του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα» (εκδόσεις «Οσελότος»), τον οποίο μπορείτε να αποκτήσετε από τη σελίδα μας με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής με ένα μήνυμα! Ρωτήστε μας!

Σύννεφα-οπές στην Πολωνία

Στις 7/8 στην πόλη Lubin της Πολωνίας, κάτοικος απαθανάτισε δυο πολύ όμορφα και χαρακτηριστικά παραδείγματα από «σύννεφα-οπές» (fallstreak holes). Αυτό το φαινόμενο παρατηρείται με νέφη που ανήκουν στην κατηγορία των υψισωρειτών ή θυσανοσωρειτών (Altocumulus ή Cirrocumulus) και δημιουργείται όταν υπάρξει κάποιο αίτιο (π.χ. πυρήνες συμπύκνωσης από τα αέρια διερχόμενου αεροπλάνου, αλλά και πρόσκαιρες μεταβολές στην πίεση τοπικά, λόγω του αεροδυναμικού σχήματος των πτερυγίων του, τα οποία προκαλούν απότομη αδιαβατική εκτόνωση και ψύξη κατά 20 βαθμούς Κελσίου περίπου), που θα οδηγήσει σταδιακά σε μαζική ψύξη τα υπέρψυχρα μικροσταγονίδια των νεφών τα οποία, ως τότε, ελλείψει πυρήνων συμπύκνωσης/παγοποίησης θα βρίσκονται ακόμη σε υγρή κατάσταση, παρόλο που η θερμοκρασία σε εκείνο το ύψος (μια ενδεικτική τιμή είναι γύρω στους -15 βαθμούς Κελσίου) είναι κάτω από το σημείο πήξης του νερού. 

 

Από την στιγμή που θα παγώσει ένα υπέρψυχρο σταγονίδιο, ακολουθείται μια διαδικασία ντόμινο, από εκείνο και ακτινικά προς τα έξω. Στο εσωτερικό των κύκλων, διακρίνονται τα σωματίδια που έχουν μετατραπεί σε παγοκρυστάλλους και πλέον κατέρχονται δημιουργώντας μια «κουρτίνα» που, ενίοτε, μπορεί να είναι εντυπωσιακή (στα συγκεκριμένα παραδείγματα, η κουρτίνα αυτή φαίνεται καθαρά), ενώ πίσω τους αφήνουν ένα κενό στο στρώμα των νεφών.

 

Φωτογραφία: https://x.com/ZawadkaMarek

 

Στον τόμο Ι του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα» (εκδόσεις «Οσελότος»), μπορείτε να δείτε φωτογραφίες με διάφορα εντυπωσιακά ή και άγνωστα, στο ευρύ κοινό, φυσικά φαινόμενα, από την Ελλάδα και το εξωτερικό, με λεπτομερείς εξηγήσεις και σχήματα για το πώς δημιουργούνται αλλά και πώς να τα αναζητάτε. Αποκτήστε τον από τη σελίδα μας με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής, με ένα μήνυμα! Ρωτήστε μας!

 

 

Ο Oumuamua ως "έξω-πλούτωνας"

Ο Oumuamua ήταν ο πρώτος «διαστρικός επισκέπτης» που ανιχνεύσαμε ποτέ, το 2017 ενώ στη συνέχεια ήρθε ο 2Ι/Borisov το 2019 και ο 3I/ATLAS φέτος (βλέπε https://www.facebook.com/TaFisikaFainomena/posts/1253654333438559). Επρόκειτο για κομήτες, τουλάχιστον τα δυο τελευταία αντικείμενα, που προέρχονται από άλλα αστρικά συστήματα εκτός του δικού μας, και αυτό μας το μαρτυρά η τροχιά τους η οποία είναι υπερβολική και όχι ελλειπτική. Δηλαδή δεν είναι βαρυτικά δέσμια κάποιου άστρου, ούτε φυσικά του Ήλιου μας.

 

Από αυτούς τους 3 που έχουμε εντοπίσει μέχρι σήμερα, ο πρώτος, ο Oumuamua ή 1I/ Oumuamua, ήταν και ο πιο «διαφορετικός», καθώς δεν μπορούσε να ταξινομηθεί στους κομήτες ή στους αστεροειδείς. Αποτελούνταν κυρίως από πάγο αζώτου, το σχήμα του ήταν σχεδόν κυλινδρικό αντί για το σύνηθες σχεδόν σφαιρικό (κάτι που δημιούργησε πολλά σενάρια), το μέγεθός του μικρό (~100 m αντί για μερικά χιλιόμετρα), η ανακλαστικότητά του ήταν μικρή, η πυκνότητά του μεγάλη, εμφάνισε επιτάχυνση καθώς απομακρυνόταν από τον Ήλιο ενώ συνήθως γίνεται το αντίθετο, ενώ δεν είχε την κλασική συμπεριφορά κομήτη με κόμη και ουρά.

 

Περισσότερη έρευνα οδήγησε τους επιστήμονες να το κατατάξουν σε μια νέα κατηγορία. Το συγκεκριμένο αντικείμενο αποτελεί τμήμα από παγωμένο εξωπλανήτη και συγκεκριμένα «έξω-Πλούτωνα» (exo-Pluto) δηλαδή από εξωπλανήτη που αντιστοιχεί στον δικό μας Πλούτωνα. Τι σημαίνει όμως αυτό; 

 

Κατά τα αρχικά στάδια δημιουργίας ενός πλανητικού συστήματος, στο νέφος σκόνης και αερίων που έχει «περισσέψει» και περιστοιχίζει το νεαρό άστρο, δημιουργούνται σταδιακά οι μελλοντικοί πλανήτες. Τα πρώτα μερικά εκατομμύρια έτη είναι χαώδη, με διαρκείς συγκρούσεις μεταξύ πλανητών και πλανητοειδών. Για παράδειγμα, στη ζώνη Kuiper του δικού μας συστήματος (μια ζώνη πέρα από την τροχιά του Ποσειδώνα, με παγωμένους βράχους, πλανητοειδή και πλανήτες-νάνους όπως ο Πλούτωνας, η οποία εκτιμάται πως αποτελεί πηγή κομητών), υπολογίζεται ότι υπάρχουν πολύ λιγότερα αντικείμενα από ότι στα αρχικά στάδια του πλανητικού μας συστήματος, οπότε και εκτιμάται ότι το υλικό που υπήρχε ήταν αρκετό για τη δημιουργία χιλιάδων πλανητοειδών και πλανητών–νάνων. Οι συγκρούσεις που έλαβαν χώρα μεταξύ αυτών των αντικειμένων στα αρχικά στάδια διαμόρφωσης του πλανητικού συστήματος, εξακόντισαν πολλά από αυτά στον διαστρικό χώρο. 

 

Αυτό συμβαίνει σε κάθε αντίστοιχο πλανητικό σύστημα, όχι μόνο στο δικό μας. Έτσι, σε κάποιο άλλο σύστημα έξω από το δικό μας, κατά τη διάρκεια εκείνης της αρχικής περιόδου, ανάμεσα σε αυτά τα αντικείμενα που εξακοντίστηκαν από εκεί, ήταν και τμήματα από πλανήτες παρόμοιους με τον Πλούτωνα, και ένα από αυτά έφτασε και στο δικό μας ηλιακό σύστημα (βλέπε Oumuamua). Γιατί όμως εστιάζουμε σε αντικείμενα αντίστοιχα του Πλούτωνα; Είναι η σύσταση που μας οδηγεί σε αυτό το συμπέρασμα. Η επιφάνεια του Πλούτωνα αποτελείται κυρίως από παγωμένο άζωτο. Επομένως, αν κάποια σύγκρουση αποσπούσε κομμάτι από την επιφάνειά του, το κομμάτι αυτό θα περιείχε κυρίως άζωτο, ένα χαρακτηριστικό που είχε και ο Oumuamua (σε αντίθεση με τους κομήτες που αποτελούνται κυρίως από παγωμένο νερό και στοιχεία με βάση τον άνθρακα).

 

Δημοσιευμένη Έρευνα: https://agupubs.onlinelibrary.wiley.com/.../2020JE006807

 

Εικόνα: Καλλιτεχνική απεικόνιση του Oumuamua (https://commons.wikimedia.org/.../File:Artist%27s...)

 

Περισσότερα για τους κομήτες, τους αστεροειδείς, τη διαστημική εξερεύνηση, τους εξωπλανήτες αλλά και τις ευρύτερες εξελίξεις στην Επιστήμη και την Τεχνολογία τόσο στο άμεσο αλλά και στο βαθύ μέλλον, θα βρείτε στους τόμους ΙΙ και ΙΙΙ του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα» (εκδόσεις «Οσελότος»), τους οποίους μπορείτε να αποκτήσετε από τη σελίδα μας με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής με ένα μήνυμα! Ρωτήστε μας!

 

 

Νυχτερινό οπτικό υπερθέαμα στην Ιαπωνία

Είναι ίσως από τις πιο όμορφες νυχτερινές φωτογραφίες με οπτικά φαινόμενα στον ουρανό. Ο Ιάπωνας φωτογράφος Misaki Nagao αναφέρει ότι έκανε τη λήψη σε μια κρύα νύχτα με -18 βαθμούς Κελσίου. [Εάν δεν φαίνεται η φωτογραφία στην προεπισκόπηση, τότε πατήστε στον σύνδεσμο που οδηγεί στο Χ από όπου και η φωτογραφία]

 

Πώς δημιουργούνται όλα αυτά τα φαινόμενα; Οι παγοκρύσταλλοι στα νέφη ή αυτοί που αιωρούνται στον αέρα γύρω μας (σε πιο ψυχρά κλίματα ή πολύ κρύες μέρες, όπως εδώ, ή σε χιονοδρομικά κέντρα) είναι υπεύθυνοι, σε συνδυασμό με τη διάθλαση του ηλιακού (ή σεληνιακού) φωτός, για τον συνδυασμό των οπτικών φαινομένων που βλέπουμε. Το διαφορετικό σχήμα του καθενός, το πλήθος τους, η καθαρότητά τους και οι διαφορετικές γωνίες εισόδου του φωτός σε αυτούς, μπορούν κάποιες φορές να οδηγήσουν σε αυτό το υπερθέαμα.

 

Εδώ παρατηρήστε δυο λεπτομέρειες που έχουμε δει και σε παλαιότερες αναρτήσεις μας. Πρώτον, ο παρασεληνιακός κύκλος (ο λευκός κύκλος που περνά από το φεγγάρι, ανάλογος του παρηλιακού κύκλου) έχει παρόμοια διάμετρο με τη σεληνιακή άλω των 22 μοιρών (η κλασική, έντονη άλως με το φεγγάρι στο κέντρο της). Αυτό σημαίνει πως το φεγγάρι βρίσκεται κοντά στο ζενίθ του παρατηρητή – φωτογράφου. 

 

Επίσης, παρατηρήστε χαμηλά στη φωτογραφία την ταυτόχρονη εμφάνιση τόσο του οριζόντιου τόξου, όσο και του κατώτερου περιφερειακού τόξου. Και τα δυο εμφανίζονται στην ίδια γωνιακή απόσταση από την πηγή φωτός (εδώ η Σελήνη), ωστόσο η ειδοποιός διαφορά τους φαίνεται στα άκρα τους, όπου το περιφερειακό τόξο παρουσιάζει μεγαλύτερη καμπυλότητα και «ακολουθεί» την άλω, ενώ το οριζόντιο τόξο συνεχίζει σχεδόν οριζόντια.

 

Πηγή: https://x.com/naagaoshi/status/1960994380166132028/photo/1

 

Περισσότερα για όλα τα γνωστά, άγνωστα, εντυπωσιακά καιρικά και ατμοσφαιρικά φαινόμενα, με χάρτες, διαγράμματα, φωτογραφίες (από την Ελλάδα και το εξωτερικό) και απλή επιστημονική εξήγηση, θα βρείτε στον τόμο Ι του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα» (εκδόσεις «Οσελότος»), τον οποίο μπορείτε να αποκτήσετε από τη σελίδα μας με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής με ένα μήνυμα! Ρωτήστε μας!

 

 

 

Ασύρματη μέτρηση καρδιακών παλμών

Μια βασική μέτρηση στην Ιατρική, είναι εκείνη του καρδιακού ρυθμού, αποκαλύπτοντας αρκετά πράγματα για τη φυσική κατάσταση του υποκειμένου, τη δεδομένη στιγμή της μέτρησης. Για τη μέτρηση αυτή, απαιτούνται κάποιου είδους συσκευές οι οποίες εφαρμόζονται στο σώμα (π.χ. ένα smartwatch σήμερα είναι αρκετό). Ωστόσο, ερευνητές από την Καλιφόρνια ανοίγουν έναν νέο δρόμο για τη μέτρηση αυτής της βασικής ιατρικής παραμέτρου χωρίς τη χρήση κάποιας συσκευής. Η μέτρηση μπορεί να γίνεται μέσω Wi-Fi.

 

Πιο συγκεκριμένα, οι συσκευές Wi-Fi εκπέμπουν ραδιοκύματα στο χώρο και αυτά λαμβάνονται από άλλες συσκευές όπως π.χ. το κινητό ή ο υπολογιστής μας. Όμως, καθώς τα ραδιοκύματα διαδίδονται στον χώρο, τμήμα τους απορροφάται από διάφορα υλικά, προκαλώντας παραμορφώσεις στο διαδιδόμενο ραδιοκύμα. Οι ερευνητές, βασισμένοι σε αυτό, δημιούργησαν το Pulse-Fi, που αποτελείται από έναν πομπό και έναν δέκτη ραδιοκυμάτων. Ο δέκτης μπορεί, μέσω αλγορίθμων μηχανικής μάθησης, να εντοπίζει εκείνες τις μικρές διαφορές στο ραδιοκύμα, οι οποίες προέρχονται από τους καρδιακούς παλμούς ενός ανθρώπου που βρίσκεται στο χώρο, φιλτράροντας όλες τις άλλες παραμορφώσεις από τα αντικείμενα του χώρου.

 

Το εντυπωσιακό είναι ότι σε δοκιμές σε 118 υποκείμενα, το προαναφερθέν σύστημα έδωσε τον ακριβή καρδιακό παλμό (με διαφορά μισού παλμού ανά λεπτό), σε μόλις 5 δευτερόλεπτα μέτρησης, ενώ οι άνθρωποι μπορούσαν να είναι σε διάφορες στάσεις ή να κινούνται στο χώρο. Η εμβέλεια του συγκεκριμένου συστήματος, όσο αφορά την ακριβή μέτρηση, είναι 3 μέτρα, ωστόσο μπορεί να αυξηθεί περαιτέρω. Αυτό το σύστημα, ανοίγει το δρόμο και για μετρήσεις άλλων παραμέτρων με τον ίδιο τρόπο, όπως π.χ. ο ρυθμός αναπνοής, κάτι που μπορεί να ανιχνεύσει παθήσεις όπως η υπνική άπνοια. 

 

Δημοσιευμένη Έρευνα: https://ieeexplore.ieee.org/document/11096342

 

Περισσότερα για τις ευρύτερες εξελίξεις στην Επιστήμη και την Τεχνολογία τόσο στο άμεσο αλλά και στο βαθύ μέλλον, θα βρείτε στον συναρπαστικό τόμο ΙΙΙ του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα» (εκδόσεις «Οσελότος»), που μπορείτε να αποκτήσετε από τη σελίδα μας με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής με ένα μήνυμα! Ρωτήστε μας!

 

 

Φλεξοηλεκτρισμός και σιδηροηλεκτρισμός στον πάγο

Μια διεθνής ομάδα ερευνητών, από τη Βαρκελώνη (ICN2), την Κίνα (Xi'an Jiaotong University) και τις ΗΠΑ (Stony Brook University), παρουσίασε στις 27/8 στο επιστημονικό περιοδικό “Nature Physics”, μια ανακάλυψη που μπορεί να έχει σημαντικές τεχνολογικές εφαρμογές, ενώ ταυτόχρονα είναι πιθανό να δίνει μια οριστική εξήγηση για διάφορα φαινόμενα όπως ο κεραυνός και οι ηλεκτρικές εκκενώσεις.

 

Πιο συγκεκριμένα, η ομάδα ανακάλυψε ότι ο πάγος εμφανίζει φλεξοηλεκτρισμό (διαφορετικός από τον πιεζοηλεκτρισμό), δηλαδή παράγει ηλεκτρισμό όταν παραμορφώνεται μηχανικά, ωστόσο εμφανίζει και σιδηροηλεκτρισμό σε θερμοκρασίες κάτω από -113 βαθμούς Κελσίου, δηλαδή η επιφάνειά του μπορεί να αναπτύσσει ηλεκτρική πόλωση η οποία μπορεί να αντιστρέφεται με την εφαρμογή ενός εξωτερικού ηλεκτρικού πεδίου.

 

Ενώ είναι γνωστό ότι εντός των καταιγιδοφόρων νεφών αναπτύσσονται αντίθετα ηλεκτρικά φορτία και όταν το ηλεκτρικό δυναμικό εντός του νέφους ξεπεράσει μια κρίσιμη τιμή, τότε ξεσπά κεραυνός, δεν ήταν γνωστός ο ακριβής μηχανισμός με τον οποίο δυο σωματίδια πάγου αποκτούν ηλεκτρικό φορτίο, με αποτέλεσμα να αναπτυχθούν διάφορες επιστημονικές θεωρίες στο πέρασμα των ετών. Ο φλεξοηλεκτρισμός που αναπτύσσει ο πάγος, φαίνεται να δίνει μια απάντηση καθώς οι ανομοιογενείς μηχανικές παραμορφώσεις είναι κάτι σύνηθες στις συνθήκες ενός αναπτυσσόμενου καταιγιδοφόρου νέφους.

 

Από την άλλη, ο σιδηροηλεκτρισμός τοποθετεί τον πάγο δίπλα σε ηλεκτροκεραμικά υλικά, όπως το διοξείδιο του τιτανίου, τα οποία χρησιμοποιούνται σε προηγμένες τεχνολογίες όπως οι αισθητήρες διαφόρων ειδών. Έτσι, ανοίγει ένας δρόμος για τη χρήση ενός απλού και φθηνού υλικού όπως ο πάγος, σε διάφορες ηλεκτρονικές συσκευές, ακόμη και σε θερμοκρασίες ακραία χαμηλές.

 

Δημοσιευμένη Έρευνα: https://www.nature.com/articles/s41567-025-02995-6

 

Περισσότερα για όλα τα γνωστά, άγνωστα, εντυπωσιακά καιρικά και ατμοσφαιρικά φαινόμενα, με χάρτες, διαγράμματα, φωτογραφίες (από την Ελλάδα και το εξωτερικό) και απλή επιστημονική εξήγηση, θα βρείτε στον τόμο Ι του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα» (εκδόσεις «Οσελότος»), τον οποίο μπορείτε να αποκτήσετε από τη σελίδα μας με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής με ένα μήνυμα! Ρωτήστε μας!

 

 

Ζωδιακό φως από τη Σελήνη

Το «ζωδιακό φως» αποτελεί μια εκτεταμένη λωρίδα πολύ αμυδρού λευκού φωτός η οποία μπορεί να παρατηρηθεί σε σκοτεινούς ουρανούς χωρίς φωτορύπανση, είτε λίγο μετά τη δύση του Ηλίου προς τον δυτικό ορίζοντα είτε λίγο πριν την ανατολή του Ηλίου στον ανατολικό ορίζοντα. Εκτείνεται από τον ορίζοντα του παρατηρητή (δυτικό ή ανατολικό), όπου μοιάζει να έχει τριγωνικό σχήμα, ως αρκετά ψηλά ανάλογα και με τον βαθμό φωτορύπανσης (π.χ. https://www.facebook.com/photo?fbid=10222751748477099&set=pcb.10222751797838333). 

 

Το «ζωδιακό φως» προκύπτει από την ανάκλαση του ηλιακού φωτός πάνω στη διαπλανητική σκόνη. Η διαπλανητική σκόνη αποτελείται από κόκκους σκόνης που έχουν διάμετρο μερικές δεκάδες ως εκατοντάδες μικρόμετρα και η συντριπτική τους πλειοψηφία προέρχεται από κομήτες των οποίων η τροχιά επηρεάζεται από τον πλανήτη Δία. Βρίσκονται πάνω στο επίπεδο της εκλειπτικής (το επίπεδο που κινείται ο Ήλιος, η Γη και οι πλανήτες, για αυτό λέγεται και διαπλανητική σκόνη).

 

Αν μπορούσαμε να το φωτογραφίσουμε από ένα σημείο με μηδενική φωτορύπανση και χωρίς το «εμπόδιο» της γήινης ατμόσφαιρας, τότε θα βλέπαμε αυτό το θεαματικό σκηνικό των φωτογραφιών που τράβηξε στις 31/7/1971 ο αστροναύτης Al Worden κατά την αποστολή "Apollo 15" και ενώ βρισκόταν σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη. Και οι δυο φωτογραφίες ελήφθησαν κατά τη διάρκεια της σεληνιακής νύχτας (ο Ήλιος είναι κάτω από τον ορίζοντα του παρατηρητή). 

 

Στη μία φωτογραφία, το πολύ λαμπερό αντικείμενο χαμηλά στον ορίζοντα είναι η Αφροδίτη, ενώ πιο πάνω από αυτήν διακρίνονται ο Κάστωρ και ο Πολυδεύκης του αστερισμού των Διδύμων. Στην ίδια φωτογραφία, ο φωτισμός του σεληνιακού εδάφους προέρχεται από την αντανάκλαση του ηλιακού φωτός από τη Γη. Στην άλλη φωτογραφία, η οποία έχει ληφθεί σε τροχιά πάνω από τη «μακρινή» (ή «αθέατη») πλευρά της Σελήνης, φαίνεται πάλι εντυπωσιακό το ζωδιακό φως, ενώ τα δυο λαμπρότερα αντικείμενα εδώ είναι ο Regulus στον αστερισμό του Λέοντα και ο Ερμής.

 

Δυστυχώς, η αυξανόμενη φωτορύπανση από τη λάθος διαχείριση του τεχνητού φωτός, επηρεάζει έντονα και τις λιγοστές σκοτεινές περιοχές που έχουν απομείνει στον πλανήτη μας, με αποτέλεσμα να χάνουμε πολλά από τα φαινόμενα του νυχτερινού ουρανού που, υπό άλλες συνθήκες, θα μας έκοβαν την ανάσα. Ήδη υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν δει ποτέ τον Γαλαξία τη νύχτα, ενώ δεν μπορεί να περάσει ασχολίαστο το γεγονός ότι πέρυσι τον Δεκέμβρη, υπήρξαν ακόμη και πολιτικοί στις ΗΠΑ που μπέρδεψαν τον Ωρίωνα με… «επίθεση από εχθρικά drones» (https://www.facebook.com/photo.php?fbid=2885172184964207&id=100004143601226&set=a.115161985298588).

 

Πηγή: https://en.wikipedia.org/.../File:AS15-98-13311_and_13325...

 

Περισσότερα για όλα τα γνωστά, άγνωστα, εντυπωσιακά καιρικά και ατμοσφαιρικά φαινόμενα, με χάρτες, διαγράμματα, φωτογραφίες (από την Ελλάδα και το εξωτερικό) και απλή επιστημονική εξήγηση, στον τόμο Ι του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα» (εκδόσεις «Οσελότος»), τον οποίο μπορείτε να αποκτήσετε από τη σελίδα μας με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής με ένα μήνυμα! Ρωτήστε μας!