Εύρεση μακριών αλυσίδων υδρογονανθράκων στον Άρη

Το 2013, το rover “Curiosity” ερευνώντας τον αρειανό κρατήρα “Yellowknife Bay”, ο οποίος μοιάζει με αυτό που κάποτε μπορεί να ήταν ο πυθμένας αρχαίας λίμνης, συνέλλεξε δείγματα από το υπέδαφος τρυπώντας σε βάθος ως και 10 εκατοστά με το τρυπάνι του. Το δείγμα αυτό εξετάστηκε με διάφορες τεχνικές στο εργαστήριο του “Curiosity” και βρέθηκαν χημικές ενδείξεις ότι εκεί πράγματι υπήρχε μια λίμνη πριν 3.7 δισεκατομμύρια έτη. Το δείγμα περιείχε οργανικά μόρια, θείο, μεθάνιο και νιτρικά άλατα. Η λίμνη αυτή υπήρχε εκεί για αρκετά εκατομμύρια έτη, παρέχοντας ένα περιβάλλον με στοιχεία απαραίτητα για τη δημιουργία ζωής.

 

Πρόσφατα, το ίδιο δείγμα εξετάστηκε με έναν διαφορετικό τρόπο, στο εργαστήριο SAM (Sample Analysis at Mars) του “Curiosity” και τα αποτελέσματα δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό “Proceedings of the National Academy of Sciences” στις 24/3. Εκεί ανακαλύφθηκε ότι το συγκεκριμένο δείγμα περιείχε μακριές αλυσίδες υδρογονανθράκων που περιείχαν τουλάχιστον 10-12 άτομα άνθρακα. Αυτές πιθανόν να αποτελούσαν τμήμα λιπαρών οξέων που είχαν διατηρηθεί στο δείγμα και αποσπάστηκαν κατά τη θέρμανσή του στο πείραμα. Αυτά τα οξέα αποτελούν οργανικά μόρια που μπορεί να συνδέονται με την ύπαρξη αρχαίας ζωής στον Άρη, όμως προκύπτουν και από αβιοτικές διαδικασίες. Ωστόσο, η εύρεσή τους θεωρείται ούτως ή άλλως σημαντική.

 

Εκτιμάται ότι τα δείγματα από τον πυθμένα αυτής της αρχαίας αρειανής λίμνης, μπορεί να περιέχουν και μεγαλύτερες αλυσίδες υδρογονανθράκων (με πάνω από 12 άτομα άνθρακα), ωστόσο το εργαστήριο SAM του “Curiosity” δεν έχει τη δυνατότητα να τις ανιχνεύσει. Κάτι τέτοιο θα ήταν σημαντικό καθώς, οι αβιοτικές διαδικασίες παράγουν λιπαρά οξέα με αλυσίδες υδρογονανθράκων που περιέχουν λιγότερα από 12 άτομα άνθρακα. Για αυτό το λόγο, θα πρέπει να επιστραφούν αυτά τα δείγματα στη Γη, ώστε να εξεταστούν με μεγαλύτερη λεπτομέρεια. Αντίστοιχα δείγματα συλλέγει και το “Perseverance” στον κρατήρα “Jezero” που αποτελούσε τον πυθμένα μιας ακόμη αρχαίας αρειανής λίμνης. Μια μελλοντική αποστολή αναμένεται να μαζέψει όλα αυτά τα πολύτιμα δείγματα.

 

Δημοσιευμένη Έρευνα: https://www.pnas.org/doi/abs/10.1073/pnas.2420580122

 

Εικόνα: https://svs.gsfc.nasa.gov/14808/#media_group_377732

 

Περισσότερα για τη διαστημική εξερεύνηση, τις προκλήσεις της, τους τρόπους αντιμετώπισης που έχουν προταθεί, όπως και τις γενικότερες εξελίξεις στην Επιστήμη και την Τεχνολογία τόσο στο άμεσο αλλά και στο βαθύ μέλλον, θα βρείτε στον συναρπαστικό τόμο ΙΙΙ του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα» (εκδόσεις «Οσελότος»), τον οποίο μπορείτε να αποκτήσετε από τη σελίδα μας με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής με ένα μήνυμα! Ρωτήστε μας!

 

 

CRISPR εναντίον καρκίνου

Σε έρευνα που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό “Advanced Science” στο τέλος του προηγούμενου έτους, ερευνητές από το πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ χρησιμοποίησαν την τεχνική CRISPR σε ποντίκια, στοχεύοντας στην αποκοπή ενός συγκεκριμένου γονιδίου σε καρκινικά κύτταρα όγκων στο κεφάλι και το λαιμό, με αποτέλεσμα να εξολοθρεύσουν το 50% των καρκινικών όγκων. Οι καρκίνοι στο κεφάλι και τον λαιμό είναι πολύ συνηθισμένοι και αποτελούν την 5η αιτία θανάτου από καρκίνο.

 

Οι ερευνητές αναφέρουν ότι αν και η συγκεκριμένη τεχνική, ως σήμερα δεν χρησιμοποιούνταν κατά του καρκίνου καθώς υπήρχε η υπόθεση ότι δεν αρκεί η επέμβαση σε ένα συγκεκριμένο γονίδιο σε αυτές τις περιπτώσεις, ωστόσο στην παρούσα έρευνα αποδεικνύεται ότι ορισμένα γονίδια είναι απολύτως απαραίτητα για την επιβίωση των καρκινικών κυττάρων, κάνοντας την τεχνική CRISPR ένα αποτελεσματικό εργαλείο. Η ερευνητική ομάδα ήδη εργάζεται πάνω σε άλλους τύπους καρκίνων, όπως εκείνον στο συκώτι, το λέμφωμα και το μυέλωμα.

 

Η τεχνική CRISPR (Clustered Regularly Interspaced Short Palindromic Repeats), αποτελεί μια πολλά υποσχόμενη τεχνική κατά την οποία, ακολουθίες DNA προκαρυωτικών οργανισμών (π.χ. βακτηρίων), μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να εισαχθούν σε ασθενείς με προβληματικό DNA, να αναγνωρίσουν το κομμάτι προς διόρθωση, να το αποκόψουν και να δώσουν «οδηγίες», ώστε να αντικατασταθεί με ένα υγιές λειτουργικό τμήμα. Ουσιαστικά συνίσταται σε τροποποίηση του DNA μέσω της επέμβασης στα κύτταρα του ασθενούς, με σκοπό τη ριζική και αποτελεσματική διόρθωση προβληματικών μερών του γονιδιώματος που συνδέονται με βαριές ή θανατηφόρες ασθένειες, όπως ο καρκίνος. Αυτό γίνεται με μεταφορά, με τη βοήθεια ιών ως «οχήματα», οδηγιών για την παραγωγή «διορθωμένου» DNA στα κύτταρα του ασθενούς.

 

Δημοσιευμένη Έρευνα: https://advanced.onlinelibrary.wiley.com/.../advs.202411032

 

Περισσότερα για το CRISPR αλλά και τις εξελίξεις στην Επιστήμη και την Τεχνολογία τόσο στο άμεσο αλλά και στο βαθύ μέλλον, θα βρείτε στον συναρπαστικό τόμο ΙΙΙ του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα» (εκδόσεις «Οσελότος»), τον οποίο μπορείτε να αποκτήσετε από τη σελίδα μας με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής με ένα μήνυμα! Ρωτήστε μας!

 

 

"Επανάσταση" στην αστροφωτογραφία με φακούς ελεγχόμενης περίθλασης

Σε έρευνα που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό “Applied Physics Letters” τον Φεβρουάριο και χρηματοδοτήθηκε από τη NASA και την DARPA (μια υπηρεσία αμύνης των ΗΠΑ όπου αναπτύσσονται προχωρημένα τεχνολογικά εγχειρήματα), παρουσιάζεται ένας φωτογραφικός φακός με ασύλληπτα μικρό πάχος 2.4 μικρομέτρων (1 μικρόμετρο = 1 εκατομμυριοστό του μέτρου).

 

Ο συγκεκριμένος πολύ λεπτός και πολύ ελαφρύς φακός, θα αποτελεί «επανάσταση» στον τρόπο με τον οποίο θα γίνεται η αστροφωτογράφιση, αντικαθιστώντας τα ογκώδη διαστημικά τηλεσκόπια που χρησιμοποιούσαν τους «παραδοσιακούς» διαθλαστικούς φακούς και τεχνικές για τη φωτογράφιση αντικειμένων στο βαθύ διάστημα. 

 

Οι «παραδοσιακοί» φακοί λειτουργούν με διάθλαση, με αποτέλεσμα το φως από τα μακρινά αντικείμενα να αλλάζει πορεία στον φακό και να εστιάζεται εκεί που επιθυμούμε. Ωστόσο, όσο πιο μακρινά αντικείμενα θέλουμε να φωτογραφίσουμε, τόσο βαρύτερο και πολύπλοκο είναι το σύστημα φακών που πρέπει να χρησιμοποιήσουμε (και να στείλουμε στο διάστημα, αν πρόκειται για διαστημικό τηλεσκόπιο).

 

Οι επίπεδοι φακοί της παρούσης έρευνας, λειτουργούν με ελεγχόμενη περίθλαση. Ομόκεντροι δακτύλιοι πάνω στον επίπεδο φακό, κάνουν περίθλαση στα διάφορα μήκη κύματος (στο ορατό και το κοντινό υπέρυθρο, 400-800 nm, για τη συγκεκριμένη έρευνα), όμως βρίσκονται σε μεταβλητό βάθος μέσα στον επίπεδο φακό με αποτέλεσμα τα διάφορα χρώματα (διάφορα μήκη κύματος) να εστιάζονται σε ένα σημείο, δημιουργώντας μια καθαρή εικόνα χωρίς χρωματικά σφάλματα. Οι ερευνητές αναφέρουν ότι η μαζική παραγωγή δεν θα αργήσει 

 

Δημοσιευμένη Έρευνα: https://pubs.aip.org/.../Color-astrophotography-with-a...

 

Στη φωτογραφία φαίνεται ο εν λόγω φακός - The Menon Lab / The University of Utah

 

Περισσότερα για τις εξελίξεις στην Επιστήμη και την Τεχνολογία τόσο στο άμεσο αλλά και στο βαθύ μέλλον, θα βρείτε στον συναρπαστικό τόμο ΙΙΙ του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα» (εκδόσεις «Οσελότος»), τον οποίο μπορείτε να αποκτήσετε από τη σελίδα μας με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής με ένα μήνυμα! Ρωτήστε μας!

 

 

 

Ίχνη από σίφωνες ξηράς

Στις 13/3, κακοκαιρία με ισχυρές υπερκυτταρικές καταιγίδες (supercells) συνοδευόμενες από σίφωνες ξηράς, επηρέασαν κυρίως τις κεντροδυτικές πολιτείες στις ΗΠΑ. Μία από τις πολιτείες που επηρεάστηκαν αρκετά από τους σίφωνες ήταν εκείνη του Μισισιπή, όπου καταγράφηκαν 18 σίφωνες εκ των οποίων ένας ήταν κατηγορίας EF4 (στην 5βάθμια ενισχυμένη κλίμακα Fujita, EF/Enhanced Fujita, όπου κατηγοριοποιούνται ανάλογα με τις καταστροφές που έχουν προκαλέσει). Οι μέγιστες ταχύτητες των ανέμων εκτιμάται ότι ξεπέρασαν τα 270 km/h κατά τόπους.

 

Οι καταστροφές από τους σίφωνες, ήταν ορατές ακόμη και από τον δορυφόρο Landsat 8 στη φωτογραφία που βλέπουμε και η οποία ελήφθη στις 22/3. Εκεί, σημειώνεται με βέλη το ίχνος της διαδρομής, δεκάδων χιλιομέτρων, ενός εκ των ισχυρών σιφώνων που έπληξαν την περιοχή. Οι καταστροφές σε σπίτια και αγροικίες, η απογύμνωση ή και το ξερίζωμα των δέντρων κατά τη διέλευσή του, έχουν αφήσει ένα χαρακτηριστικό ίχνος στο έδαφος, το οποίο είναι ορατό και από τον δορυφόρο.

 

Φωτογραφία: Landsat 8 (OLI) / https://earthobservatory.nasa.gov/.../tornadoes-rip...

 

Περισσότερα για τους σίφωνες ξηράς και θαλάσσης, τους κονιορτοστρόβιλους, τους νεφοστρόβιλους, κ.α, με χάρτες, διαγράμματα, πίνακες και εντυπωσιακές εικόνες από τη χώρα μας και το εξωτερικό, θα βρείτε στον τόμο Ι του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα» (εκδόσεις «Οσελότος»), τον οποίο μπορείτε να αποκτήσετε από τη σελίδα μας με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής με ένα μήνυμα! Ρωτήστε μας!

 

 

Ιπτάμενα αυτοκίνητα από την Alef

Καλημέρα και χρόνια πολλά! Τώρα, αν κάθεστε σε κάποιο οικογενειακό τραπέζι και δεν έχετε τι να κάνετε, εδώ σας έχω! Πάμε να δούμε το σημερινό μας θέμα.

 

«Πού είναι τα ιπτάμενα αυτοκίνητα που μας υποσχέθηκαν για το μέλλον όταν ήμασταν μικροί;» είναι μια ερώτηση που μπορεί να έχετε σκεφτεί μεταξύ σοβαρού και αστείου, και ενώ υπάρχουν κάποιες αντικειμενικές δυσκολίες στην υλοποίηση μιας τέτοιας τεχνολογίας, η εταιρεία “Alef” είναι σχεδόν έτοιμη να λανσάρει το “Model A” που είναι ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο το οποίο μπορεί να γίνει και αεροπλάνο!

 

Αν αναρωτιέστε για την αυτονομία, αυτή θα είναι περίπου 320 km (αν χρησιμοποιείται ως αυτοκίνητο) και 180 km αν χρησιμοποιείται ως αεροπλάνο. Για χρήση εντός μιας πόλης φαντάζει ιδανικό, καθώς οι καθυστερήσεις λόγω κίνησης ή άλλων απρόβλεπτων συμβάντων θα αποτελούν παρελθόν. Το αυτοκίνητό σας, θα ανυψώνεται κατακόρυφα και θα ίπταται πάνω από τα ακινητοποιημένα αμάξια, μέχρι να σας μεταφέρει στον προορισμό σας. Το μοντέλο αυτό αναμένεται να κοστίζει 300000 δολάρια και η εταιρεία αναφέρει ότι ήδη υπάρχουν πάνω από 3000 προ-παραγγελίες. 

 

Από την άλλη, η FAA (Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Αεροπορίας των ΗΠΑ) ανακοίνωσε πριν λίγους μήνες ότι για να μπορεί να χρησιμοποιήσει κάποιος ένα τέτοιο ιπτάμενο μοντέλο, θα πρέπει να έχει άδεια πιλότου, κάτι που σημαίνει ότι θα πρέπει να έχει τουλάχιστον 40 ώρες πτήσης για να μπορέσει να χειριστεί νόμιμα το “Model A” της Alef.

 

Περισσότερα: https://alef.aero/ -- Φωτογραφία από τη δοκιμή του συγκεκριμένου μοντέλου στον αέρα.

 

Περισσότερα για τις γενικότερες εξελίξεις στην Επιστήμη και την Τεχνολογία τόσο στο άμεσο αλλά και στο βαθύ μέλλον, θα βρείτε στον συναρπαστικό τόμο ΙΙΙ του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα» (εκδόσεις «Οσελότος»), τον οποίο μπορείτε να αποκτήσετε από τη σελίδα μας με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής με ένα μήνυμα! Ρωτήστε μας!

 

 

Περισσότερα για την ανίχνευση πιθανών βιοδεικτών στον εξωπλανήτη K2-18b

Και αφού «έκατσε η σκόνη» από την προχθεσινή ανακοίνωση περί των ευρημάτων του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb για τον εξωπλανήτη K2-18b (βλέπε εδώ: https://www.facebook.com/TaFisikaFainomena/posts/1180789194058407), ας δούμε τι ισχύει, τι δεν ισχύει και τι μπορούμε να περιμένουμε. 

 

Βρέθηκε ζωή στον εξωπλανήτη αυτόν; Όχι. Αν είχε βρεθεί, θα το ξέρατε σίγουρα! Αυτό που βρέθηκε* είναι κάποιες χημικές ενώσεις (διμεθυλοσουλφιδίο και διμεθυλοδισουλφίδιο που για συντομία τα γράφουμε DMS, DMDS) που στη Γη γνωρίζουμε ότι παράγονται από θαλάσσια ζωή, όμως υπάρχουν και αβιοτικές διαδικασίες που θα μπορούσαν να το δημιουργήσουν στον εν λόγω εξωπλανήτη.

*Βρέθηκαν όντως αυτές οι χημικές ενώσεις; Κάποιοι ερευνητές έχουν τις αμφιβολίες τους για λόγους που άπτονται της στατιστικής που χρησιμοποιήθηκε για να αναδειχθεί η ανίχνευση «3σ» (ή απλοϊκά 99.7%) που αναφέρθηκε στην προηγούμενη ανάρτησή μας. 

 

Τι χρειαζόμαστε για να είμαστε σίγουροι για την ανίχνευση των συγκεκριμένων στοιχείων; Περισσότερες παρατηρήσεις, επαλήθευση και από άλλες ανεξάρτητες επιστημονικές ομάδες και στατιστική βεβαιότητα «5σ».

 

Έστω ότι γίνεται πλήρης επαλήθευση της ύπαρξης αυτών των στοιχείων. Τι θα αποκαλύψει για αυτόν τον εξωπλανήτη; Μία πιθανότητα να παράγονται από κάποιου είδους θαλάσσια ζωή, όμως επειδή υπάρχουν και αβιοτικές διαδικασίες (δηλαδή διαδικασίες που δεν χρειάζονται την ύπαρξη ζωής) που μπορούν να τα παράγουν, σίγουρα έχουμε πολύ δρόμο να διανύσουμε αποδεικνύοντας ότι δεν είναι αυτές που ευθύνονται για την ύπαρξη DMS και DMDS και για αυτό αναφερθήκαμε σε «ένα ταξίδι που μόλις ξεκινά» στην προηγούμενη ανάρτησή μας. 

 

Γνωρίζουμε ότι ο K2-18b έχει όντως ωκεανούς; Ο εξωπλανήτης αυτός βρίσκεται στην «κατοικήσιμη» ζώνη του αστέρα του (ερυθρός νάνος) κάτι που σημαίνει ότι δυνητικά έχει θερμοκρασίες κατάλληλες για να υπάρχει νερό σε υγρή μορφή, όμως αυτό δεν αποτελεί επιβεβαίωση, καθώς υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που θα πρέπει να ληφθούν υπόψη. 

 

Πέρα από τα DMS και DMDS, πόσο σημαντική είναι η έρευνα πάνω σε αυτόν τον εξωπλανήτη; Πολύ! Είναι το «επόμενο βήμα» όσο αφορά την εξερεύνηση των εξωπλανητών και των ποικίλων εξωπλανητικών ατμοσφαιρών. Αυτοί οι εξωπλανήτες όπως ο K2-18b είναι συνηθισμένοι εκτός του ηλιακού μας συστήματος, όμως στο δικό μας δεν έχουμε κανέναν τέτοιον! Επομένως, υπάρχει ανάγκη να μάθουμε περισσότερα για αυτούς τους «μίνι-Ποσειδώνες» (λέγονται έτσι διότι είναι λίγο μικρότεροι από τον δικό μας Ποσειδώνα και αποτελούν συνήθως ωκεάνιους κόσμους με παχιά ατμόσφαιρα υδρογόνου).

 

Μπορούμε να πούμε ότι αυτά τα στοιχεία (DMS, DMDS) αποτελούν «βίο-δείκτες» (biosignatures), δηλαδή στοιχεία που συνδέονται με την ύπαρξη ζωής; Ο βίο-δείκτης είναι ένα στοιχείο που αποτελεί απόδειξη για ύπαρξη ζωής. Υπό αυτό το πρίσμα, πολλοί ερευνητές επισημαίνουν ότι επειδή υπάρχουν και αβιοτικές διαδικασίες που μπορούν να τα παράγουν αυτά, δεν μπορούν να θεωρηθούν βίο-δείκτες από μόνα τους. Ένας κανόνας είναι ότι «όσο μεγαλύτερο είναι το μόριο που ανιχνεύεται, τόσο πιθανότερο είναι να έχει παραχθεί από ζωή». Για παράδειγμα, αν σε έναν εξωπλανήτη ανιχνεύαμε CFCs (οι γνωστοί χλωροφθοράνθρακες που χρησιμοποιούνταν παλιά σε κλιματιστικά και ψυγεία και μας άφησαν ως «κληρονομιά» την αραίωση του όζοντος), τότε αυτό θα μπορούσε σίγουρα να θεωρηθεί ως ένας βίο-δείκτης.

 

Οπότε, πού βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή και τι να περιμένουμε; Έχουμε έναν ακόμη λόγο να θέλουμε να ψάξουμε περισσότερο τον συγκεκριμένο εξωπλανήτη, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα. Χρειαζόμαστε σίγουρα περισσότερα δεδομένα (χρόνος παρατήρησης), και πλήρη στατιστική επιβεβαίωση της ύπαρξης των συγκεκριμένων στοιχείων από ανεξάρτητες ερευνητικές ομάδες. Ακόμη και αν αυτό δεν συμβεί, θα έχουμε μάθει περισσότερα για αυτούς τους «ξένους», για το ηλιακό μας σύστημα, πλανήτες.

 

Έχει συμβεί κάτι ανάλογο στο παρελθόν; Ναι, και μάλιστα έχουμε ένα πρόσφατο παράδειγμα εντός του ηλιακού μας συστήματος και συγκεκριμένα στην Αφροδίτη όπου το 2020 μια ερευνητική ομάδα ανέφερε ότι ανίχνευσε φωσφίνη στην ατμόσφαιρα του πλανήτη, κάτι που αποτελεί πιθανό βίο-δείκτη για ακραιόφιλους μικροοργανισμούς στα νέφη του (η υπόθεση ότι μπορεί να υπάρχει κάποιου είδους ζωή στα νέφη της Αφροδίτης, μακριά από την κολασμένη επιφάνειά της, δεν είναι νέα). Μεταγενέστερες παρατηρήσεις από άλλους δεν επαλήθευσαν την ανίχνευση φωσφίνης, όμως η ερευνητική ομάδα επανήλθε το 2023 με περισσότερες παρατηρήσεις και την εκ νέου ανίχνευση αυτής της ουσίας, εξηγώντας ότι έχει σημασία αν οι παρατηρήσεις έγιναν στη φωτεινή (αυτή που βλέπει προς τον Ήλιο) ή τη σκοτεινή πλευρά του πλανήτη κάθε φορά. Στη φωτεινή πλευρά, η υπεριώδης ακτινοβολία διαλύει τα ίχνη φωσφίνης. Επομένως, όσες μετρήσεις ελήφθησαν στη μεταβατική ζώνη από τη νύχτα προς την ημέρα ανίχνευσαν φωσφίνη, ενώ σε εκείνη από τη μέρα προς τη νύχτα όχι. Αυτό δείχνει ότι έχουμε ακόμη πολλά να μάθουμε και για τις ατμόσφαιρες των «γειτονικών» μας πλανητών, κάτι στο οποίο στοχεύουν οι αποστολές “DAVINCI+” και «VERITAS» στην Αφροδίτη (βλέπε παλαιότερη ανάρτησή μας για αυτές: https://www.facebook.com/TaFisikaFainomena/posts/995073654632726).

 

Σχετικό άρθρο: https://www.nature.com/articles/d41586-025-01264-z

 

Καλλιτεχνική απεικόνιση εξωπλανήτη: https://commons.wikimedia.org/.../File:An_exoplanet_seen...

 

Περισσότερα για τη διαστημική εξερεύνηση, τους εξωπλανήτες αλλά και τις ευρύτερες εξελίξεις στην Επιστήμη και την Τεχνολογία τόσο στο άμεσο αλλά και στο βαθύ μέλλον, θα βρείτε στον συναρπαστικό τόμο ΙΙΙ του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα» (εκδόσεις «Οσελότος»), τον οποίο μπορείτε να αποκτήσετε από τη σελίδα μας με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής με ένα μήνυμα! Ρωτήστε μας!

 

 

Κύλινδροι ή ρολά χιονιού

Αυτό το εντυπωσιακό και σπάνιο θέαμα με κύλινδρους ή ρολά χιονιού είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν οι λιγοστοί κάτοικοι της παγωμένης λίμνης Teletskoye, στην κεντρική Ρωσία στις αρχές Μαρτίου. Αυτό το φαινόμενο συμβαίνει σπάνια καθώς χρειάζεται ένας συνδυασμός συνθηκών, ώστε το χιόνι να τυλιχθεί με τη βοήθεια του ανέμου σε ρολά σαν αυτά στις φωτογραφίες. 

 

Για να δημιουργηθούν αυτά τα ρολά, θα πρέπει να υπάρχει ένα σχετικά λεπτό στρώμα «υγρού χιονιού» με θερμοκρασία κοντά σε αυτήν της τήξης του πάγου. Αυτό το στρώμα «κολλάει» εύκολα, όμως θα πρέπει να μπορεί και να ανασηκώνεται εύκολα με τη βοήθεια του αέρα, επομένως θα πρέπει από κάτω του να έχει ένα στρώμα χιονιού που έχει πέσει με πολύ χαμηλότερη θερμοκρασία και είτε είναι παγωμένο είτε είναι σε μορφή πούδρας. Τότε το υγρό χιόνι μπορεί να ανασηκωθεί χωρίς να κολλάει με το παγωμένο του υπόστρωμα αλλά μπορεί να κολλάει μεταξύ του καθώς το «τυλίγει» ο αέρας. Επίσης, η ένταση του ανέμου θα πρέπει να είναι αρκετή για να κινεί τα ρολά χιονιού αλλά όχι ιδιαίτερα μεγάλη ώστε να τα διαλύει.

 

Πηγή: Kirill Bakanov / https://x.com/WeatherSarov1

 

Περισσότερα για όλα τα γνωστά, άγνωστα, εντυπωσιακά καιρικά και ατμοσφαιρικά φαινόμενα, με χάρτες, διαγράμματα, φωτογραφίες (από την Ελλάδα και το εξωτερικό) και απλή επιστημονική εξήγηση, θα βρείτε στον τόμο Ι του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα» (εκδόσεις «Οσελότος»), τον οποίο μπορείτε να αποκτήσετε από τη σελίδα μας με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής με ένα μήνυμα! Ρωτήστε μας!