Πανδαισία οπτικών φαινομένων στο Vermont των ΗΠΑ

Με ένα υπέροχο θέαμα ήρθε αντιμέτωπος ο Phil Smith, στις 10/1, όντας στο χιονισμένο τοπίο του Smugglers' Notch, στο Vermont των ΗΠΑ. Μια πανδαισία οπτικών φαινομένων χάρη στη διάθλαση του ηλιακού φωτός, με διάφορους τρόπους και γωνίες, στους αιωρούμενους παγοκρυστάλλους (οι οποίοι είναι εμφανείς στη φωτογραφία). Εκτός από τα γνωστά, από παλαιότερες αναρτήσεις μας, τόξα, υπάρχουν και κάποια σπανιότερα όπως το ηλιακό τόξο.

 

Όλα αυτά τα τόξα και τα διάφορα οπτικά και άλλα φαινόμενα που μπορείτε να δείτε στον ουρανό, είναι εφικτό να τα μάθετε και να τα αναγνωρίζετε ή ακόμη και να τα ψάχνετε, με τη βοήθεια των σχημάτων και των φωτογραφιών στον τόμο Ι του έργου μας «Τα φυσικά φαινόμενα».

 

Φωτογραφία: Phil Smith – Πηγή: https://twitter.com/Eweather13

 

 

Νέο ρεκόρ μέσης ετήσιας θερμοκρασίας για τη Σιβηρία

Νέο ρεκόρ μέσης ετήσιας θερμοκρασίας για τη Σιβηρική περιοχή του Αρκτικού κύκλου (ο γκρι κυκλικός τομέας στον χάρτη), για το 2020 με απόκλιση σχεδόν 4 βαθμών πάνω από τον μέσο όρο της 30ετίας 1981-2010. Αν και ο ρυθμός αύξησης της μέσης θερμοκρασίας στην περιοχή, γίνεται εμφανής μετά το 1980, τις τελευταίες δυο δεκαετίες μεγαλώνει και άλλο.

 

Γράφημα: Zack Labe (Κλιματολόγος – Ερευνητής) -- https://twitter.com/ZLabe

 

 

Φωτονικός επεξεργαστής

Μια διεθνής ομάδα ερευνητών, από τα πανεπιστήμια Oxford, Münster, Exeter, Pittsburgh, το EPFL και την IBM, ανέπτυξαν έναν φωτονικό επεξεργαστή, δηλαδή έναν επεξεργαστή που χρησιμοποιεί φως (φωτόνια) αντί για ηλεκτρόνια, με αποτέλεσμα πολύ γρηγορότερη παράλληλη επεξεργασία δεδομένων. Η παρουσίαση της δουλειάς τους, δημοσιεύτηκε στο Nature τον Ιανουάριο.

 

Επειδή διαφορετικές συχνότητες φωτονίων (διαφορετικά χρώματα φωτός), δεν αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, χρησιμοποιούνται και επεξεργάζονται από τον φωτονικό επεξεργαστή για παράλληλους υπολογισμούς. Η συχνότητα (ή ταχύτητα) του συγκεκριμένου επεξεργαστή, υπερβαίνει τα 14 GHz. 

 

Τον φωτονικό επεξεργαστή που ανέπτυξαν, τον δοκιμάζουν σε τεχνητά νευρωνικά δίκτυα (π.χ. σε δίκτυο αναγνώρισης χειρόγραφων σημειώσεων), όμως σε συνδυασμό με τις επιδόσεις του, θα φανεί σύντομα χρήσιμος και σε μεγαλύτερα και πολυπλοκότερα νευρωνικά δίκτυα, όπως π.χ. για ανάλυση κλινικών δεδομένων και πρόγνωση ή σε ταχεία ανάλυση πολυάριθμων δεδομένων από αισθητήρες (π.χ. σε αυτοκινούμενα οχήματα), κ.α. 

 

Δημοσιευμένη Έρευνα: https://www.nature.com/articles/s41586-020-03070-1

 

 

Το στρωματοηφαίστειο Atlasov από τον ISS

Μια φωτογραφία που κόβει την ανάσα, από τον ISS, κοιτώντας προς το στρωματοηφαίστειο Atlasov, με ύψος 2340 m., στις Κουρίλες νήσους, στη βορειοανατολική Ασία. Το νησί πήρε το όνομά του από τον Vladimir Atlasov, έναν Ρώσο εξερευνητή του 17ου αιώνα που ενσωμάτωσε τη γειτονική χερσόνησο Kamchatka στη Ρωσία.

 

Το στρωματοηφαίστειο (ή στρωματόμορφο ηφαίστειο), αποτελεί κωνικό ηφαίστειο που έχει δημιουργηθεί από πολλά διαδοχικά στρώματα τέφρας και λάβας, η οποία έχει στερεοποιηθεί σχετικά γρήγορα (λόγω του μεγάλου ιξώδους).

 

Φωτογραφία: ISS

 

 

Το αρχιπέλαγος του Svalbard στη Νορβηγία

Το αρχιπέλαγος του Svalbard στη Νορβηγία, κοντά στον βόρειο πόλο, αποτελεί μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα περιοχή και για τους γεωλόγους, καθώς λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών και της ελάχιστης βλάστησης, εκεί είναι προσβάσιμα πετρώματα από σχεδόν όλες τις γεωλογικές περιόδους.

 

Η συγκεκριμένη φωτογραφία ελήφθη 23/8/2020, μετά από μια περίοδο πολύ υψηλών θερμοκρασιών για την περιοχή. Η κόκκινη απόχρωση πάνω δεξιά στη φωτογραφία, προέρχεται από το λιώσιμο του παγετώνα Holmström, με τα νερά να έχουν αυτό το χρώμα λόγω της υψηλής περιεκτικότητας των πετρωμάτων της περιοχής, σε σίδηρο.

 

Ανάλογη είναι και η αιτία για την οποία ο πλανήτης Άρης είναι (και λέγεται) «κόκκινος πλανήτης». Περισσότερα για αυτό, στον τόμο Ι του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα».

 

Φωτογραφία: NASA / LandSat 8 (OLI)

 

 

Τα ρεκόρ ψύχους στη δολίνη της Κεχρωτής

Με αφορμή ερώτηση φίλων της σελίδας περί των δολινών και των ακραία χαμηλών θερμοκρασιών που έχουν καταγραφεί σε αυτές, αφιερώνουμε αυτήν την ανάρτηση σε μια δολίνη που βρίσκεται στην Κεχρωτή, στο Μαίναλο Αρκαδίας, στα 1650 m μέτρα περίπου.

 

Οι δολίνες είναι φυσικοί γεωλογικοί σχηματισμοί που έχουν προκύψει από την κατάρρευση της οροφής σπηλαίων ή της διάβρωσης του υπεδάφους από υπόγεια ύδατα (βλέπε τοπογραφία Karst, στον τόμο Ι του έργου μας «Τα φυσικά φαινόμενα»). Έτσι προκύπτει ένα κοίλωμα περίπου κυκλικής διατομής με βάθος ως και δεκάδες ή εκατοντάδες μέτρα (π.χ. η δολίνη στην Κεχρωτή έχει βάθος άνω των 30 μέτρων).

 

Αυτά τα κοιλώματα, σε ορεινές κρύες περιοχές, ιδιαίτερα σε ανέφελες νύχτες χωρίς αέρα, μετά από ψυχρές εισβολές, φιλοξενούν στη βάση τους τις ψυχρότερες και πυκνότερες αέριες μάζες που βυθίζονται (ο θερμός αέρας ανυψώνεται και ο ψυχρός βυθίζεται) και εγκλωβίζονται εκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, αποκομμένες από την περιβάλλουσα ατμοσφαιρική κυκλοφορία. Η ξαστεριά σε τέτοιες νύχτες, βοηθά στην περαιτέρω ψύξη λόγω ακτινοβολίας. Μια τέτοια νύχτα ήταν και η 17/1/2012, οπότε και καταγράφηκε η θερμοκρασία ρεκόρ (για τη δολίνη αυτή) των -35.3 βαθμών Κελσίου, από τον μετεωρολογικό σταθμό του ΕΑΑ (Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών) που είχε τοποθετηθεί εκεί από το 2011.

 

Η ψύξη λόγω ακτινοβολίας, είναι η εκπομπή θερμότητας (υπέρυθρης ακτινοβολίας) από το έδαφος της Γης προς το διάστημα. Όσο πιο «ανεμπόδιστα» συμβαίνει αυτή η εκπομπή (νύχτες χωρίς νέφη να ανακλούν μέρος της ακτινοβολίας/θερμότητας αυτής ξανά πίσω προς τη Γη και χωρίς άνεμο να προκαλεί ανάμειξη των αερίων μαζών), τόσο πιο αποτελεσματική είναι η ψύξη. Αυτός είναι και ο λόγος που μπορεί να εμφανιστεί πάχνη/παγετός σε ακάλυπτες (ως προς τον νυχτερινό ουρανό) επιφάνειες, παρόλο που η θερμοκρασία δεν έχει πέσει κάτω από το 0 (αρκεί βέβαια να μην είναι υψηλή). 

 

Μάλιστα, αυτός ήταν ένας φυσικός τρόπος κατασκευής πάγου για ψύξη στο Ιράν και τις Ινδίες τα παλιότερα χρόνια. Ορισμένα σπίτια, είχαν κάποια ρηχά ακάλυπτα κοιλώματα, επίτηδες κατασκευασμένα, σε σκιερά μέρη, σαν τη βάση μιας δολίνης δηλαδή, ώστε να εκμεταλλεύονται την ψύξη λόγω ακτινοβολίας, σε ανέφελες, κρύες νύχτες. Γέμιζαν αυτά τα κοιλώματα με νερό τη νύχτα, και το πρωί αυτό είχε παγώσει, παρόλο που η θερμοκρασία του αέρα ήταν λίγους βαθμούς πάνω από το 0.

 

Περισσότερα εδώ για τα δεδομένα της Κεχρωτής από το ΕΑΑ: https://www.meteo.gr/article_view.cfm?entryID=488

 

«Ψυγεία» στο Ιράν: https://www.fieldstudyoftheworld.com/persian-ice-house.../

 

Περί δολινών και ρεκόρ θερμοκρασιών, αλλά και άλλες πληροφορίες επί του θέματος: https://kolydas.eu/.../%CF%84%CE%BF-%CE%AC%CE%B3%CE%BD.../

 

Φωτογραφία: Παράδειγμα εντυπωσιακής δολίνης στην Κροατία -- Πηγή: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:RedLakeCroatia.JPG

 

 

Άλλη μία έκρηξη για το Popocatépetl

Από τα πιο γνωστά και πιο ενεργά ηφαίστεια στο Μεξικό, το Popocatépetl, παρουσιάζει συνεχή δραστηριότητα από το 2005 και μετά. Το ύψος του φτάνει στα 5430 μέτρα και είναι το δεύτερο υψηλότερο ηφαίστειο στη χώρα (μετά το Citlaltépetl στα 5640 μέτρα). Στη φωτογραφία, βλέπουμε μία ακόμη έκρηξή του στις 2/1/2021.

 

Φωτογραφία: LandSat 8 (OLI)

 

 

Επαναχρησιμοποίηση του καυσίμου των αεροπλάνων

Από τα αεροπλάνα προέρχεται το 12% του διοξειδίου του άνθρακα που παράγεται από τα μέσα μεταφοράς παγκοσμίως. Λύση σε αυτό φαίνεται να προσφέρει ένας καταλύτης που θα μετατρέπει το διοξείδιο του άνθρακα σε καύσιμο, μειώνοντας έτσι αρκετά το περιβαλλοντικό αποτύπωμα των αεροπλάνων.

 

Παλιότερες αντίστοιχες προσπάθειες με καταλύτες από ακριβά υλικά (όπως κοβάλτιο), απαιτούσαν πολύπλοκες χημικές διεργασίες. Ωστόσο, στη συγκεκριμένη έρευνα, παρουσιάζεται ένας καταλύτης από απλούστερα υλικά και η διαδικασία μετατροπής διοξειδίου του άνθρακα σε καύσιμο είναι απλή.

 

Ανάλογες προσπάθειες για την μείωση του διοξειδίου του άνθρακα στον τομέα των μεταφορών, είχαμε δει και παλαιότερα. Για παράδειγμα, αυτήν εδώ: https://www.frontiersin.org/.../10.../fenrg.2019.00143/full όπου το 90% του εκπεμπόμενου διοξειδίου του άνθρακα από επίγεια και θαλάσσια μεταφορικά μέσα, θα μπορούσε να δεσμεύεται και να φυλάσσεται ή μετατρέπεται εκ νέου σε χρήσιμο καύσιμο.

 

Δημοσιευμένη Έρευνα: https://www.nature.com/articles/s41467-020-20214-z

 

Φωτογραφία: https://commons.wikimedia.org/.../File:Planes_and_birds...

 

 

 

Το τηλεσκόπιο της Ανταρκτικής

Σε υψόμετρο σχεδόν 3000 μέτρων, μακριά από κάθε τεχνητό φως, το τηλεσκόπιο του Νοτίου Πόλου είναι σε ιδανικό μέρος για αστρονομικές παρατηρήσεις. Αποτελεί ένα μέλος του παγκόσμιου δικτύου ραδιοτηλεσκοπίων που συνιστά το Event Horizon Telescope (Τηλεσκόπιο Ορίζοντα Γεγονότων), το οποίο γνωρίσαμε από την, περίφημη πλέον, εικόνα της μελανής οπής στο κέντρο του γαλαξία M87, η οποία δημοσιεύτηκε στις 10.04.2019.

 

Φωτογραφία: Δεκέμβριος 2020, Daniel Michalik / South Pole Telescope.

 

Πηγή: https://twitter.com/ehtelescope

 

 

Μόνιμες βάσεις στη Σελήνη

Έχουμε αναφερθεί και παλιότερα στις μελλοντικές αποστολές Artemis της NASA, με στόχο την δημιουργία σεληνιακής βάσης για τη μόνιμη εγκατάσταση του ανθρώπου στη Σελήνη σταδιακά από το 2024 ως το 2030. Αυτό θα δώσει τη δυνατότητα να δοκιμαστούν τεχνολογίες, απευθείας στο αφιλόξενο διάστημα. Τεχνολογίες που θα βοηθήσουν το ανθρώπινο είδος να προχωρήσει με ασφάλεια και την απαιτούμενη εμπειρία, στην περαιτέρω εξερεύνηση του διαστήματος αλλά να δώσει λύσεις και σε γήινα προβλήματα.

 

Η εταιρεία ICON, συνεργάζεται με τη NASA, πάνω στο σχέδιο «Όλυμπος», για την απευθείας τρισδιάστατη εκτύπωση της σεληνιακής βάσης από υλικά που θα βρεθούν εκεί, όπως ο σεληνιακός ρεγόλιθος (regolith). Η ICON, έχει εμπειρία στην εκτύπωση κατοικιών στη Γη και ο 3D εκτυπωτής της, μπορεί να κατασκευάσει ένα δυάρι (για την ακρίβεια, το περίγραμμα μιας κατοικίας με επιφάνεια 45 τετραγωνικών μέτρων) σε 24 ώρες.

 

Άλλες εταιρείες, όπως η SOM, σε συνεργασία με την ESA και το MIT, σκέφτονται την επεκτασιμότητα σχεδιάζοντας ένα «σεληνιακό χωριό» με διασυνδεδεμένες ασφαλείς μονάδες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν κατά το δοκούν. Η συγκεκριμένη εταιρεία, βλέπει το νότιο πόλο της Σελήνης ως ιδανικό μέρος για εγκατάσταση του «χωριού», κάτι που αποτελεί μια εύλογη επιλογή από πολλές απόψεις (ποσότητες πάγου, ηλιοφάνεια, κ.α.) 

 

Φωτογραφίες: 1η (σχέδιο σεληνιακής βάσης από την ICON), επόμενες δύο (σχέδιο σεληνιακού χωριού και άποψη του εσωτερικού των κατοικιών από την SOM).

 

Περισσότερα: https://www.nasa.gov/.../nasa-looks-to-advance-3d...

 

και

 

https://www.som.com/projects/moon_village

 

Σχετικά με την εξερεύνηση του διαστήματος τόσο στο άμεσο όσο και στο βαθύ μέλλον, τις προκλήσεις, τις λύσεις, τις προτάσεις, τις τεχνολογίες και ό,τι άλλο θα θέλατε να μάθετε, μπορείτε να τα βρείτε στον τόμο ΙΙΙ του έργου μας «Τα φυσικά φαινόμενα», το οποίο μπορείτε να προμηθευτείτε με έκπτωση και χωρίς έξοδα αποστολής από τη σελίδα μας!

 

 

Τόξα ανάκλασης στις Εβρίδες νήσους

Υπέροχη λήψη με διπλό ουράνιο τόξο αλλά και διπλό τόξο ανάκλασης, στο Tobson, στις Εβρίδες νήσους, δυτικά της Σκωτίας, στις 23/12/2020. 

 

Πως δημιουργείται όμως ένα τόξο ανάκλασης; Καταρχάς παρατηρήστε τα δυο «συνηθισμένα» τόξα. Όπως είναι γνωστό, για αυτά χρειάζεται μια πηγή φωτός (ο ήλιος, πίσω από τον παρατηρητή) και σταγόνες βροχής που δουν ως πρίσματα (μπροστά από τον παρατηρητή, εκεί που είναι τα τόξα).

 

Το 3ο τόξο που μοιάζει να είναι «στραβό», ονομάζεται τόξο ανάκλασης. Δημιουργείται όπως και τα «συνηθισμένα» και μάλιστα συνήθως συνοδεύεται και από ένα ακόμη παράλληλο προς αυτό (ο παρατηρητικός αναγνώστης θα το δει δεξιά του κύριου τόξου ανάκλασης, να υφίσταται αμυδρά). Η μόνη διαφορά ως προς τα «συνηθισμένα» είναι ότι η πηγή φωτός για αυτό, δεν είναι ο ήλιος αλλά κάποια ιδιαίτερα ανακλαστική επιφάνεια, όπως αυτή του νερού της θάλασσας εδώ, η οποία δρα σαν «δεύτερος ήλιος» δημιουργώντας ένα νέο ουράνιο τόξο.

 

Στην διαφορά θέσης των δυο πηγών φωτός (του ήλιου και της ανακλαστικής επιφάνειας του νερού), οφείλεται και το γεγονός ότι τα τόξα ανάκλασης δεν είναι ευθυγραμμισμένα με τα «συνηθισμένα».

 

Φωτογραφία: Gillies Mackenzie -- Πηγή: https://twitter.com/IslesWeather

 

 

Αιφνίδια Στρατοσφαιρική Θέρμανση τον Ιανουάριο του 2021

Αιφνίδια Στρατοσφαιρική Θέρμανση (ΑΣΘ). Ίσως να έχετε ακούσει αυτόν τον μετεωρολογικό όρο να αναφέρεται τον χειμώνα, κυρίως πριν από πιθανές ψυχρές εισβολές. Τι είναι όμως αυτό και πως επηρεάζει τον καιρό;

 

Είναι ότι λέει. Δηλαδή μια απότομη (αιφνίδια) αύξηση της θερμοκρασίας (θέρμανση) στη στρατόσφαιρα (στρατοσφαιρική). Η αύξηση αυτή μπορεί να είναι δεκάδες βαθμούς Κελσίου σε λίγες μόλις ημέρες. Θυμίζουμε ότι η στρατόσφαιρα είναι το στρώμα της ατμόσφαιρας, πάνω από τα 10-15 km και ως τα 50-60 km περίπου. Περιέχει και την οζονόσφαιρα, όπου υφίσταται το προστατευτικό, για εμάς, όζον.

 

Αυτό συμβαίνει όταν οι δυτικογενείς άνεμοι του πολικού στροβίλου* εξασθενούν ή μπορεί και να αλλάξουν πρόσκαιρα και τοπικά κατεύθυνση, κινούμενοι από ανατολικά προς δυτικά. Η επιβράδυνση και παρεμπόδιση της κλασικής πολικής κυκλοφορίας των ανέμων, τους αναγκάζει να βυθιστούν χαμηλότερα στη στρατόσφαιρα, σε υψηλότερες πιέσεις και να θερμανθούν.

 

*Ο πολικός στρόβιλος εμφανίζεται κάθε χειμώνα πάνω από τον Β. Πόλο, στη στρατόσφαιρα, και οριοθετείται από τον πολικό αεροχείμαρρο (μια σχετικά στενή λωρίδα με σφοδρούς ανέμους, κατευθυνόμενους από δυτικά προς ανατολικά), ο οποίος υφίσταται λόγω της μεγάλης θερμοκρασιακής διαφοράς ανάμεσα στις πολικές αέριες μάζες και εκείνες των μεσαίων γεωγραφικών πλατών.

 

Η διαταραχή αυτή, σταδιακά μεταφέρεται χαμηλότερα και στην τροπόσφαιρα (το στρώμα της ατμόσφαιρας όπου συμβαίνει ο καιρός, χοντρικά ως τα 10-15 km ύψος), με αποτέλεσμα την αύξηση της πιθανότητας για κυκλοφορία που ευνοεί τη μεταφορά ψύχους από τη Σιβηρία προς την Ευρώπη (δηλαδή από ανατολικά προς δυτικά, αντί για το σύνηθες που είναι "να μας έρχεται ο καιρός από δυτικά").

 

Κάτι τέτοιο (ΑΣΘ) συνέβη και στις αρχές Ιανουαρίου, και οι συνέπειές του στον καιρό χρειάζονται λίγες εβδομάδες για να φανούν. Πρακτικά αυτό σημαίνει αυξημένη πιθανότητα για μεταφορά ψυχρότερων αερίων μαζών προς την Ευρώπη και τη χώρα μας. Από τέτοια συμβάντα, είναι πιο πιθανό να επηρεαστεί περισσότερο η κεντρική και δυτική Ευρώπη και λιγότερο η ανατολική και η περιοχή μας (χωρίς να σημαίνει ότι δεν θα επηρεαστεί).

 

Γράφημα: Η γκρι καμπύλη αντιπροσωπεύει τον μέσο όρο της θερμοκρασίας στη στρατόσφαιρα πάνω από τον Βόρειο Πόλο. Η μαύρη αντιπροσωπεύει τις τρέχουσες μετρήσεις. Παρατηρήστε την αιφνίδια θέρμανση στην αρχή του Ιανουαρίου κατά, περίπου, 40 βαθμούς Κελσίου. (https://ds.data.jma.go.jp/tcc/tcc/index.html) 

 

 

Κυκλώνας κατηγορίας 5 στα νησιά Φίτζι

Δορυφορική εικόνα του κυκλώνα Yasa, ο οποίος προσεγγίζει τα νησιά Φίτζι στον Ειρηνικό στις 17/12, φτάνοντας στην ανώτατη κατηγορία (την 5η) της κλίμακας Saffir – Simpson με ταχύτητα ανέμου μεγαλύτερη των 260 km/h (για τουλάχιστον ένα λεπτό συνεχώς) και ελάχιστη πίεση στο εντυπωσιακό «μάτι» του, 899 hPa.

 

Στην μετεωρολογική ιστορία των νησιών Φίτζι, έχει υπάρξει μόλις ένας ακόμη κυκλώνας κατηγορίας 5, και αυτός πρόσφατα, το 2016.

 

Φωτογραφία: NASA / Aqua (MODIS)

 

 

Red Sprites ξανά στη χώρα μας με το ψυχρό μέτωπο στις 4/1

Η γραμμή καταιγίδων, λόγω του ψυχρού μετώπου που επηρέασε τη χώρα μας από δυτικά προς ανατολικά, το διήμερο 3-5/1, αποτέλεσε ευκαιρία για την καταγραφή διαφόρων φυσικών φαινομένων. Ένα από αυτά, είναι κάτι που είχαμε δει και παλιότερα στη σελίδα μας και είναι τα red sprites. Μπορείτε να τις φανταστείτε ως πολύ αμυδρές, αλλά εντυπωσιακές, κόκκινες εκκενώσεις, πάνω από έντονες κυρίως καταιγίδες. Περισσότερα για αυτές, εδώ: https://antisimvatikos.blogspot.com/2017/04/red-sprite.html

 

Τουλάχιστον 4 φωτογράφοι - κυνηγοί τέτοιων φαινομένων (και όχι μόνο), κατέγραψαν red sprites με τις φωτογραφικές τους μηχανές (βλέπε ακόλουθους συνδέσμους για τις φωτογραφίες τους).

 

Βασίλης Μπαρμπίνης (Γεράνεια): https://www.facebook.com/vasilis.barbinis/posts/2097666703697963

 

Βασίλης Πηλιχός (Εύβοια): https://www.facebook.com/vitaspi/posts/10157989367133565

 

Μανώλης Θράβαλος – Meteographer (Σάμος): https://www.facebook.com/Meteographer/posts/1299355087105952

 

Χρήστος Ντουντουλάκης (Αθήνα - Ίδια τριάδα sprites με την τριάδα στην 1η φωτογραφία του Βασίλη Μπαρμπίνη): https://www.facebook.com/christos.doudoulakis/posts/10220639406589872

 

Η Ελληνική ομάδα καταγραφής Παροδικών φωτεινών συμβάντων (TLEs, Transient Luminous Events, όπως αναφέρονται στα Αγγλικά) της μέσης και ανώτερης ατμόσφαιρας, κυνηγά και καταγράφει τέτοια φαινόμενα εδώ και τουλάχιστον 6 έτη. Μπορείτε να δείτε όλες τις ελληνικές καταγραφές εδώ: https://antisimvatikos.blogspot.com/.../tles-greek...

 

Φωτογραφία: Red sprites φωτογραφημένα πάνω από καταιγίδα (η έντονη λευκή λάμψη χαμηλά είναι από αστραπή στην καταιγίδα), από τον ISS.

 

Περισσότερα, τόσο για τα red sprites, όσο και για τα υπόλοιπα φαινόμενα της μέσης και ανώτερης ατμόσφαιρας με φωτογραφίες και σχήματα, θα βρείτε στον τόμο Ι του έργου μας «Τα φυσικά φαινόμενα».

 

 

Εντυπωσιακό «σύννεφο-οπή» στο νότιο Yorkshire της Αγγλίας

Εντυπωσιακό «σύννεφο-οπή» (skypunch ή hole punch cloud ή fallstreak cloud όπως θα το δείτε στα αγγλικά), πάνω από το νότιο Yorkshire της Αγγλίας, φωτογραφημένο στις 9/12.

 

Ο σχηματισμός αυτός δημιουργείται όταν υπάρξει κάποιο αίτιο (π.χ. πυρήνες συμπύκνωσης από τα αέρια διερχόμενου αεροπλάνου, κάτι που μοιάζει να είναι πολύ πιθανό σε αυτή τη φωτογραφία), που θα οδηγήσει σε μαζική ψύξη τα υπέρψυχρα μικροσταγονίδια των νεφών που, ως τότε, ελλείψει πυρήνων συμπύκνωσης θα βρίσκονται ακόμη σε υγρή κατάσταση.

 

Από την στιγμή που θα παγώσει ένα σταγονίδιο, ακολουθείται μια διαδικασία ντόμινο, από εκείνο και ακτινικά προς τα έξω. Στο εσωτερικό της πεπλατυσμένης γραμμής, διακρίνονται τα σωματίδια που έχουν μετατραπεί σε παγοκρυστάλλους και πλέον κατέρχονται δημιουργώντας μια λευκή κουρτίνα που, πολλές φορές, μπορεί να είναι εντυπωσιακή.

 

Φωτογραφία: https://twitter.com/Evsy_7

 

 

Σεληνιακή κορώνα στην Ιρλανδία

Υπέροχη σεληνιακή «κορώνα», στην περιοχή Athlone της Ιρλανδίας, το βράδυ στις 27/11. Η «κορώνα» (ηλιακή ή σεληνιακή), αποτελείται από ομόκεντρους πολύχρωμους κύκλους, με κέντρο την εκάστοτε πηγή φωτός και δημιουργείται από την περίθλαση του φωτός από τα σταγονίδια ή τους παγοκρυστάλλους των νεφών.

 

Πηγή: https://twitter.com/araujeovs

 

 

Μεγάλο μετέωρο στο Nagano της Ιαπωνίας

Καλή χρονιά σε όλους τους φίλους μας, με υγεία, αγάπη, ευτυχία, έμπνευση και επιτυχίες σε όλους τους τομείς!

 

Ξεκινάμε τη νέα χρονιά με ένα υπέροχο στιγμιότυπο από ένα μεγάλο μετέωρο, τη νύχτα στις 17/12 στο Nagano της Ιαπωνίας. Στη δεξιά πλευρά, από πάνω προς τα κάτω, διακρίνονται οι Πλειάδες, οι αστερισμοί του Ταύρου και του Ωρίωνα και ο Σείριος πιο χαμηλά.

 

Πηγή: https://twitter.com/nyanta8355 (όπου μπορείτε να βρείτε και το timelapse από εκείνη τη νύχτα).