Η "βολίδα" που "έσκισε" τον ουρανό στον Καναδά, είχε προβλεφθεί

Ίσως η φωτογραφία της εβδομάδας, με αυτή τη βολίδα να «σκίζει» τον ουρανό του Οντάριο στον Καναδά, τα ξημερώματα στις 19/11. Το εισερχόμενο αυτό μετέωρο, με διάμετρο της τάξης του 1 m, είχε προβλεφθεί λίγες ώρες νωρίτερα (βλέπε χάρτη με την πρόβλεψη της περιοχής εισόδου του στη γήινη ατμόσφαιρα, πάνω από το Οντάριο, όπως και συνέβη). Το, σχετικά μικρό, αντικείμενο με κωδική ονομασία C8FF042, είναι το 6ο που ανιχνεύεται και προβλέπεται η περιοχή και ο χρόνος εισόδου του στην ατμόσφαιρά μας.

 

Φωτογραφία: Dereck Bowen -- https://twitter.com/dereckbowen

 

Χάρτης πρόβλεψης εισόδου για το C8FF042: https://twitter.com/Richard_M_F/status/1593869065923313664

 

Περισσότερα για την ανίχνευση αυτών των αντικειμένων: https://www.esa.int/.../Fifth_asteroid_ever_discovered...

 

Περισσότερα για τους κομήτες, τους αστεροειδείς, τα μετέωρα, τον κίνδυνο για τη Γη, τα μέτρα ανίχνευσης και προστασίας του πλανήτη μας, και άλλα πολλά ενδιαφέροντα, με φωτογραφίες, χάρτες κ.α., στους τόμους ΙΙ και ΙΙΙ του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα» το οποίο μπορείτε να αποκτήσετε από τη σελίδα μας, με ΜΕΓΑΛΗ έκπτωση (ως 12/12 ισχύει έξτρα προσφορά) και μηδενικά έξοδα αποστολής, με ένα μήνυμα! Ρωτήστε μας! 

 

 

Ηλιακή έκλειψη στον Άρη, από τον Φόβο

Ηλιακή έκλειψη, αλλά στον Άρη! Στο ρόλο της Σελήνης, το ένα από τα δυο «φεγγάρια» του Άρη, ο Φόβος. Το “Mars Perseverance” απαθανάτισε τον Φόβο μπροστά από τον Ήλιο, στις 18/11. Ο άλλος φυσικός δορυφόρος του Άρη, ο Δείμος, είναι πολύ μικρός και πολύ μακριά για να προκαλέσει έκλειψη. Ηλιακές εκλείψεις λόγω του Φόβου, είναι συχνότερες στον Άρη σε σχέση με τη Γη, αλλά διαρκούν λιγότερο (μερικά δευτερόλεπτα). Σε αυτό το βίντεο, βλέπετε μια παλαιότερη έκλειψη Ηλίου, πάλι από το “Perseverance”: https://youtu.be/aKK7vS2CHC8.

 

Φωτογραφία: NASA / JPL-Caltech / ASU - https://mars.nasa.gov/.../ZL7_0621_0722074727_054EBY...

 

 

Πυλώνες φωτός στον Καναδά

Πυλώνες φωτός (light pillars) στην πόλη Canmore του Καναδά, όπως τους κατέγραψε στις 4 τα ξημερώματα της 8ης Νοεμβρίου, ο Ryota Suyama, με τη θερμοκρασία να βρίσκεται κάτω από τους -20 βαθμούς Κελσίου εκείνο το βράδυ.

 

Πυλώνες (ή στήλες) φωτός, έχουμε δει σε διάφορες παλαιότερες αναρτήσεις μας. Αυτοί δημιουργούνται όταν υπάρχει κάποια πηγή φωτός χαμηλά και επίπεδοι παγοκρύσταλλοι ψηλά, οι οποίοι δρουν συνολικά ως κάτοπτρα, ανακλώντας το φως από την πηγή προς τον παρατηρητή. Άλλες φορές, πηγή φωτός είναι ο Ήλιος που δύει και άλλες φορές ακόμη και τα φώτα των πόλεων, σε κρύα κλίματα όπου οι παγοκρύσταλλοι αιωρούνται μέχρι αρκετά χαμηλά, όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση.

 

Φωτογραφία: Ryota Suyama 

 

Πηγή: https://www.facebook.com/groups/AlbertaAuroraChasers

 

 

Η ζώνη των αστεροειδών, οι "αέριοι γίγαντες" και η πιθανότητα εμφάνισης ζωής

Σε έρευνα που δημοσιεύτηκε τον Οκτώβριο στο επιστημονικό περιοδικό “The Astrophysical Journal Letters”, ερευνάται η σημασία της ζώνης των αστεροειδών σε πλανητικά συστήματα με κεντρικό άστρο έναν ερυθρό νάνο (ή αστέρα φασματικού τύπου M). Τα αστέρια τύπου Μ, αποκαλούνται «ερυθροί νάνοι» όντας μικρότεροι και ψυχρότεροι από τον Ήλιο, έχοντας έτσι πιο ερυθρό χρώμα.

 

Η έρευνα για ζωή σε εξωπλανήτες που περιφέρονται γύρω από έναν «ερυθρό νάνο», είναι ελκυστική διότι η διάρκεια «ζωής» τους είναι πολύ μεγαλύτερη (ως και 200 δισεκατομμύρια έτη τουλάχιστον) από εκείνη του Ήλιου (10 δις έτη), είναι περισσότεροι στον Γαλαξία μας και στα πλανητικά τους συστήματα φιλοξενούνται πολλοί «γήινοι» πλανήτες. Στα αρνητικά τους σημεία ωστόσο, οι «ερυθροί νάνοι» έχουν ιδιαίτερα αυξημένη αστρική δραστηριότητα και το γεγονός ότι οι περισσότεροι πλανήτες που περιφέρονται γύρω τους, είναι παλιρροϊκά συγχρονισμένοι με αυτούς (δηλαδή η μία τους πλευρά είναι στραμμένη προς τον «ερυθρό νάνο» και έχει μονίμως φως ενώ η άλλη μονίμως σκοτάδι).

 

Ένα άλλο ζήτημα είναι η ύπαρξη της ζώνης των αστεροειδών σε ένα πλανητικό σύστημα. Αυτό διότι θεωρείται πως οι αστεροειδείς που βομβαρδίζουν τους εσωτερικούς «γήινους» πλανήτες μετά τη δημιουργία τους, διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στην εμφάνιση ζωής ως φορείς στοιχείων (νερό, οργανικά υλικά) που συνεισφέρουν σε αυτήν. Για την ύπαρξη ζώνης αστεροειδών θεωρείται απαραίτητη η ύπαρξη τουλάχιστον ενός «αέριου γίγαντα» (π.χ. Δίας και Κρόνος στο δικό μας σύστημα), έξω από τη «ζώνη χιονιού» (snow line) του πλανητικού συστήματος. Η «ζώνη χιονιού» είναι μια νοητή συνοριακή γραμμή γύρω από το άστρο, πέρα/έξω από την οποία, αν βρίσκεται κάποιος πλανήτης, θα έχει νερό μόνο σε στερεά κατάσταση (παγωμένο), με εξαίρεση μόνο σε ιδιαίτερες συνθήκες. 

 

Επομένως, εν ολίγοις, η ζώνη αστεροειδών, υπό το παραπάνω πρίσμα, θεωρείται σημαντικό στοιχείο για την εύρεση ζωής στους «εσωτερικούς» πλανήτες ενός πλανητικού συστήματος. Στα πλανητικά συστήματα με άστρο έναν «ερυθρό νάνο», τα οποία εξετάστηκαν στην συγκεκριμένη έρευνα, διαπιστώθηκε ότι δεν έχουν «αέριους γίγαντες» και συμπεραίνεται έτσι, ότι είναι μάλλον απίθανο να έχουν και ζώνη αστεροειδών, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται βάσει της σημερινής μας γνώσης, για την εμφάνιση ζωής στους «γήινους» πλανήτες αυτών των συστημάτων. Μία από τις έρευνες του τηλεσκοπίου James Webb, είναι να κάνει λεπτομερή ανάλυση της ατμόσφαιρας των εξωπλανητών που περιφέρονται γύρω από «ερυθρούς νάνους».

 

Δημοσιευμένη Έρευνα: https://iopscience.iop.org/article/10.3847/2041-8213/ac9052

 

Στο σχήμα βλέπουμε τις διαφορές στο μέγεθος της «κατοικήσιμης ζώνης», της εκπεμπόμενης ακτινοβολίας Χ από το άστρο, του σχετικού πλήθους και της διάρκειας «ζωής», ανάμεσα σε άστρα φασματικού τύπου G, K, M. Θυμίζουμε ότι ο Ήλιος μας είναι ένα άστρο G (συγκεκριμένα G2), τα άστρα K είναι μικρότερα και ψυχρότερα, ενώ τα M είναι οι «ερυθροί νάνοι». Αρχικό σχήμα: NASA, ESA, Z. Levy (STScI) / CC BY–SA. 

 

Στον τόμο ΙΙΙ του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα», τον πιο συναρπαστικό της τριλογίας, εκτός πολλών άλλων, μπορείτε να βρείτε πάρα πολλές λεπτομέρειες σχετικά με τους εξωπλανήτες γύρω από άστρα διαφόρων φασματικών τύπων και όλες τους πιθανούς και απίθανους τρόπους να φιλοξενούν ζωή σε κάθε μία από αυτές τις περιπτώσεις! Αποκτήστε τον με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής με ένα μήνυμα στη σελίδα μας! Ρωτήστε μας!

 

 

Ο κόλπος Nushagak έργο τέχνης

Σε αυτήν την υπέροχη δορυφορική φωτογραφία, βλέπουμε τον κόλπο Nushagak στην Αλάσκα, με τα πολύπλοκα και ποικίλα μορφολογικά χαρακτηριστικά του. Ο κόλπος παίρνει το όνομά του από τον ομώνυμο ποταμό που τον τροφοδοτεί με νερό και ξεκινά από πάνω δεξιά στη φωτογραφία (όπου η σκούρα απόχρωσή του οφείλεται σε τανίνες και λιγνίνες που αποτελούν συστατικά διαφόρων φυτών, φύλλων, καρπών, κ.α), ενώ στη συνέχεια το νερό του αναμειγνύεται με αυτό του κόλπου και γίνεται σταδιακά ανοιχτόχρωμο.

 

Φωτογραφία: Copernicus / Sentinel 2 – ESA (https://www.esa.int/.../Images/2022/11/Nushagak_Bay_Alaska)

 

 

Η αντοχή των βραδυπόρων σε ακραίες συνθήκες

Σε έρευνα που δημοσιεύτηκε τον Οκτώβριο στο επιστημονικό περιοδικό Nature Communications Biology, ερευνητές από το παν/μιο του Wyoming στις ΗΠΑ, παρουσιάζουν λεπτομέρειες γύρω από τις βιολογικές διεργασίες που κάνουν τα βραδύπορα (tardigrades) εξαιρετικά ανθεκτικά σε κάθε είδους ακραίο περιβάλλον.

 

Τα βραδύπορα (ή «αρκούδες του νερού»), είναι μικροσκοπικοί οργανισμοί, μόλις μισό χιλιοστό σε μήκος, που μπορούν να επιβιώσουν σε απολύτως ξηρά περιβάλλοντα, σε ακραία ζέστη (άνω των 150 βαθμών Κελσίου) ή ακραίο κρύο (κοντά στο απόλυτο μηδέν, δηλαδή κοντά στους -273 βαθμούς Κελσίου), στο κενό του διαστήματος, αλλά και σε δόσεις ακτινοβολίας πολύ υψηλότερες από αυτές που θεωρούνται θανατηφόρες για τον ανθρώπινο οργανισμό! Επομένως, η αναζήτηση του μηχανισμού που τα κάνει τόσο ανθεκτικά απέναντι, σχεδόν, σε όλα, είναι μια πρόκληση.

 

Στη συγκεκριμένη έρευνα, όσο αφορά το πώς αντέχουν την απόλυτη ξηρασία, βρέθηκε πως παράγουν ένα σάκχαρο, την τρεχαλόζη, η οποία δρα συνδυαστικά με μια πρωτεΐνη του βραδυπόρου, με το όνομα CAHS D. 

 

Οι ερευνητές ελπίζουν πως η ανακάλυψη αυτού του μηχανισμού αντοχής απέναντι σε ακραία ξηρά περιβάλλοντα, θα βοηθήσει στην αντιμετώπιση κάποιων συνεπειών σε περιοχές που αντιμετωπίζουν λειψυδρία ή ξηρασία, όπως π.χ. στην παραγωγή καλλιεργειών που να αντέχουν σε ξηρά περιβάλλοντα. Ο μακροπρόθεσμος στόχος είναι να βρεθεί τρόπος να μπορεί να δημιουργηθεί μια παρόμοια αντοχή, όπως αυτή των βραδυπόρων, σε οργανισμούς που δεν την έχουν, ώστε να μπορούν να αντιμετωπίσουν ακραίες καταστάσεις. Ένα τέτοιο παράδειγμα, θα ήταν να αποκτήσουν οι αστροναύτες την αντίστοιχη προστασία από την ακτινοβολία στην οποία εκτίθενται στο διάστημα και η NASA ερευνά (και) προς αυτήν την κατεύθυνση, τα βραδύπορα και τις αντοχές τους.

 

Δημοσιευμένη Έρευνα: https://www.nature.com/articles/s42003-022-04015-2

 

NASA και έρευνα στα βραδύπορα για την προστασία έναντι της ακτινοβολίας: https://www.nasa.gov/.../microscopic-superheroes-to-help...

 

Στη φωτογραφία βλέπουμε ένα βραδύπορο. Πηγή φωτογραφίας: Schokraie E, Warnken U, Hotz-Wagenblatt A, Grohme MA, Hengherr S, et al. (2012), “Comparative proteome analysis of Milnesium tardigradum in early embryonic state versus adults in active and anhydrobiotic state”. PLoS ONE 7(9): e45682. doi:10.1371/journal.pone.0045682 (CC BY 2.5)

 

Στον τόμο ΙΙΙ του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα», τον πιο συναρπαστικό της τριλογίας, εκτός πολλών άλλων, μπορείτε να βρείτε λεπτομέρειες σχετικά με τα βραδύπορα, τα ακραία περιβάλλοντα στα οποία αντέχουν και πώς αυτά θα μπορούσαν να βοηθήσουν, εκτός των άλλων, και στη διαστημική εξερεύνηση των επόμενων δεκαετιών ή και αιώνων! Αποκτήστε τον με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής με ένα μήνυμα στη σελίδα μας! Ρωτήστε μας!

 

 

Η πορεία ενός επαναχρησιμοποιούμενου πυραύλου Falcon 9

Σε αυτό το βίντεο, σε γρήγορη κίνηση, βλέπουμε ολόκληρη την πορεία ενός επαναχρησιμοποιούμενου πυραύλου Falcon 9, σε μια από τις αποστολές του (τοποθέτηση των δορυφόρων G33, G34 σε τροχιά), στις 8/10, όπως καταγράφηκε από μία από τις 3 θαλάσσιες αυτόνομες πλατφόρμες της Space X (συγκεκριμένα την πλατφόρμα “A Shortfall of Gravitas”). 

 

Αυτές οι θαλάσσιες πλατφόρμες (η αγγλική συντομογραφία για αυτές είναι ASDS, από τις λέξεις Autonomous Spaceport Drone Ship) χρησιμοποιούνται για την προσνήωση των Falcon 9. Από εκεί, συλλέγονται και επαναχρησιμοποιούνται. Οι επαναχρησιμοποιούμενοι πύραυλοι αποτελούν ένα καίριο τεχνολογικό επίτευγμα χάρη στο οποίο, μειώνεται αρκετά το κόστος των διαστημικών αποστολών. Ο πύραυλος στο συγκεκριμένο βίντεο, χρησιμοποιείται για 14η φορά!

 

Πηγή: https://twitter.com/SpaceX

 

Περισσότερα για τις ASDS: https://en.wikipedia.org/.../Autonomous_spaceport_drone_ship

 

Πολλά περισσότερα και πολύ ενδιαφέροντα για τη διαστημική εξερεύνηση, τις προκλήσεις, τις απειλές και τις προσδοκίες γύρω από αυτήν, στον πιο συναρπαστικό τόμο της τριλογίας, τον τόμο ΙΙΙ του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα», τον οποίο μπορείτε να αποκτήσετε από τη σελίδα μας με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής με ένα μήνυμα! Ρωτήστε μας!

Οι πολύχρωμες λίμνες του Καζακστάν

Οι πολύχρωμες αυτές λίμνες βρίσκονται στη στέπα του δυτικού Καζακστάν και φωτογραφήθηκαν από τον ISS φέτος το καλοκαίρι. Η περιοχή στην οποία βρίσκονται, έχει αρνητικό υψόμετρο, ήτοι γύρω στα 20 μέτρα κάτω από το επίπεδο της θάλασσας. Η στέπα αποτελεί μεγάλη έκταση με ελάχιστη βλάστηση (συνήθως χλόη και αυτή κατά περιόδους εντός του έτους), σε περιοχή με σκληρές καιρικές συνθήκες (λιγοστός υετός, σφοδροί άνεμοι και μεγάλες θερμοκρασιακές διακυμάνσεις).

 

Όπως γνωρίζετε και από παλαιότερες αναρτήσεις μας, η διαφορά στο χρώμα υποδηλώνει διαφορά στην αλατότητα του νερού. Το χρώμα εξαρτάται από τους μικροοργανισμούς που υπάρχουν σε κάθε μία από αυτές τις ρηχές λίμνες με το εξατμιζόμενο νερό. Σε γενικές γραμμές, τα πορτοκαλί-κόκκινα άλγη απαντώνται σε ύδατα μεσαίας ως μεγάλης αλατότητας ενώ τα γαλάζια-πράσινα σε ύδατα μικρής αλατότητας. Το λευκό χρώμα στη μικρή (πρώην) λίμνη χαμηλά στη φωτογραφία, οφείλεται στη μεγάλη ανακλαστικότητα του άλατος που έχει απομείνει.

 

Φωτογραφία: ISS / https://eol.jsc.nasa.gov/

 

 

Ο παγετώνας «πόδι του ελέφαντα»

Σε αυτή τη συγκριτική εικόνα, βλέπουμε δυο δορυφορικές φωτογραφίες του παγετώνα «πόδι του ελέφαντα» (Elephant foot glacier), τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο του 2022. Το χαρακτηριστικό του σχήμα, είναι εμφανές ακόμη και μετά τη χιονόστρωση στη βορειοανατολική Γροιλανδία όπου και βρίσκεται.

 

Ο συγκεκριμένος παγετώνας είναι ένας παγετώνας προπόδων (piedmont glacier). Αυτό το είδος παγετώνα, εξαπλώνεται σε σχήμα λοβού και δημιουργείται όταν ο πάγος ρέει αργά από μια απότομη κοιλάδα βρίσκοντας έξοδο σε μια σχετικά επίπεδη πεδιάδα.

 

Φωτογραφίες: Copernicus / Sentinel 2 / ESA / Iban Ameztoy -- https://twitter.com/CopernicusEU/status/1580850175752384512 -- https://twitter.com/i_ameztoy

 

 

ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΣΕ ΟΛΑ ΜΑΣ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΩΣ 12/12!

Μεγάλη προσφορά από τη σελίδα μας! Τα βιβλία μας, που φιλοδοξούν να προσφέρουν γνώση σε όλους για κάθε συναρπαστικό, γνωστό ή άγνωστο φαινόμενο γύρω μας, αλλά και τα φοιτητικά μας βοηθήματα, τώρα και ως τις 12/12, σε ιδιαίτερα χαμηλές τιμές! Εκμεταλλευτείτε την ευκαιρία και κάντε ένα δώρο γνώσης σε εσάς και όσους αγαπάτε!

Δείτε τα περιεχόμενα των τόμων του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα» (για όλους).

Τόμος Ι: https://issuu.com/ocelotos/docs/ta_fysika_fainomena

Τόμος ΙΙ: https://issuu.com/ocelotos/docs/fysika_fainomena_ii

Τόμος ΙΙΙ: https://issuu.com/ocelotos/docs/fysika_fainomena_3

 

Δείτε τα περιεχόμενα του βιβλίου «Παροδικά φωτεινά συμβάντα» (για όλους): https://issuu.com/ocelotos/docs/parodika_foteina_symvanta

 

Δείτε τα περιεχόμενα των βιβλίων της Ανάλυσης (για φοιτητές):

https://doudoulakis2.blogspot.com/2019/12/5.html

 

Η συγκεκριμένη προσφορά ισχύει μόνο στη σελίδα μας και για παραγγελίες ως και τη Δευτέρα 12/12! 

Η δωρεάν αποστολή ισχύει μέσω ΕΛΤΑ και παραλαβή συστημένου από το πλησιέστερο ταχυδρομικό γραφείο του παραλήπτη.

 

Τα αρχαία μικρόβια στον Άρη μάλλον εξαφανίστηκαν μόνα τους

Σε έρευνα που δημοσιεύτηκε στις 10/10 στο επιστημονικό περιοδικό “Nature Astronomy”, αναφέρεται πως η αρχαία μικροβιακή ζωή στον Άρη ίσως να αφανίστηκε μόνη της, λόγω της τροποποίησης των κλιματικών συνθηκών που προκάλεσε. Πιο συγκεκριμένα, τα μικρόβια που βρίσκονταν στον Άρη, 3.7 δισεκατομμύρια έτη πριν το σήμερα, κατανάλωναν υδρογόνο και παρήγαγαν μεθάνιο. 

 

Ωστόσο, για να διατηρήσει ο Άρης στην επιφάνειά του, ένα εύρος θερμοκρασιών, «φιλόξενο» για την εξέλιξη της ζωής και την εμφάνιση πολυπλοκότερων μορφών αυτής, βασιζόταν στο «φαινόμενο του θερμοκηπίου», περισσότερο από ότι η Γη, καθώς βρίσκεται και μακρύτερα από τον Ήλιο. Τα μικρόβια αυτά, πρόσθεταν μεν στην Αρειανή ατμόσφαιρα ένα θερμοκηπιακό αέριο (μεθάνιο) που, όμως, είχε μικρότερη επίδραση από ότι το υδρογόνο που κατανάλωναν. Κατά συνέπεια, εξασθενούσε το φαινόμενο του θερμοκηπίου εκεί με αποτέλεσμα, η Αρειανή επιφάνεια, ενώ είχε μια μέση θερμοκρασία 10-20 βαθμών Κελσίου, σταδιακά να πέσει στους –60 βαθμούς Κελσίου σε ένα διάστημα μερικών εκατοντάδων εκατομμυρίων ετών. Αυτό ώθησε τα μικρόβια να αναζητήσουν ένα θερμό καταφύγιο υπογείως ως και περίπου 1 km κάτω από την επιφάνεια. 

 

Ο Αστροβιολόγος και επικεφαλής της συγκεκριμένης έρευνας, Boris Sauterey, αναφέρει πως «τα συστατικά της ζωής βρίσκονται παντού στο Σύμπαν και είναι πιθανό αυτή να εμφανίζεται συχνά, όμως η αδυναμία διατήρησης των φιλόξενων συνθηκών στον πλανήτη που αυτή εμφανίζεται, την ωθεί στην τάχιστη, σε αστρονομικά πλαίσια, εξαφάνισή της.»

 

Δημοσιευμένη Έρευνα: https://www.nature.com/articles/s41550-022-01786-w

 

Φωτογραφία: Η επιφάνεια του Άρη (https://commons.wikimedia.org/.../File:MarsCuriosityRover...)

 

 

Η πορεία για την 3D εκτύπωση ανθρωπίνων οργάνων

Η τρισδιάστατη εκτύπωση βιολογικών ιστών και οργάνων, είναι μια αναδυόμενη τεχνολογία που έχει τη δυνατότητα να δημιουργήσει ανθρώπινο ιστό με στόχο τη θεραπεία για ένα ευρύ φάσμα ασθενειών αλλά και την κάλυψη της ζήτησης για ανθρώπινα όργανα. Ωστόσο, το πέρασμα από την έρευνα στην κλινική εφαρμογή, απαιτεί την αντιμετώπιση διαφόρων προκλήσεων. Σε άρθρο τους, στο επιστημονικό περιοδικό Science Translational Medicine τον Οκτώβριο, ερευνητές του Πανεπιστημίου Carnegie Mellon που ειδικεύεται στη δημιουργία αναγεννητικών βιο-υλικών, εξετάζουν τις βασικές προκλήσεις που πρέπει να ξεπεραστούν στον τομέα της τρισδιάστατης βιο-εκτύπωσης.

 

Αυτή τη στιγμή, βρισκόμαστε στη φάση όπου είναι εφικτή η τρισδιάστατη εκτύπωση μαλακών υλικών, συμπεριλαμβανομένων των κυττάρων και της εξωκυτταρικής μήτρας σε πολύπλοκες αρχιτεκτονικές ιστών, όπως και η κατασκευή αγγειακών ικριωμάτων, καρδιακών βαλβίδων, ακόμη και συσταλτικών ιστών καρδιακών μυών.

 

Κάποιες από τις προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας, είναι η κατασκευή ταχύτερων βιοεκτυπωτών οι οποίοι θα δημιουργούν μεγαλύτερους και πιο σύνθετους ιστούς, όπως και η βελτιστοποίηση των «βιο-μελανιών» για αυτούς τους εκτυπωτές. Επίσης, η δυνατότητα μορφοποίησης μεγάλων αριθμών (βλαστο)κυττάρων προς στοχευμένους τύπους κυττάρων που χρειάζονται κατά περίπτωση, η αγγειοποίηση και η αιμάτωση του ιστού, όπως και η ανοσολογική ανοχή για τη διασφάλιση της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας στους ασθενείς, είναι κάποιοι από τους στόχους που πρέπει να επιτευχθούν. Με τους σημερινούς ρυθμούς προόδου, εκτιμάται ότι σε 20 έτη από σήμερα (αρχές του 2040), θα μπορούμε να εκτυπώνουμε όργανα στο εργαστήριο, αντιμετωπίζοντας την τεράστια έλλειψη που υπάρχει σήμερα.

 

Δημοσιευμένο Άρθρο: https://www.science.org/doi/10.1126/scitranslmed.abo7047

 

Φωτογραφία: Τρισδιάστατος βιο-εκτυπωτής της εταιρίας “3D Bioprinting Solutions”.

 

Περισσότερα για την τρισδιάστατη βιο-εκτύπωση οργάνων, όπως και άλλα πολλά εξαιρετικά ενδιαφέροντα θέματα που θα αντιμετωπίσουμε στο άμεσο αλλά και στο βαθύ μέλλον, θα βρείτε στον τόμο ΙΙΙ του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα», τον συναρπαστικότερο της τριλογίας, τον οποίο μπορείτε να αποκτήσετε από τη σελίδα μας με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής, με ένα μήνυμα! Ρωτήστε μας!

 

 

"Βομβαρδισμός" με 23 μετέωρα σε λίγα δευτερόλεπτα, από κάμερα στη Νορβηγία!

Η περιοδική «βροχή» μετεώρων με το όνομα «Ταυρίδες», καθώς τα μετέωρα φαίνεται να προέρχονται από τον αστερισμό του Ταύρου στον ουρανό, είναι σε εξέλιξη αυτήν την περίοδο και φέτος, όπως και το 2015, παρουσιάζουν έξαρση παράγοντας περισσότερα μεγάλα μετέωρα από ότι συνήθως. Το αποκορύφωμα είναι στις 5/11, όμως αυξημένη δραστηριότητα υπάρχει ήδη και θα υπάρχει ως τις 12/11 περίπου.

 

Και στη χώρα μας, έχει επιβεβαιωθεί αυτή η ιδιαίτερα αυξημένη δραστηριότητα φέτος. Π.χ. δείτε τις καταγραφές κάποιων μεγάλων μετεώρων κατά τη νύχτα στις 30-31/10: https://www.facebook.com/christosdoudoulakisphotography/posts/522916869848351

 

Ωστόσο, ανεξάρτητος από την προαναφερθείσα δραστηριότητα αυτών των ημερών, φαίνεται να είναι ο "βομβαρδισμός μετεώρων" που βλέπετε στο ακόλουθο εντυπωσιακό βίντεο από τη Νορβηγία, τα ξημερώματα στις 30/10. Παρατηρήστε αρχικά το μετέωρο που πέφτει χαμηλά στον ορίζοντα και δείτε μετά από λίγα δευτερόλεπτα να ακολουθείται από 23 καταμετρημένα μετέωρα ακόμη! Ένα ακόμη βίντεο, με όλα τα μετέωρα και το ακτινοβόλο σημείο τους, μπορείτε να βρείτε εδώ: https://youtu.be/8DpCdBB6HDc όπου αν και το γεγονός συμπίπτει χρονικά με τις «Ταυρίδες», το ακτινοβόλο σημείο του συγκεκριμένου σμήνους, φαίνεται να είναι διαφορετικό. 

 

Οι πρώτες εκτιμήσεις είναι ότι πρόκειται για ένα μεγαλύτερο κομμάτι που θρυμματίστηκε σε μικρότερα (τουλάχιστον 23), περίπου μια βδομάδα πριν εισέλθει στη γήινη ατμόσφαιρα.

Βίντεο από τη Νορβηγία (30/10, 03:54): https://www.facebook.com/michaelhankey/videos/465356012358263/