Κεραυνός χτυπά αεροπλάνο κατά την απογείωση στον Καναδά

Σε αυτό το βίντεο κεραυνός χτυπά αεροπλάνο Boeing 777 της “Air Canada”, κατά την απογείωσή του από το Vancouver του Καναδά στις αρχές Μαρτίου. Το βίντεο προήλθε από φωτογράφο αεροπλάνων ο οποίος, τελικά, εκτός από την απογείωση του 777 συνέλαβε και αυτήν την εντυπωσιακή στιγμή. 

 

Τόσο το αεροπλάνο όσο και οι επιβάτες δεν κινδυνεύουν από τους κεραυνούς. Το ίδιο και για το αυτοκίνητο, αλλά και οποιαδήποτε κατασκευή με αγώγιμο περίβλημα (συνιστά κλωβό Faraday, όπως έχουμε δει και σε παλαιότερες αναρτήσεις μας). Το βίντεο λοιπόν μπορεί να είναι τρομακτικό, αλλά δεν υπάρχει κίνδυνος. Το αεροπλάνο συνέχισε κανονικά την πορεία του και έφτασε στον προγραμματισμένο προορισμό του. Οι κεραυνοί σε αεροπλάνα συμβαίνουν πιο συχνά από όσο νομίζουμε (κατά μέσο όρο 1-2 φορές το χρόνο ανά αεροπλάνο), αλλά ελάχιστες είναι οι φορές που έχει συλληφθεί μια τέτοια εντυπωσιακή στιγμή.

 

Πηγή: https://twitter.com/aviationbrk

 

Όσοι συνεχίζουν να μαθαίνουν, γερνούν αργότερα και καλύτερα

Όσοι καταφέρνουν να προχωρήσουν στις σπουδές τους και επιλέγουν να μην σταματήσουν να μαθαίνουν, τότε συγκεντρώνουν μεγαλύτερες πιθανότητες να ζήσουν περισσότερο και καλύτερα. Αυτό είναι το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξαν οι ερευνητές του Παν/μιου Columbia, χρησιμοποιώντας δεδομένα μιας διαχρονικής μελέτης (με το όνομα “Framingham Heart Study”) η οποία ξεκίνησε το 1948 και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα, συγκεντρώνοντας έτσι δεδομένα από 3 γενιές. Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό “JAMA Network Open” την 1η Μαρτίου. Η συγκεκριμένη έρευνα, είναι η πρώτη που συνδέει την εκπαίδευση με το ρυθμό γήρανσης και τη θνησιμότητα. 

 

Πιο συγκεκριμένα, χρησιμοποιώντας έναν εξειδικευμένο αλγόριθμο (γνωστό ως DunedinPACE, στον οποίο εισάγονται δεδομένα από εξειδικευμένες εξετάσεις αίματος, όπως και άλλου είδους ασκήσεις/εξετάσεις), αυτό που διαπιστώθηκε ήταν ότι 2 περαιτέρω χρόνια εκπαίδευσης αντιστοιχούν σε μειωμένο ρυθμό γήρανσης κατά 3%, κάτι που μεταφράζεται σε μείωση του κινδύνου θνησιμότητας κατά 10% σε σχέση με τον μέσο όρο.

 

Δημοσιευμένη Έρευνα: https://jamanetwork.com/.../jamanetwo.../fullarticle/2815654

 

 

Fallstreak holes από το διάστημα

Η δορυφορική αυτή φωτογραφία ελήφθη στις 30/1 από τον δορυφόρο “Terra” της NASA καθώς βρισκόταν πάνω από τον κόλπο του Μεξικού, ενώ δεξιά φαίνεται η Florida. Σε αυτή τη φωτογραφία (περίπου στο κέντρο της) μπορούμε να διακρίνουμε αρκετά «σύννεφα-οπές» (fallstreak holes).

 

Αυτό το φαινόμενο παρατηρείται με νέφη που ανήκουν στην κατηγορία των υψισωρειτών ή θυσανοσωρειτών (Altocumulus ή Cirrocumulus) και δημιουργείται όταν υπάρξει κάποιο αίτιο (π.χ. πυρήνες συμπύκνωσης από τα αέρια διερχόμενου αεροπλάνου, αλλά και πρόσκαιρες μεταβολές στην πίεση τοπικά, λόγω του αεροδυναμικού σχήματος των πτερυγίων του, τα οποία προκαλούν απότομη αδιαβατική εκτόνωση και ψύξη κατά 20 βαθμούς Κελσίου περίπου), που θα οδηγήσει σταδιακά σε μαζική ψύξη τα υπέρψυχρα μικροσταγονίδια των νεφών τα οποία, ως τότε, ελλείψει πυρήνων συμπύκνωσης/παγοποίησης θα βρίσκονται ακόμη σε υγρή κατάσταση, παρόλο που η θερμοκρασία σε εκείνο το ύψος (μια ενδεικτική τιμή είναι γύρω στους -15 βαθμούς Κελσίου) είναι κάτω από το σημείο πήξης του νερού.

 

Από την στιγμή που θα παγώσει ένα υπέρψυχρο σταγονίδιο, ακολουθείται μια διαδικασία ντόμινο, από εκείνο και ακτινικά προς τα έξω. Στο εσωτερικό των κύκλων, διακρίνονται τα σωματίδια που έχουν μετατραπεί σε παγοκρυστάλλους και πλέον κατέρχονται δημιουργώντας μια «κουρτίνα» που, ενίοτε, μπορεί να είναι εντυπωσιακή (για όσους βλέπουν το φαινόμενο από κάτω, δηλαδή από το έδαφος). Πίσω τους αφήνουν ένα κενό στο στρώμα των νεφών, το οποίο διακρίνεται και σε αυτή τη δορυφορική φωτογραφία.

 

Πηγή: https://worldview.earthdata.nasa.gov/ (Βάλτε ως ημερομηνία την 30/1/2024 και εστιάστε στον Κόλπο του Μεξικού)

 

Στον τόμο Ι του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα» (εκδόσεις «Οσελότος»), μπορείτε να δείτε φωτογραφίες με διάφορα εντυπωσιακά ή και άγνωστα, στο ευρύ κοινό, φυσικά φαινόμενα, από την Ελλάδα και το εξωτερικό, με λεπτομερείς εξηγήσεις και σχήματα για το πώς δημιουργούνται αλλά και πώς να τα αναζητάτε. Αποκτήστε τον από τη σελίδα μας με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής, με ένα μήνυμα! Ρωτήστε μας!

 

 

Τουρίστες γλιτώνουν κεραυνοβόληση στο Grand Kanyon

Σε αυτό το βίντεο, δυο τουρίστες που βρίσκονται στο Grand Kanyon, στην Αριζόνα των ΗΠΑ, γλίτωσαν από τύχη την κεραυνοβόληση και το θάνατο, προφανώς εν αγνοία τους. Πολύς κόσμος δεν αντιλαμβάνεται τον κίνδυνο του να βρίσκεσαι ακάλυπτος σε ανοιχτό χώρο εν ώρα καταιγίδας. Αυτό αποτελεί μια ακόμη, εν δυνάμει θανατηφόρα, συνέπεια ενός κακού εκπαιδευτικού συστήματος που δεν προωθεί τη γνώση και την κριτική σκέψη, αλλά αυτό είναι ένα άλλο ζήτημα. Περισσότερα σχετικά με τους κινδύνους αλλά και τους τρόπους προφύλαξης κατά τη διάρκεια μιας καταιγίδας, μπορείτε να βρείτε εδώ: https://antisimvatikos.blogspot.com/2019/02/blog-post_3.html. 

 

Οι τουρίστες στο βίντεο, βρίσκονται εντός ισχυρού ηλεκτρικού πεδίου (ανάμεσα στο έδαφος και τη βάση της καταιγιδοφόρας νέφωσης) που έχει δημιουργηθεί από τη συσσώρευση επαρκώς μεγάλου στατικού ηλεκτρικού φορτίου. Η ένταση του πεδίου έχει πλησιάσει σε μια κρίσιμη τιμή και είναι αρκετά μεγάλη ώστε να προκαλεί ιονισμό στα μόρια του αέρα και μικροσπινθηρισμούς ιδιαίτερα σε γωνίες, άκρες και σχετικά πιο αιχμηρά αντικείμενα, όπου η πυκνότητα φορτίου (και κατά συνέπεια και το ηλεκτρικό πεδίο) είναι μεγαλύτερη. Σε αυτό οφείλεται και ο χαρακτηριστικός ήχος στο βίντεο (ανεβάστε την ένταση για να τον ακούσετε καθαρά – μοιάζει με τον «λευκό θόρυβο» των παλαιών τηλεοράσεων). 

 

Τα ομόσημα ηλεκτρικά φορτία έχουν «πλημμυρίσει» τον χώρο (και το σώμα της εικονιζόμενης κυρίας), και η ηλεκτρική άπωση μεταξύ τους συνεπάγεται άπωση και μεταξύ των τριχών. Για αυτό και οι τρίχες της κεφαλής έχουν σηκωθεί ψηλά. 

 

Βίντεο: https://twitter.com/accuweather

 

Περισσότερα για τους κεραυνούς, τα διάφορα είδη ηλεκτρικών εκκενώσεων στην κατώτερη αλλά και ανώτερη ατμόσφαιρα, και τις καταιγίδες, με φωτογραφίες και σχήματα, μπορείτε να βρείτε τόσο στον τόμο Ι του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα» αλλά και στο βιβλίο «Παροδικά φωτεινά συμβάντα» (εκδόσεις «Οσελότος» και τα δυο), τα οποία μπορείτε να αποκτήσετε με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής, από τη σελίδα μας, με ένα μήνυμα! Ρωτήστε μας!

Snowball Earth και μετεωρίτες

Η θεωρία της «Χιονόμπαλας Γης» (Snowball Earth) αναφέρει ότι παλιά υπήρξαν τουλάχιστον δυο περιπτώσεις στις οποίες η Γη καλύφθηκε σχεδόν τελείως (ως τον Ισημερινό) από πάγο. Αυτές, με βάση τα γεωλογικά ευρήματα, προέκυψαν 715 και 650 εκατομμύρια έτη πριν το σήμερα αντίστοιχα. Οι συγκεκριμένες περίοδοι αποτελούν αντικείμενο έρευνας, ωστόσο δεν έχει βρεθεί ακόμη το ακριβές αίτιο που τις προκάλεσε.

 

Στα αίτια που έχουν προταθεί για αυτές, είναι η κατά 6% ασθενέστερη εισερχόμενη ηλιακή ακτινοβολία τότε. Όμως δεν αποτελεί επαρκή εξήγηση καθώς η μειωμένη ακτινοβολία πιθανότατα αντισταθμιζόταν από αυξημένα επίπεδα ατμοσφαιρικού διοξειδίου του άνθρακα, ενώ δεν εξηγεί και την απουσία ανάλογων περιόδων παλαιότερα. Άλλες υποθέσεις περιστρέφονται γύρω από την παρουσία έντονης ηφαιστειακής δραστηριότητας ή τη δραματική μείωση «θερμοκηπιακών» αερίων μέσα από βιολογικές ή τεκτονικές αλλαγές, όμως δεν κρίνονται απολύτως ικανοποιητικές καθώς δεν εξηγούν επαρκώς πώς διαταράχθηκε τόσο αιφνίδια η σταθερότητα που επικρατούσε πριν και μετά από αυτές τις παγετώδεις περιόδους.

 

Σε έρευνα που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό “Science” στις 9/2, χρησιμοποιώντας εξελιγμένες υπολογιστικές προσομοιώσεις, εξετάζεται η πιθανότητα μεγάλου μετεωρίτη (συγκρίσιμου με εκείνον του Chicxulub, ο οποίος αφάνισε τους δεινόσαυρους 65 εκατομμύρια έτη πριν το σήμερα) ως αιτίου που οδήγησε στις περιόδους της «Χιονόμπαλας Γης». Το συμπέρασμα της έρευνας είναι πως πρόκειται για έναν πιθανό μηχανισμό που θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια τέτοια περίοδο, υπό την προϋπόθεση ότι το συμβάν λαμβάνει χώρα ενώ το κλίμα βρίσκεται σε σχετικά ψυχρή φάση. Επίσης, η πτώση του μετεωρίτη πιθανολογείται ότι συνέβη στην ξηρά (καθώς ένα αντίστοιχο συμβάν στη θάλασσα είναι μάλλον απίθανο να οδηγούσε σε τόσο εκτεταμένη παγοκάλυψη). 

 

Το γεγονός ότι δεν έχει βρεθεί ακόμη κρατήρας που να συνδέεται με ένα τέτοιο συμβάν, εξηγείται από τους ερευνητές με βάση το ότι η διάβρωση και η αποσάθρωση των πετρωμάτων θα εξαφάνιζε τα ίχνη του. Ακόμη και ο κρατήρας του μετεωρίτη Chicxulub που είναι ένα συμβάν πολύ μεταγενέστερο, χρειάστηκε πολλά χρόνια εντατικών ερευνών για να αποκαλυφθεί. Ένας πολλά υποσχόμενος τρόπος ανίχνευσης των υπολειμμάτων οποιουδήποτε πιθανού μετεωρίτη ανάλογου μεγέθους από εκείνη την εποχή, θα ήταν η χημική και πετρογραφική αναγνώριση ενός απομακρυσμένου (από το κέντρο του κρατήρα) στρώματος εκτόξευσης, παρόμοιου με οποιοδήποτε από τα αντίστοιχα πρώιμα στρώματα του Προτεροζωικού μεγααιώνα (η γεωλογική περίοδος από 2500 ως και 542 εκατομμύρια έτη πριν το σήμερα).

 

Δημοσιευμένη Έρευνα: https://www.science.org/doi/10.1126/sciadv.adk5489

 

 

Αύξηση βροχοπτώσεων με χρήση μεγάλης έκτασης σκουρόχρωμων επιφανειών

Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ), τα οποία βρίσκονται σε μια ιδιαίτερα ξηρή περιοχή του πλανήτη μας, βασίζονται σε καμπάνιες σποράς νεφών από αεροπλάνα και σε ακριβές εγκαταστάσεις αφαλάτωσης θαλασσινού νερού για να εξοικονομήσουν το πολύτιμο νερό που χρειάζονται. Ωστόσο, σε έρευνα που δημοσιεύτηκε στις 30/1 στο επιστημονικό περιοδικό “Earth System Dynamics”, μία νέα μέθοδος φαίνεται να μπαίνει δυναμικά «στο κάδρο» για πιθανή εφαρμογή στο άμεσο μέλλον.

 

Στην έρευνα γίνεται υπολογιστική προσομοίωση των συνεπειών που θα είχε η τοποθέτηση πολύ μεγάλης έκτασης σκουρόχρωμων επιφανειών (ABSs ή Artificial Black Surfaces), οι οποίες θα μπορούσαν να είναι και μέρος ενός δικτύου ηλιακών συλλεκτών. Εφόσον οι επιφάνειες απορροφούν το 95% της εισερχόμενης ακτινοβολίας και ξεπερνούν σε διάσταση τα 20 km (δηλαδή 20 x 20 = 400 τετραγωνικά χιλιόμετρα, όσο μια πόλη δηλαδή), τότε τα ανοδικά ρεύματα λόγω της θέρμανσης που θα δημιουργούν τοπικά, είναι ικανά μαζί με την εισερχόμενη από τον Περσικό κόλπο υγρασία, να αυξήσουν την ετήσια βροχόπτωση στην περιοχή αρκετά ώστε να εξασφαλιστεί νερό για 30000 ανθρώπους στην περιοχή.

 

Δημοσιευμένη Έρευνα: https://esd.copernicus.org/articles/15/109/2024/

 

Περισσότερα για τις εξελίξεις στην Επιστήμη και την Τεχνολογία τόσο στο άμεσο αλλά και στο βαθύ μέλλον, στον τόμο ΙΙΙ του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα» (εκδόσεις «Οσελότος»), τον οποίο μπορείτε να αποκτήσετε από τη σελίδα μας με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής με ένα μήνυμα! Ρωτήστε μας!

 

 

Οι νεφικές λωρίδες των ανεμογεννητριών

Αυτή η δορυφορική φωτογραφία από τον Sentinel 2 της ESA, ελήφθη στις 28/1 και απεικονίζει ένα θαλάσσιο αιολικό πάρκο στην ανατολική ακτή της Κίνας. Αυτό που παρατηρεί κάποιος αμέσως, είναι οι νεφικές λωρίδες πίσω από τις ανεμογεννήτριες. 

 

Έχουμε δει παρόμοιους νεφικούς σχηματισμούς που δημιουργούνται με φυσικό τρόπο, με ανάμειξη ξηρού και πολύ ψυχρού αέρα που διέρχεται πάνω από σχετικά θερμή υδάτινη επιφάνεια (π.χ. θάλασσα ή λίμνη). Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και εδώ. Τα πτερύγια των ανεμογεννητριών αναμειγνύουν τον θερμό και υγρό αέρα από την κατώτερη μεριά τους με τον ξηρό και ψυχρό αέρα στην ανώτερη. Έτσι, ο υγρός αέρας ψύχεται και συμπυκνώνεται σε ορατά νέφη τα οποία βλέπουμε εδώ.

 

Οι συνθήκες για τη δημιουργία αυτού του φαινομένου δεν προκύπτουν συχνά. Για παράδειγμα αν φυσάει αρκετά τότε η δημιουργούμενη νέφωση διαλύεται γρήγορα. Επίσης θα πρέπει να υπάρχει επαρκής διαφορά θερμοκρασίας και υγρασίας ανάμεσα στο κατώτερο και το ανώτερο επίπεδο, ώστε η ανάμειξη να οδηγεί στην συμπύκνωση του θερμότερου και υγρότερου αέρα. Ένα τυπικό ύψος για τις σημερινές ανεμογεννήτριες σε θαλάσσια πάρκα, είναι της τάξης των 100 μέτρων.

 

Φωτογραφία: Copernicus – Sentinel 2 – ESA 

 

Πηγή: https://twitter.com/sentinel_hub

 

 

Οι αποχρώσεις του λευκού

Η χιονισμένη ακτή Λαμπραντόρ (αριστερά στη φωτογραφία), στον ανατολικό Καναδά, όπως την φωτογράφισε στις 3/2, ο δορυφόρος Terra της NASA με το όργανο MODIS. Δεξιά από τη χιονισμένη ακτή, διακρίνεται πάγος στη θάλασσα με δίνες στις δεξιές άκρες του. Στη δεξιά πλευρά της φωτογραφίας, διακρίνονται νέφη.

 

Αυτή η περιδίνηση του θαλάσσιου πάγου, δημιουργείται από τα θαλάσσια ρεύματα της περιοχής και συγκεκριμένα πάνω σε συνοριακές περιοχές με ρεύματα διαφορετικής θερμοκρασίας (θερμά και ψυχρά). Ωστόσο και ο πάγος θα πρέπει να μην είναι πολύ παγωμένος, ώστε να μπορεί να σπάει σε μικρά κομμάτια, αλλά να είναι επαρκώς κρύος ώστε να παραμένει σε στερεά μορφή.

 

Αρχική φωτογραφία από ISS: https://eol.jsc.nasa.gov/SearchPhotos/photo.pl...

 

 

Κυκλικά συστήματα άρδευσης από το διάστημα

Εντυπωσιακή λήψη κυκλικών συστημάτων άρδευσης κοντά στην πόλη Beja της Πορτογαλίας, από τον δορυφόρο Sentinel 2 της ESA, τον Ιούνιο του 2023. Αυτά τα συστήματα χρησιμοποιούνται σε περιοχές ξηρές ή με ελάχιστο υετό για μεγάλα διαστήματα μέσα στο έτος. Τα έχουμε δει και σε παλαιότερες αναρτήσεις μας σε ερημικές περιοχές. Αυτό το σύστημα αντλεί νερό από κάποια πηγή και το οδηγεί μέσω του άξονα στο κέντρο των κύκλων, σε σωλήνες που περιστρέφονται γύρω από αυτό το κέντρο, ποτίζοντας τις καλλιέργειες στο εσωτερικό των κύκλων.

 

Φωτογραφία: Copernicus / Sentinel 2 / https://twitter.com/kosmi64833127

 

 

Τα ηφαίστεια της Ιούς

Σε αυτήν την υπέρυθρη φωτογραφία που τράβηξε η διαστημική συσκευή JUNO της NASA τον Μάιο του 2023 (PJ 51, δηλαδή perijove 51, που αποτελεί την 51η φορά που το JUNO πέρασε από το κοντινότερο, στον Δία, σημείο της τροχιάς του κατά την διάρκεια της αποστολής του), βλέπουμε την ηφαιστειακή δραστηριότητα της Ιούς (ενός εκ των, τουλάχιστον 95, φυσικών δορυφόρων του πλανήτη Δία). Η Ιώ εκτιμάται πως έχει περίπου 400 ενεργά ηφαίστεια (οι λαμπρές κηλίδες στην αριστερή φωτογραφία, ενώ στη δεξιά έχει προσαρμοστεί και η φωτογραφία στο ορατό φάσμα, μαζί με τα ονόματα κάποιων ηφαιστείων). 

 

Η ηφαιστειακή δραστηριότητα του 3ου μεγαλύτερου φυσικού δορυφόρου του Δία, προέρχεται από την ισχυρή βαρυτική αλληλεπίδρασή της με τον Δία και τους δυο γειτονικούς δορυφόρους της (την Ευρώπη και τον Γανυμήδη). Έτσι, η κίνησή της συμβαίνει σε ένα έντονα ανομοιόμορφο βαρυτικό πεδίο. Συνέπεια αυτού είναι η παλιρροϊκή δύναμη που εξασκείται πάνω στην Ιώ, η οποία προκαλεί διαρκώς παραμορφώσεις (συμπίεση και τάνυση) σε αυτήν, με αποτέλεσμα την επαρκή, για την ύπαρξη ηφαιστείων, θέρμανσή της.

 

Πηγή: https://twitter.com/volcanopele

 

Περισσότερα για τις εξελίξεις στη διαστημική εξερεύνηση αλλά και ευρύτερα στην Επιστήμη και την Τεχνολογία τόσο στο άμεσο αλλά και στο βαθύ μέλλον, στον τόμο ΙΙΙ του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα» (εκδόσεις «Οσελότος»), τον οποίο μπορείτε να αποκτήσετε από τη σελίδα μας με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής με ένα μήνυμα! Ρωτήστε μας!

 

 

Λωρίδα νεφών από contrails πάνω σε ψυχρό μέτωπο που περνά τις ΗΠΑ

Αυτή η δορυφορική φωτογραφία από το όργανο “MODIS” του δορυφόρου “Terra” της NASA, η οποία ελήφθη στις 5/2 πάνω από τις ΗΠΑ, δείχνει ένα «πλέγμα» ιχνών συμπύκνωσης από διερχόμενα αεροπλάνα. Παρατηρήστε ότι υπάρχει μόνο πάνω από μια συγκεκριμένη περιοχή (περίπου στο κέντρο της φωτογραφίας, στο Missouri και την Iowa).

 

Τα ίχνη συμπύκνωσης (contrails), δημιουργούνται όταν ο εξερχόμενος θερμός και υγρός αέρας από τη μηχανή του αεροπλάνου, αναμειγνύεται με τον ψυχρότερο και ξηρότερο αέρα του περιβάλλοντος σε αυτά τα ύψη. Αν ο αέρας του περιβάλλοντος περιέχει ικανοποιητική υγρασία (συνήθως πριν από κακοκαιρίες και καιρικά μέτωπα) τότε ο εξερχόμενος αέρας θα συμπυκνωθεί σε ορατό ίχνος πίσω από το αεροπλάνο και με την πάροδο του χρόνου θα επεκταθεί δημιουργώντας μια νεφική γραμμή. Ο συνδυασμός των πυκνών δρομολογίων πάνω από τις ΗΠΑ σε συνδυασμό με ένα τέτοιο μέτωπο που παρείχε ικανοποιητική υγρασία σε αυτό το ύψος πτήσης, δημιούργησε το σκηνικό της φωτογραφίας.

 

Ο εξερχόμενος υδρατμός από το αεροπλάνο, σε θερμοκρασίες κάτω από τους -40 βαθμούς Κελσίου, παγώνει αμέσως μετατρεπόμενος σε παγοκρύσταλλο. Στην περίπτωση που ο αέρας του περιβάλλοντος στο ύψος πτήσης δεν περιέχει αρκετή υγρασία, τότε οι παγοκρύσταλλοι αυτοί υφίστανται εξάχνωση (αλλαγή φάσης από στερεό απευθείας σε αέριο) και περνάνε σε αέρια φάση χωρίς να αφήνουν ορατά «ίχνη» πίσω από το αεροπλάνο (π.χ. βλέπε δεξιά πλευρά της φωτογραφίας)

 

Πηγή: https://modis.gsfc.nasa.gov/

 

Μάθετε περισσότερα για τα ίχνη συμπύκνωσης (contrails), τα ίχνη αντί-συμπύκνωσης (distrails), αλλά και όλα όσα θα θέλατε να ξέρετε για τη θεωρία συνωμοσίας των “chemtrails”, όπως και για πολλά άλλα σπάνια ή/και εντυπωσιακά φυσικά φαινόμενα (πολλά από αυτά άγνωστα στο ευρύ κοινό), στον τόμο Ι του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα» (εκδόσεις «Οσελότος») που μπορείτε να αποκτήσετε και από τη σελίδα μας με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής με ένα μήνυμα! Ρωτήστε μας!

 

 

Χιονοστιβάδα στο Kashmir

Εντυπωσιακά πλάνα από χιονοστιβάδα στην περιοχή Sonamarg, στο Kashmir της Ινδίας στις 8/2 το πρωί. Ευτυχώς δεν υπήρξαν πληροφορίες για απώλειες. Ένας από τους κατοίκους της περιοχής, άρχισε να βιντεοσκοπεί την εξέλιξη της χιονοστιβάδας, καθώς αυτή έκανε «επέλαση» στην πλαγιά.

Οι χιονοστιβάδες εκκινούν όταν το βάρος ενός στρώματος χιονιού, ιδιαίτερα σε απότομες πλαγιές, είναι μεγαλύτερο από αυτό που μπορεί να συγκρατηθεί (π.χ. όταν υφίσταται συμπαγές στρώμα χιονιού πάνω σε ασθενέστερο ή όταν σημειώνεται υετός ή όταν υπάρχουν μεγάλες θερμοκρασιακές διαφορές καθ’ύψος στο στρώμα χιονιού ή όταν σημειωθούν μηχανικές δονήσεις από σεισμική ή ανθρώπινη δραστηριότητα, κ.α. ή συνδυασμός αυτών). Οι μεγαλύτερες από αυτές, μπορούν, καθώς αποκτούν μεγάλη ταχύτητα κατερχόμενες, να συμπαρασύρουν πέτρες, βράχους ακόμη και δέντρα στο διάβα τους.

 

Πηγή και πληροφορίες: https://www.ndtv.com/.../avalanche-hits-jammu-and...

 

Βίντεο: https://twitter.com/sujitpchauhan

Η Ελλάδα και η Μεσόγειος αντιμέτωπες με την ξηρασία λόγω της κλιματικής αλλαγής

Η Ελλάδα καταλαμβάνει την πρώτη θέση, ανάμεσα στις χώρες που αναμένεται να αντιμετωπίσουν ξηρασία τις επόμενες δεκαετίες, εφόσον παγκοσμίως ακολουθήσουμε τα χειρότερα κλιματικά σενάρια. Η έρευνα στην οποία αναφερόμαστε, δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό “Nature Communications” στις 11/1.

 

Πιο συγκεκριμένα, αν και η πρόβλεψη της τάσης που θα παρουσιάσουν οι βροχοπτώσεις σε τοπικό επίπεδο τις επόμενες δεκαετίες, σε συνδυασμό με τα διάφορα κλιματικά σενάρια, αποτελεί μία πρόκληση, σε αυτήν την έρευνα γίνεται μια προσπάθεια να εντοπιστούν συγκλίσεις μεταξύ των κλιματικών μοντέλων για δυο διαφορετικά κλιματικά σενάρια: Το «ρεαλιστικό» RCP4.5 (αντιστοιχεί σε αύξηση της παγκόσμιας μέσης θερμοκρασίας κατά 2-3 βαθμούς Κελσίου, σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα, ως το 2100) και το «ακραίο» RCP8.5 (αντίστοιχη αύξηση ως και 4.5 βαθμούς Κελσίου ως το 2100).

 

Η επιρροή αυτών των δυο σεναρίων στα μοτίβα βροχόπτωσης διαφόρων περιοχών του πλανήτη, φαίνονται στον χάρτη. Με το μπλε είναι οι περιοχές που τα διάφορα κλιματικά υπολογιστικά μοντέλα συγκλίνουν πως θα δουν αύξηση στις βροχοπτώσεις, ενώ με το κόκκινο είναι οι περιοχές που θα δουν μείωση. Στην περίπτωση του «ακραίου» σεναρίου RCP8.5, η συντριπτική πλειοψηφία των μοντέλων (άνω του 85%) δείχνει τη χώρα μας αλλά και τις περιοχές γύρω από τη Μεσόγειο να αντιμετωπίζουν το φάσμα της ξηρασίας.

 

Και στα δυο σενάρια πάντως, η γενικότερη εικόνα δεν μεταβάλλεται σημαντικά και δείχνει μείωση των βροχοπτώσεων στις περιοχές γύρω από τη Μεσόγειο, στον Αμαζόνιο και τη Λατινική Αμερική, όπως και σε τμήμα της νότιας Αμερικής και της νότιας Αφρικής. Στον αντίποδα, αύξηση βροχοπτώσεων/υετού θα δουν ο Καναδάς, η Γροιλανδία, η Ρωσία με την Κίνα και την Ινδία, όπως και η Ανταρκτική.

 

Δημοσιευμένη Έρευνα: https://www.nature.com/articles/s41467-023-44513-3 (CC BY 4.0)

 

Περισσότερα για την κλιματική αλλαγή, το «φαινόμενο του θερμοκηπίου», αλλά και πολλά άλλα εντυπωσιακά ή/και άγνωστα μετεωρολογικά και ατμοσφαιρικά φαινόμενα θα βρείτε στον τόμο Ι του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα» (εκδόσεις «Οσελότος»), τον οποίο μπορείτε να αποκτήσετε από τη σελίδα μας με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής με ένα μήνυμα! Ρωτήστε μας!

 

 

Πυλώνες φωτός στο Colorado

Πυλώνες φωτός (light pillars) στην περιοχή Black Forest του Colorado στις ΗΠΑ, στις 5 τα ξημερώματα της 14ης Ιανουαρίου, με τη θερμοκρασία να βρίσκεται στους -20 βαθμούς Κελσίου εκείνο το βράδυ. Παρατηρήστε ότι οι πυλώνες (ή στήλες) εμφανίζονται εντονότερα εκεί που υπάρχει ικανή συγκέντρωση αιωρούμενων παγοκρυστάλλων (φαίνονται σαν νέφη στη φωτογραφία), πάνω από τα φώτα της περιοχής.

 

Πυλώνες (ή στήλες) φωτός, έχουμε δει σε διάφορες παλαιότερες αναρτήσεις μας. Αυτοί δημιουργούνται όταν υπάρχει κάποια πηγή φωτός χαμηλά και επίπεδοι παγοκρύσταλλοι ψηλά, οι οποίοι δρουν συνολικά ως κάτοπτρα, ανακλώντας το φως από την πηγή προς τον παρατηρητή. Άλλες φορές, πηγή φωτός είναι ο Ήλιος που δύει και άλλες φορές ακόμη και τα φώτα των πόλεων, σε κρύα κλίματα όπου οι παγοκρύσταλλοι αιωρούνται μέχρι χαμηλά, όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση.

 

Φωτογραφία: Shannon Eagan --- Πηγή: https://twitter.com/kodythewxguy

 

Στον τόμο Ι του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα» (εκδόσεις «Οσελότος»), μπορείτε να δείτε φωτογραφίες με διάφορα εντυπωσιακά ή και άγνωστα, στο ευρύ κοινό, φυσικά φαινόμενα, από την Ελλάδα και το εξωτερικό, με λεπτομερείς εξηγήσεις και σχήματα για το πώς δημιουργούνται αλλά και πώς να τα αναζητάτε. Αποκτήστε τον από τη σελίδα μας με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής, με ένα μήνυμα! Ρωτήστε μας!

 

 

Το συμβολόμετρο “LISA”

Το «πράσινο φως» άναψε στις 25/1 η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία (ESA) για το διαστημικό συμβολόμετρο “LISA” που αποτελεί αρκτικόλεξο από τη φράση “Laser Interferometer Space Antenna” (δηλαδή διαστημική κεραία συμβολόμετρου με laser). Το συμβολόμετρο “LISA” προβλέπεται να τεθεί σε ηλιοκεντρική τροχιά, ακολουθώντας τη Γη. Δεν πρόκειται για μια διαστημική συσκευή, αλλά για 3 οι οποίες θα σχηματίζουν ένα γιγάντιο ισόπλευρο τρίγωνο στο διάστημα με κάθε πλευρά να έχει μήκος 2,5 εκατομμυρίων χιλιομέτρων. Οι θέσεις μεταξύ τους θα ελέγχονται συνεχώς μέσω laser. Το εγχείρημα αυτό, το οποίο έχει προγραμματιστεί για το 2035, θα μπορεί να ανιχνεύει τις «ρυτιδώσεις» στο χώρο, που θα δημιουργούν βαρυτικά κύματα από διάφορες πηγές αποφεύγοντας παράλληλα τον γήινο «θόρυβο». Οι «ρυτιδώσεις» αυτές θα γίνονται αντιληπτές από το σύστημα των laser, ως μικροσκοπικές διαταραχές – ταλαντώσεις στις θέσεις των συσκευών.

 

Το γιγάντιο μέγεθος του “LISA” διευρύνει το «φάσμα» των βαρυτικών κυμάτων που μπορούμε να ανιχνεύσουμε, καθώς θα μπορούν να μετρηθούν διαταραχές στο χώρο ανάμεσα σε σημεία που απέχουν αποστάσεις που δεν μπορούμε να καταφέρουμε σε αντίστοιχα επίγεια εγχειρήματα (βλέπε “LIGO”). Μεγάλο μήκος «κεραίας» σημαίνει ανίχνευση μικρότερων συχνοτήτων (η “LISA” θα λειτουργεί ως τα 0.1 mHz, ενώ το “LIGO” λειτουργεί σε συχνότητες 5-6 τάξεις μεγέθους μεγαλύτερες). Την αντίστροφη σχέση μεταξύ μήκους κύματος (που είναι προσεγγιστικά ίσο με το μήκος κεραίας) και συχνότητας το βλέπουμε και στην καθημερινότητά μας, όπου μικρότερες κεραίες (π.χ. στα κινητά μας με το πέρασμα των χρόνων ή σε ραδιοφωνικούς σταθμούς) σημαίνει μεγαλύτερες συχνότητες λειτουργίας. 

 

Πρακτικά σημαίνει ανίχνευση βαρυτικών κυμάτων από πιο εκτεταμένες αστρικές πηγές με μεγαλύτερες τροχιές και δυνητικά μαζικότερα (με πολύ μεγαλύτερη μάζα, σε αστρονομικά πλαίσια) αντικείμενα. Κάποια από αυτά θα μπορούσαν να είναι από δυαδικά αστρικά συστήματα στον Γαλαξία μας, από δυαδικά συστήματα υπερμαζικών μελανών οπών σε άλλους γαλαξίες, αλλά ίσως και από υποθετικά (ως σήμερα) και πιο «εξωτικά» αντικείμενα όπως οι κοσμικές χορδές, οι κοσμολογικές αλλαγές φάσης και τα αρχέγονα βαρυτικά κύματα που εικάζεται ότι παρήχθησαν κατά την διάρκεια του κοσμολογικού Πληθωρισμού στις απαρχές του Σύμπαντός μας.

 

Περισσότερα: https://www.esa.int/.../Capturing_the_ripples_of...

 

Σχήμα: https://www.esa.int/.../LISA_measuring_gravitational_waves (CC BY-SA 3.0)

 

Περισσότερα για τα βαρυτικά κύματα και τους τρόπους ανίχνευσής τους, όπως και για τις γενικότερες εξελίξεις στην Επιστήμη και την Τεχνολογία τόσο στο άμεσο όσο και στο βαθύ μέλλον, θα βρείτε στους τόμους ΙΙ και ΙΙΙ του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα» (εκδόσεις «Οσελότος»), τους οποίους μπορείτε να αποκτήσετε από τη σελίδα μας με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής με ένα μήνυμα! Ρωτήστε μας!