Κεραυνός καταστρέφει γωνία κτηρίου

Εξαιρετική θέα σε ένα ιδιαίτερα εντυπωσιακό συμβάν είχε ένας κάτοικος στην πόλη Krasnoyarsk της Σιβηρίας στις 15/6. Ενώ κατέγραφε την καταιγίδα με το κινητό του, ένας κεραυνός χτύπησε τη γωνία κτηρίου απέναντί του. Από το χτύπημα φαίνεται να αποκολλήθηκαν κάποια κομμάτια. Ευτυχώς κανείς δεν τραυματίστηκε. Με την ευκαιρία αυτή, θυμίζουμε το άρθρο που περιέχει αναλυτικές οδηγίες προστασίας από τους κεραυνούς: https://antisimvatikos.blogspot.com/2019/02/blog-post_3.html

 

Πηγή βίντεο: https://x.com/WeatherSarov1

 

Περισσότερα για όλα τα είδη ηλεκτρικών εκκενώσεων αλλά και όλα τα γνωστά, άγνωστα, εντυπωσιακά καιρικά και ατμοσφαιρικά φαινόμενα, με χάρτες, διαγράμματα, φωτογραφίες (από την Ελλάδα και το εξωτερικό) και απλή επιστημονική εξήγηση, θα βρείτε στον τόμο Ι του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα» (εκδόσεις «Οσελότος»), τον οποίο μπορείτε να αποκτήσετε από τη σελίδα μας με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής με ένα μήνυμα! Ρωτήστε μας!

Φωτοσυνθετικό υλικό για τις μελλοντικές κατασκευές

Ερευνητές στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Ζυρίχης (ΕΤΗ) στην Ελβετία, παρουσίασαν ένα φωτοσυνθετικό υλικό που περιέχει κυανοβακτήρια κάτι που σημαίνει ότι μπορεί να απορροφήσει διοξείδιο του άνθρακα και μαζί με ηλιακό φως και νερό να το μετατρέψει σε οξυγόνο και σάκχαρα, μιμούμενο τη φωτοσύνθεση.

 

Μάλιστα, παρουσία ορισμένων θρεπτικών συστατικών, το υλικό αυτό μπορεί να μετατρέψει το διοξείδιο του άνθρακα σε στερεά ανθρακικά ορυκτά όπως ο ασβεστόλιθος. Αυτό σημαίνει ότι στο πέρασμα του χρόνου, αυτά τα ορυκτά δημιουργούν ένα ισχυρό πλέγμα μέσα στο υλικό που το ενισχύει και αποθηκεύει τον απορροφημένο άνθρακα σε πιο σταθερή μορφή σε σχέση με τη φωτοσύνθεση. Αυτό το υλικό παρουσιάστηκε στις 23/4 σε δημοσίευση στο επιστημονικό περιοδικό “Nature Communications”.

 

Μελλοντικά, αυτό το υλικό που κατασκευάζεται σε 3D εκτυπωτή από εκτυπώσιμη πορώδη υδρογέλη, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στα κτήρια εξωτερικά, ώστε να απορροφούν και να αποθηκεύουν διοξείδιο του άνθρακα αποτελεσματικά. Ο ρυθμός με τον οποίο γίνεται αποθήκευση είναι περίπου 26 mg διοξειδίου του άνθρακα ανά γραμμάριο υλικού και είναι σημαντικά μεγαλύτερος από άλλα υλικά βιολογικής αποθήκευσης του θερμοκηπιακού αυτού αερίου. Όσο περνούν οι μέρες, το υλικό αυτό αποκτά πράσινο χρώμα (βλέπε και εικόνες που συνοδεύουν την ανάρτηση), κάτι που συμβαίνει καθώς αυτό αποθηκεύει διοξείδιο του άνθρακα σε μορφή βιομάζας.

 

Προχωρώντας ένα βήμα παραπέρα, σε αρχιτεκτονική έκθεση στη Βενετία, η ερευνητική ομάδα παρουσίασε το υλικό αυτό πάνω σε μακέτες κτηρίων με δενδροειδή μορφή και με εκτιμώμενη απορρόφηση περίπου 20 κιλών διοξειδίου του άνθρακα ανά έτος (περίπου όσο ένα μέσο πεύκο 20 ετών) στην τωρινή του εκδοχή. Ωστόσο, θα μπορούσε να τροποποιηθεί γενετικά το κυανοβακτήριο, ώστε να αυξηθεί ο ρυθμός φωτοσύνθεσης πριν αυτό ενσωματωθεί στο υλικό, αυξάνοντας έτσι περαιτέρω την αποτελεσματικότητά του.

 

Δημοσιευμένη Έρευνα: https://www.nature.com/articles/s41467-025-58761-y

 

Περισσότερα για τις ευρύτερες εξελίξεις στην Επιστήμη και την Τεχνολογία τόσο στο άμεσο αλλά και στο βαθύ μέλλον, θα βρείτε στους τόμους ΙΙ και ΙΙΙ του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα» (εκδόσεις «Οσελότος»), τους οποίους μπορείτε να αποκτήσετε από τη σελίδα μας με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής με ένα μήνυμα! Ρωτήστε μας!

 

 

Ιριδίζον pileus

Αν βρεθείτε ποτέ στη σκιά ενός κοντινού αναπτυσσόμενου νέφους, το οποίο έχει ένα λεπτό νέφος σαν «καπέλο» από πάνω και τον ήλιο να είναι σε κατάλληλη γωνία πίσω από αυτό, τότε μπορεί να δείτε αυτό το πανέμορφο σκηνικό. Αυτή η λήψη έγινε στη Florida των ΗΠΑ στις 26/5.

 

Αυτός ο ιριδισμός συμβαίνει στην κορυφή ενός αναπτυσσόμενου (εν δυνάμει καταιγιδοφόρου) νέφους και συγκεκριμένα στο νέφος pileus* (το νέφος που μοιάζει με «καπέλο» πάνω από το σκούρο νέφος) το οποίο έχει δημιουργηθεί στην κορυφή του. Η κατάλληλη θέση του ήλιου πίσω από το νέφος, σε σχέση με τον παρατηρητή, βοηθά στη δημιουργία των ιριδισμών. 

 

Οι συγκεκριμένοι ιριδισμοί είναι ένα φαινόμενο περίθλασης που προκαλείται από ομοιόμορφα μικροσκοπικά σταγονίδια ή παγοκρυστάλλους που διασκορπίζουν το φως, αναλύοντάς το παράλληλα, στα διάφορα χρώματα (μήκη κύματος) που βλέπουμε εδώ. Αν οι κρύσταλλοι του νέφους είναι μεγαλύτεροι, τότε οδηγούμαστε στην κατηγορία των οπτικών φαινομένων που ανήκει η άλως, τα παρήλια και άλλα αντίστοιχα φαινόμενα διάθλασης που έχουμε δει κατά καιρούς σε αναρτήσεις μας.

 

*Τα νέφη pileus είναι βραχύβια και δημιουργούνται πάνω από αναπτυσσόμενα, εν δυνάμει καταιγιδοφόρα νέφη. Το ισχυρό ανοδικό ρεύμα των τελευταίων ωθεί σε ανύψωση την σχετικά υγρή αέρια μάζα πάνω από αυτά, μέχρι να συμπυκνωθεί, δημιουργώντας αυτό το, εντυπωσιακό πολλές φορές, «καπέλο». Η εμφάνισή του, είναι συχνά, αλλά όχι απόλυτα, οιωνός ισχυρών καταιγίδων, καθώς υποδεικνύει την ύπαρξη ισχυρών ανοδικών ρευμάτων.

 

Πηγή: https://x.com/SpaceCoastSkies

 

Στον τόμο Ι του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα» (εκδόσεις «Οσελότος»), μπορείτε να δείτε φωτογραφίες με αυτά και άλλα εντυπωσιακά, σπάνια αλλά και άγνωστα φαινόμενα, από την Ελλάδα και το εξωτερικό, με λεπτομερείς εξηγήσεις και σχήματα για το πώς δημιουργούνται και πώς να τα αναζητάτε. Αποκτήστε τον από τη σελίδα μας με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής με ένα μήνυμα! Ρωτήστε μας!

 

 

Περσείδες 2025

Η «βροχή των Περσειδών», η γνωστή καλοκαιρινή «βροχή μετεώρων», κορυφώνεται κάθε χρόνο τις νύχτες από 9/8 ως και 13/8 με τη μεγαλύτερη δραστηριότητα τα βράδια 11/8 και 12/8. Δυστυχώς όμως, το φως του φεγγαριού φέτος θα αποτελέσει εμπόδιο στη θέασή της, καθώς τα βράδυ της κορύφωσης, το φεγγάρι θα είναι σχεδόν «γεμάτο» (πανσέληνος στις 9/8). Αυτό θα έχει ως συνέπεια να φαίνονται μόνο τα λαμπρότερα μετέωρα, ενώ τα αμυδρότερα θα τα «κρύβει» το φως της Σελήνης. 

 

Οπότε, τι μπορούμε να κάνουμε; Τις προηγούμενες νύχτες (γύρω στα τέλη Ιουλίου ως και τις 3/8), το φεγγάρι δύει γύρω στα μεσάνυχτα, αφήνοντας το υπόλοιπο της νύχτας και ως το ξημέρωμα, σκοτεινό για την παρατήρηση του φαινομένου. Από τις 4/8 και μετά, σταδιακά και ως τις 12/8, θα δύει ολοένα και αργότερα και θα είναι όλο και λαμπρότερο (βλέπε και σύνδεσμο στο τέλος του άρθρου). 

 

Αυτήν την περίοδο, υπάρχει και άλλη μία βροχή μετεώρων που συμβαίνει παράλληλα με τη «βροχή των Περσειδών» και είναι οι «δέλτα Υδροχοΐδες», οι οποίες κορυφώνονται στο τέλος Ιουλίου (30/7) και δίνουν περίπου 20 μετέωρα/ώρα τότε. Έτσι, από τις 29/7 ως και τις 3/8 για φέτος, είναι μια καλή περίοδος για να παρατηρήσετε και τις δυο «βροχές» ταυτόχρονα, αποφεύγοντας, όσο γίνεται, το φως του φεγγαριού.

 

Όσοι ξενυχτήσουν, είτε με καλή παρέα είτε μόνοι, και έχοντας την απαραίτητη υπομονή, κάτω από τον έναστρο ουρανό, δεν αποκλείεται να δουν και κάποιο πολύ μεγάλο και εντυπωσιακό μετέωρο, όπως συνήθως γίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις. Αυτά, πολλές φορές, καταγράφονται νωρίς το βράδυ όσο ο αστερισμός του Περσέα είναι ακόμη χαμηλά. Στη συνέχεια, υπάρχουν αυξομειώσεις στη συχνότητα, ενώ προς το ξημέρωμα καταγράφονται περισσότερα.

 

Φέτος δεν αναμένεται κάποια έξαρση στη δραστηριότητά των «Περσειδών», επομένως στην κορύφωσή της αναμένονται γύρω στα 80-100 μετέωρα ανά ώρα, υπό την προϋπόθεση ότι ο παρατηρητής είναι σε απολύτως σκοτεινό μέρος, στην ύπαιθρο μακριά από κάθε φως και η νύχτα είναι ανέφελη.

Τα μετέωρα φαίνονται σαν να έρχονται από τον αστερισμό του Περσέα (βορειοανατολικά στον ουρανό), για αυτό ονομάζονται και «Περσείδες», ωστόσο ο παρατηρητής μπορεί να κοιτάει οπουδήποτε στον ουρανό και κατά προτίμηση στα πιο σκοτεινά τμήματα (με τη λιγότερη φωτορύπανση στο σημείο που βρίσκεται).

 

Ώρες ανατολής και δύσης Σελήνης για την Ελλάδα τον Αύγουστο του 2025: https://www.timeanddate.com/moon/greece/athens?month=8...

 

Η φωτογραφία είναι από την περσινή «βροχή των Περσειδών» (https://doudoulakis.blogspot.com/)

 

Πολλά περισσότερα για τα μετέωρα, τους αστεροειδείς, τους κομήτες, την συχνότητα εμφάνισής τους, τον κίνδυνο σύγκρουσής τους με την Γη, τις «καταιγίδες μετεώρων» που αναμένονται στο μέλλον, με χάρτες, εικόνες, διαγράμματα κ.α. θα βρείτε στις σελ. 59 και 68 του τόμου ΙΙ του έργου μας «Τα φυσικά φαινόμενα» (εκδόσεις «Οσελότος») τον οποίο μπορείτε να αποκτήσετε με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής από τη σελίδα μας με ένα μήνυμα! Ρωτήστε μας!

 

 

Οριζόντιο τόξο στο Yellowstone

Ένα ούτως ή άλλως υπέροχο κάδρο στο Yellowstone των ΗΠΑ, συμπληρώνεται από ένα πανέμορφο ατμοσφαιρικό οπτικό φαινόμενο, το «οριζόντιο τόξο» (circumhorizontal arc) στις 13/6.

 

Για την εμφάνιση αυτού του φαινομένου, οι ακτίνες του Ήλιου θα πρέπει να εισέλθουν στους εξαγωνικούς παγοκρυστάλλους των νεφών με μεγάλη γωνία, άνω των 58 μοιρών σε σχέση με τον ορίζοντα του παρατηρητή. Υπό αυτές τις προϋποθέσεις, οριζόντιο τόξο μπορούμε να δούμε και στη χώρα μας από τον Απρίλιο ως και τον Αύγουστο. Αυτό το οπτικό φαινόμενο, ξεχωρίζει από το γεγονός ότι συνήθως έχει πολύ έντονα χρώματα (τα εντονότερα και εντυπωσιακότερα που θα δείτε σε οπτικό φαινόμενο), κάτι που προκαλείται από τη (διπλή) διάθλαση των ηλιακών ακτίνων από κάθετες, μεταξύ τους, πλευρές (την πλαϊνή και την κατώτερη) του παγοκρυστάλλου. Το οριζόντιο τόξο μπορεί να έχει σχετικά μεγάλο μήκος (εφόσον υπάρχουν νέφη) και παρουσιάζει μικρή καμπυλότητα (για αυτό λέγεται και οριζόντιο).

 

Φωτογραφία: Brenda Joseph --- Πηγή: https://x.com/spann

 

Περισσότερα για όλα τα γνωστά, άγνωστα, εντυπωσιακά καιρικά και ατμοσφαιρικά φαινόμενα, με χάρτες, διαγράμματα, φωτογραφίες (από την Ελλάδα και το εξωτερικό) και απλή επιστημονική εξήγηση, θα βρείτε στον τόμο Ι του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα» (εκδόσεις «Οσελότος»), τον οποίο μπορείτε να αποκτήσετε από τη σελίδα μας με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής με ένα μήνυμα! Ρωτήστε μας!

 

 

Διακοπτόμενος ύπνος και snooze

Πόσες φορές έχετε πατήσει το “snooze” στο ξυπνητήρι σας το πρωί, αναζητώντας μερικά λεπτά ύπνου ακόμη πριν σηκωθείτε; Αν και οι ερευνητές του ύπνου συνιστούν να αποφεύγεται αυτή η τακτική, περισσότεροι από τους μισούς ανθρώπους πατάνε το “snooze” μετά το πρώτο ξυπνητήρι, ξοδεύοντας 11’ ακόμη, κατά μέσο όρο, πριν σηκωθούν από το κρεβάτι. Έρευνα που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό “Scientific Reports” στις 19/5, εξετάζει τη συμπεριφορά 21000 ανθρώπων για περίπου 3000000 νύχτες συνολικά (αθροιστικά), σχετικά με αυτό το ζήτημα.

 

Αυτό που βρέθηκε είναι ότι πάνω από τις μισές συνεδρίες ύπνου στην έρευνα, τερματίστηκαν με “snooze”. Αυτοί που φαίνεται να καταφεύγουν σε αυτήν την τακτική περισσότερο, είναι όσοι κοιμούνται πάρα πολλές ώρες (περισσότερες από 9), ενώ όσοι κοιμούνται σε φυσιολογικά πλαίσια (7-9 ώρες) και σχετικά νωρίς, χρησιμοποιούσαν το “snooze” λιγότερο. Οι γυναίκες φαίνεται να το χρησιμοποιούν περισσότερο από τους άντρες, ενώ οι άνθρωποι σε ΗΠΑ, Σουηδία και Γερμανία επίσης περισσότερο, ενώ λιγότερο το χρησιμοποιούν όσοι ζουν σε Ιαπωνία και Αυστραλία.

 

Οι ερευνητές προτείνουν, αντί του snooze, να θέτουμε το ξυπνητήρι απευθείας στην ώρα που θα πρέπει να σηκωθούμε από το κρεβάτι και να έχουμε πάρει απόφαση ότι θα σηκωθούμε με αυτό το ένα και μοναδικό ξυπνητήρι. Ο διακοπτόμενος ύπνος με διάρκεια μερικά λεπτά, είναι χαμηλής ποιότητας και κάποιες από τις πιθανές συνέπειές του είναι η επιδείνωση της γνωστικής λειτουργίας του εγκεφάλου, η χαμηλότερη αποδοτικότητα, η αύξηση της πιθανότητας εμφάνισης καρδιαγγειακών νοσημάτων, κ.α. Ο ύπνος λίγο πριν το ξύπνημα, είναι ιδιαίτερα ποιοτικός καθώς βρισκόμαστε σε φάση REM (Rapid Eye Movement, ταχεία κίνηση ματιών, είναι η φάση στην οποία βλέπουμε όνειρα) και η διακοπή του δεν συνίσταται. Αυτό που προτείνεται και καλό θα είναι να αποτελεί στόχο κάθε βράδυ, είναι ο συνεχόμενος ύπνος που διαρκεί κατά μέσο όρο 7 με 9 ώρες.

 

Δημοσιευμένη Έρευνα: https://www.nature.com/articles/s41598-025-99563-y

 

Περισσότερα για την υγεία, τη μακροζωία αλλά και τις ευρύτερες εξελίξεις στην Επιστήμη και την Τεχνολογία τόσο στο άμεσο αλλά και στο βαθύ μέλλον, θα βρείτε στους τόμους ΙΙ και ΙΙΙ του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα» (εκδόσεις «Οσελότος»), που μπορείτε να αποκτήσετε από τη σελίδα μας με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής με ένα μήνυμα! Ρωτήστε μας!

 

 

Ο τρίτος διαστρικός "επισκέπτης"

Την 1η Ιουλίου, ένα εκ των τηλεσκοπίων του συστήματος ATLAS (Asteroid Terrestrial-impact Last Alert System), εκείνο στο Rio Hurtado της Χιλής, ανακοίνωσε την ανακάλυψη ενός διαστρικού αντικειμένου το οποίο προέρχεται από τον αστερισμό του Τοξότη και θα περάσει από το Ηλιακό σύστημα και την αστρική μας γειτονιά τους επόμενους μήνες. Το διαστρικό αυτό αντικείμενο, είναι ένας κομήτης, ο οποίος ονομάστηκε επισήμως C/2025 N1 ή 3I/ATLAS και είναι μόλις το 3ο που ανιχνεύουμε, αν και πιθανότατα έχουν περάσει και άλλα από τη «γειτονιά» μας χωρίς να τα έχουμε ανιχνεύσει. Τα προηγούμενα δυο ήταν ο 1Ι/Oumuamua το 2017 και ο κομήτης 2Ι/Borisov το 2019.

 

Πώς ξέρουμε ότι δεν ανήκει στο Ηλιακό μας σύστημα; Αυτό μας το μαρτυρά η τροχιά του, η οποία είναι υπερβολική και όχι ελλειπτική. Δηλαδή δεν είναι βαρυτικά δέσμιο κάποιου άστρου, ούτε φυσικά του Ήλιου μας. Θα διέλθει από το πλησιέστερο στον Ήλιο σημείο της τροχιάς του στις 29/10/2025 με ταχύτητα 68 km/s. Η Γη δεν κινδυνεύει από αυτόν, καθώς η πλησιέστερη απόσταση από αυτήν θα είναι περίπου 270 εκατομμύρια χιλιόμετρα (ο Ήλιος απέχει 150 εκατομμύρια χιλιόμετρα). Ωστόσο μπορεί να το καταγράψουν οι διαστημικές μας συσκευές στον Άρη (π.χ. το “Mars Reconnaissance Orbiter”), καθώς θα περάσει «μόλις» 30 εκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά από τον «κόκκινο πλανήτη». 

 

Φωτογραφικές καταγραφές από τη Γη, από ερασιτέχνες αστρονόμους, θα είναι δύσκολες και μόνο με εξειδικευμένο εξοπλισμό, καθώς το φαινόμενο μέγεθός του δεν αναμένεται να ξεπεράσει το +11.

 

Ο 3I/ATLAS είναι ταχύτερος, μάλλον παλαιότερος και σίγουρα μεγαλύτερος από τους 2 προηγούμενους διαστρικούς μας «επισκέπτες» έχοντας διάμετρο της τάξης των 20 km σε σχέση με τα μόλις 100 m του 1I/Oumuamua και του 1 km του 2Ι/Borisov. Τόσο ο ATLAS όσο και ο Borisov έχουν χαρακτηριστικά κομήτη (κόμη και μια, έστω μικρή, ουρά). Ωστόσο, ο Oumuamua δεν κατέστη δυνατό να διευκρινιστεί με σαφήνεια αν επρόκειτο για κομήτη ή αστεροειδή, καθώς είχε κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά (π.χ. ήταν μια τάξη μεγέθους πιο ανακλαστικός από έναν τυπικό κομήτη, δεν είχε κόμη και ουρά, ενώ το σχήμα του έμοιαζε με μεγάλο πούρο, βλέπε καλλιτεχνική απεικόνιση με βάση τα δεδομένα, εδώ: https://commons.wikimedia.org/.../File:Artist%27s... – για αυτόν τον λόγο συγκεντρώνει ως σήμερα το ενδιαφέρον της επιστημονικής κοινότητας για το περί τίνος ακριβώς πρόκειται). 

 

Οι διαστρικοί επισκέπτες όπως ο 3I/ATLAS είναι ιδιαίτερα σημαντικοί, καθώς μας δίνεται η δυνατότητα, μέσα από τη μελέτη της σύστασής τους, να πάρουμε πολύτιμες πληροφορίες για ένα άλλο αστρικό σύστημα, πέρα από το δικό μας, κάτι που δεν μπορούμε να καταφέρουμε με άλλο τρόπο μέχρι στιγμής. Επίσης, με τη βοήθεια και τηλεσκοπίων όπως το “Vera C. Rubin” (βλέπε περί αυτού, εδώ: https://www.facebook.com/TaFisikaFainomena/videos/739966238475249/), πρόκειται να αποκτήσουμε τη δυνατότητα να ανιχνεύουμε πολλούς περισσότερους τέτοιους «επισκέπτες» που παλαιότερα πέρναγαν απαρατήρητοι, κατανοώντας έτσι, πολλά περισσότερα τόσο για άλλα αστρικά συστήματα στον Γαλαξία μας, όσο και χαρτογραφώντας πιθανές άγνωστες διαστρικές απειλές.

 

Τριπλή εικόνα: Οι 3 διαστρικοί μας «επισκέπτες», κατά σειρά από αριστερά προς τα δεξιά ο 1Ι, 2Ι, 3Ι (το Ι για το “Interstellar”, δηλαδή διαστρικός). Credits: Alan Fitzsimmons / NASA, ESA --- D. Jewitt / UCLA --- David Rankin, Saguaro Observatory.

 

Εικόνα εκτιμώμενης τροχιάς του I3/ATLAS (ή C/2025 N1) από το Ηλιακό μας σύστημα: NASA / JPL-Caltech

 

Σχετικό άρθρο: https://www.nature.com/articles/d41586-025-02141-5

 

Περισσότερα για τους κομήτες, τους αστεροειδείς, τη διαστημική εξερεύνηση, τους εξωπλανήτες αλλά και τις ευρύτερες εξελίξεις στην Επιστήμη και την Τεχνολογία τόσο στο άμεσο αλλά και στο βαθύ μέλλον, θα βρείτε στους τόμους ΙΙ και ΙΙΙ του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα» (εκδόσεις «Οσελότος»), τους οποίους μπορείτε να αποκτήσετε από τη σελίδα μας με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής με ένα μήνυμα! Ρωτήστε μας!

 

 

Πολύχρωμες λίμνες στην Αλεξάνδρεια

Αυτή είναι η Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου όπως απαθανατίστηκε από αστροναύτη του ISS (Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού) το 2023. Αποτελεί τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της χώρας αυτής τουλάχιστον με βάση τον πληθυσμό. Στη δεξιά πλευρά της φωτογραφίας, φαίνεται ένα πολύ λεπτό κανάλι που μεταφέρει νερό από τον Νείλο. Επίσης ξεχωρίζουν τα πολύχρωμα ύδατα της λίμνης Mariut.

 

Οι αναγνώστες μας θα γνωρίζουν από παλαιότερες ανάλογες αναρτήσεις μας, ότι το ιδιαίτερο χρώμα σε αυτές τις λίμνες, εξαρτάται από τις χρωστικές ουσίες μικροοργανισμών που υπάρχουν σε αλμυρά νερά. Σε γενικές γραμμές, τα πορτοκαλί-κόκκινα άλγη απαντώνται σε ύδατα μεσαίας ως μεγάλης αλατότητας ενώ τα γαλάζια-πράσινα σε ύδατα μικρότερης αλατότητας. Υπάρχουν συγκεκριμένα άλγη (π.χ. Dunaliella Salina) που υπό φυσιολογικές συνθήκες είναι πράσινα, όμως όταν αυξηθεί αρκετά η φωτεινότητα στο περιβάλλον ή η αλατότητα, τότε παράγουν χρωστικές ουσίες όπως η πορτοκαλοκόκκινη β-καροτίνη. Με αυτά τα δεδομένα, μπορούμε να εξάγουμε το συμπέρασμα ότι η συγκεκριμένη λίμνη έχει σχετικά μεγάλη αλατότητα. 

 

Πηγή: https://eol.jsc.nasa.gov/SearchPhotos/photo.pl...

 

Περισσότερα για τις «πολύχρωμες λίμνες» όπως και για όλα τα γνωστά, άγνωστα, εντυπωσιακά φυσικά φαινόμενα, με χάρτες, διαγράμματα, φωτογραφίες (από την Ελλάδα και το εξωτερικό) και απλή επιστημονική εξήγηση, στον τόμο Ι του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα» (εκδόσεις «Οσελότος»), τον οποίο μπορείτε να αποκτήσετε από τη σελίδα μας με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής με ένα μήνυμα! Ρωτήστε μας!

 

 

Άλως και παρηλιακός κύκλος

Στην πόλη Sendai της Ιαπωνίας, στις 14/5 το πρωί, οι κάτοικοι είχαν την ευκαιρία να αντικρύσουν αυτό το όμορφο ατμοσφαιρικό θέαμα. Ο κατώτερος και εντονότερος κύκλος που έχει τον Ήλιο στο κέντρο του, είναι η γνωστή άλως των 22 μοιρών (διότι κάθε σημείο της περιφέρειας του κύκλου απέχει, ως προς τον παρατηρητή, 22 μοίρες από το κέντρο του κύκλου). Ο πιο αμυδρός και άχρωμος κύκλος που περνά από τον Ήλιο αλλά και το ανθήλιο (το διαμετρικό ως προς τον Ήλιο σημείο στον ουρανό του παρατηρητή) και έχει ως κέντρο το ζενίθ του παρατηρητή, είναι ο παρηλιακός κύκλος.  

Χαμηλότερα από την άλω, σε γωνιακή απόσταση 46 μοιρών από τον Ήλιο, παρατηρήστε το κατώτερο περιφερειακό τόξο. Αν και βρίσκεται στην ίδια θέση που εμφανίζεται και το οριζόντιο τόξο, παρατηρήστε τη σημαντική διαφορά στην καμπυλότητα του τόξου στη φωτογραφία, η οποία είναι σημαντικά μεγαλύτερη από εκείνη του οριζόντιου τόξου (το οποίο έχουμε δει σε άλλες αναρτήσεις μας) και έχει την ίδια καμπυλότητα με την άλω από πάνω του.

 

Και ένα ΚΟΥΙΖ! Η άλως, όπως προαναφέρθηκε, έχει γωνιακό άνοιγμα 22 μοιρών (δηλαδή κάθε σημείο της περιφέρειας απέχει 22 μοίρες, από τον Ήλιο που είναι στο κέντρο της). Ο παρηλιακός κύκλος περνά από τον Ήλιο και το ανθήλιο (δηλαδή είναι σημεία της περιφέρειάς του) ενώ στο κέντρο του έχει πάντα το ζενίθ του παρατηρητή. Αυτός ο κύκλος, ανάλογα με τη θέση του Ήλιου στον ουρανό, έχει μεταβλητό γωνιακό άνοιγμα. Αν ο Ήλιος είναι χαμηλά, τότε το γωνιακό του άνοιγμα είναι μεγάλο. Αν ο Ήλιος είναι ψηλά, όπως εδώ, το γωνιακό άνοιγμα μικραίνει (διότι Ήλιος, ανθήλιο και ζενίθ είναι πλησιέστερα μεταξύ τους σε αυτήν την περίπτωση). 

 

Βρείτε σε ποιο ύψος πρέπει να είναι ο Ήλιος στον ουρανό του παρατηρητή, σε μοίρες, ώστε η άλως των 22 μοιρών και ο παρηλιακός κύκλος να έχουν ίδιο γωνιακό άνοιγμα. Δίνεται, αν και δεν χρειάζεται άμεσα, όμως βοηθά έμμεσα, ότι το γεωγραφικό πλάτος της πόλης Sendai είναι ίδιο με της Αθήνας (38 μοίρες).

 

Α) 52 μοίρες / Β) 68 μοίρες / Γ) 90 μοίρες / Δ) 38 μοίρες.

 

Πηγή: https://x.com/Koyuki_Music

 

Περισσότερα για όλα τα μετεωρολογικά και οπτικά φαινόμενα, με φωτογραφίες, χάρτες, σχήματα, συχνότητες εμφάνισης στη χώρα μας και οδηγίες για το πώς να τα ψάχνετε και να τα ξεχωρίζετε, θα βρείτε στον τόμο Ι του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα» (εκδόσεις «Οσελότος»), τον οποίο μπορείτε να αποκτήσετε από τη σελίδα μας με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής με ένα μήνυμα! Ρωτήστε μας!

 

 

Γιγάντιος πίδακας από το διάστημα

Τελικά, αυτό το εντυπωσιακό ηλεκτρικό φαινόμενο της ανώτερης ατμόσφαιρας που «συνέλαβε» φωτογραφικά στις 3/7 η αστροναύτισσα Nichole Ayers από τον ISS, πάνω από καταιγίδα που εξελισσόταν στο Μεξικό, ήταν red sprite («κόκκινο δαιμόνιο») ή gigantic jet («γιγάντιος πίδακας»); Πολλοί τα μπερδεύουν, καθώς στο ευρύ κοινό αλλά και σε πολλούς επιστήμονες που δεν είναι στον συγκεκριμένο τομέα, είναι άγνωστα. Το συγκεκριμένο φαινόμενο είναι ένας γιγάντιος πίδακας!

 

Πώς το ξεχωρίζουμε; Ξεκινά από την κορυφή της καταιγιδοφόρας νέφωσης που βρίσκεται ακριβώς από κάτω από τον πίδακα και λάμπει από τις αστραπές. Τα «κόκκινα δαιμόνια» δεν συνδέονται με αυτήν και σε φωτογραφίες θα τα δείτε να «αιωρούνται» πάνω από καταιγίδες, χωρίς να έχουν απευθείας σύνδεση με την νέφωση. Ο γιγάντιος πίδακας από την άλλη, «ξεπηδά» από την κορυφή της καταιγιδοφόρας νέφωσης (ενδεικτικό ύψος ~15 km) και η ερυθρή κορυφή του καταλήγει στη βάση της ιονόσφαιρας (γύρω στα ~90 km).

 

Γενικότερα, τόσο τα «κόκκινα δαιμόνια» όσο και οι «γιγάντιοι πίδακες» είναι σπάνιες ως πολύ σπάνιες ηλεκτρικές εκκενώσεις της ανώτερης ατμόσφαιρας, οι οποίες προκύπτουν υπό προϋποθέσεις πάνω από καταιγίδες. Και τα δυο αποτελούν μέλη της «οικογένειας» των παροδικών φωτεινών συμβάντων (TLEs, Transient Luminous Events) δηλαδή των εκκενώσεων της ανώτερης ατμόσφαιρας. Στην Ελλάδα, υπάρχει μια πρωτοποριακή ομάδα που τα καταγράφει εδώ και χρόνια και έχει παρουσιάσει τα ευρήματα της έρευνάς της. Την έρευνα μπορείτε να την βρείτε εδώ: https://www.mdpi.com/2673-4931/26/1/9

 

Φωτογραφία: Nichole “Vapor” Ayers -- https://x.com/Astro_Ayers

 

Πληροφορίες και explainer video για τα red sprites, τους γιγάντιους πίδακες αλλά και τις υπόλοιπες ηλεκτρικές εκκενώσεις της ανώτερης ατμόσφαιρας, αλλά και για την πρωτοποριακή ελληνική ομάδα που τα καταγράφει: https://antisimvatikos.blogspot.com/.../tles-greek...

 

Περισσότερα για τα red sprites αλλά και τις ηλεκτρικές εκκενώσεις τόσο της κατώτερης όσο και της ανώτερης ατμόσφαιρας, θα βρείτε στο πρώτο βιβλίο για αυτά τα φαινόμενα στην Ελλάδα και όχι μόνο, με τίτλο «Παροδικά Φωτεινά Συμβάντα» (εκδόσεις «Οσελότος»), το οποίο μπορείτε να αποκτήσετε από τη σελίδα μας με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής με ένα μήνυμα! Ρωτήστε μας!

 

 

 

Η Γη με τη Σελήνη από την τροχιά του Ερμή

Η φωτογραφία αυτή ελήφθη στις 6/5/2010 από τη διαστημική συσκευή MESSENGER η οποία βρισκόταν σε απόσταση 180 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη, στην τροχιά του Ερμή, του πλησιέστερου στον Ήλιο πλανήτη. Οι δυο λαμπερές τελείες που βρίσκονται κοντά η μία στην άλλη, αριστερά χαμηλά στη φωτογραφία, είναι η Γη με τη Σελήνη.

 

Η αποστολή αυτή που ήταν η πρώτη σε τροχιά γύρω από τον Ερμή, διήρκεσε από το 2004 ως και το 2015 συλλέγοντας πολύτιμες πληροφορίες για αυτόν, όπως η ύπαρξη παγωμένου νερού στον βόρειο πόλο του.

 

Φωτογραφία: NASA / JHU APL / CIW

 

Περισσότερα για τη διαστημική εξερεύνηση αλλά και τις ευρύτερες εξελίξεις στην Επιστήμη και την Τεχνολογία τόσο στο άμεσο αλλά και στο βαθύ μέλλον, θα βρείτε στον συναρπαστικό τόμο ΙΙΙ του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα» (εκδόσεις «Οσελότος»), που μπορείτε να αποκτήσετε από τη σελίδα μας με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής με ένα μήνυμα! Ρωτήστε μας!

 

 

Σημαιόμορφο νέφος στο Matterhorn

Στα τέλη Μαΐου στο βουνό Matterhorn στις Άλπεις, εμφανίστηκε ένα σημαιόμορφο νέφος (banner cloud) δηλαδή νέφος που μοιάζει με σημαία. Αυτά τα νέφη είναι σχεδόν στάσιμα και δημιουργούνται στην υπήνεμη πλευρά απότομων κορυφών όπως αυτή στη φωτογραφία. Εδώ, ο άνεμος φυσά από δεξιά προς τα αριστερά.

 

Αν και ο ακριβής μηχανισμός δημιουργίας του αποτελεί αντικείμενο έρευνας, η επικρατούσα θεωρία αναφέρει πως, ο σφοδρός άνεμος ψηλά στην κορυφή δημιουργεί υποπίεση η οποία προκαλεί ανύψωση αερίων μαζών στην υπήνεμη πλευρά του βουνού. Αυτές οι αέριες μάζες, καθώς ανυψώνονται, και υπό την προϋπόθεση ότι έχουν επαρκή υγρασία, διαστέλλονται και ψύχονται με αποτέλεσμα τη συμπύκνωσή τους σε ορατά νέφη.

 

Πηγή: https://x.com/meteoschweiz

 

Περισσότερα για όλα τα γνωστά, άγνωστα, εντυπωσιακά καιρικά και ατμοσφαιρικά φαινόμενα, με χάρτες, διαγράμματα, φωτογραφίες (από την Ελλάδα και το εξωτερικό) και απλή επιστημονική εξήγηση, θα βρείτε στον τόμο Ι του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα» (εκδόσεις «Οσελότος»), τον οποίο μπορείτε να αποκτήσετε από τη σελίδα μας με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής με ένα μήνυμα! Ρωτήστε μας!