Τρία φυσικά φαινόμενα σε ένα εντυπωσιακό πρωινό στις ΗΠΑ

Σε αυτή τη φωτογραφία που ελήφθη στις 12/11 το πρωί στο Greenville του Michigan στις ΗΠΑ, παρατηρούμε τουλάχιστον 3 φυσικά φαινόμενα.

 

Καταρχάς, ένα εντυπωσιακό «σύννεφο-οπή» (skypunch ή hole punch cloud). Αυτό δημιουργείται όταν υπάρξει κάποιο αίτιο (π.χ. πυρήνες συμπύκνωσης από τα αέρια διερχόμενου αεροπλάνου), που θα οδηγήσει σε μαζική ψύξη τα υπέρψυχρα μικροσταγονίδια των νεφών που ως τότε, ελλείψει πυρήνων παγοποίησης θα βρίσκονται ακόμη σε υγρή κατάσταση. Από την στιγμή που θα παγώσει ένα σταγονίδιο, ακολουθείται μια διαδικασία ντόμινο, από εκείνο και ακτινικά προς τα έξω, με αποτέλεσμα το περίγραμμα της οπής να είναι, κατά προσέγγιση κυκλικό. Στο εσωτερικό του κύκλου διακρίνονται τα σωματίδια που έχουν μετατραπεί σε παγοκρυστάλλους και πλέον κατέρχονται δημιουργώντας μια λευκή κουρτίνα που, πολλές φορές, μπορεί να είναι εντυπωσιακή.

 

Ο Ήλιος στη συγκεκριμένη φωτογραφία, βρίσκεται δεξιά σε γωνιακή απόσταση 22 μοιρών (ως προς τον παρατηρητή) από τους παγοκρυστάλλους του νέφους-οπή, με αποτέλεσμα αυτοί να συνεισφέρουν στη δημιουργία αριστερού παρηλίου και μάλιστα έντονου. Αυτό είναι το 2ο φυσικό φαινόμενο εδώ.

 

Τέλος, το 3ο φαινόμενο είναι οι πολύχρωμοι κύκλοι με κέντρο τον Ήλιο, οι οποίοι φαίνονται οριακά στη φωτογραφία και αποτελούν την ηλιακή «κορώνα». Η κορώνα δημιουργείται από την περίθλαση του ηλιακού φωτός από τα σταγονίδια του νέφους. Η διάμετρος των σταγονιδίων καθορίζει και το μέγεθος της κορώνας.

 

Φωτογραφία: https://twitter.com/1000jsherman

 

 

Μικρές αλλαγές στον τρόπο ζωής αποτρέπουν την εκδήλωση διαβήτη τύπου 2

Σε μια από τις μεγαλύτερες έρευνες που έχουν διεξαχθεί τα τελευταία χρόνια, στα πλαίσια αποτροπής εκδήλωσης του διαβήτη σε ενηλίκους, με 1028 συμμετέχοντες οι οποίοι είχαν προδιαβήτη και σχετικά μεγάλη πιθανότητα εκδήλωσης διαβήτη τύπου 2, διαπιστώθηκε πως ακόμη και μια μέτρια αλλαγή στον τρόπο ζωής τους, όπως π.χ. η μόνιμη απώλεια 2-3 κιλών σε βάθος 2 ετών όπως και η αύξηση της φυσικής δραστηριότητας, μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2 σε αυτούς σχεδόν στο μισό (ως 47%).

 

Δημοσιευμένη Έρευνα: https://jamanetwork.com/.../jama.../article-abstract/2772239

 

 

Ο αστεροειδής Ryugu και το Hayabusa 2 που επιστρέφει στη Γη

Μια απόκοσμη εικόνα από τον αστεροειδή Ryugu, που περιπλανιέται στα σκοτάδια του διαστήματος. Τον φωτογράφισε το όχημα MASCOT (μέρος της αποστολής Hayabusa 2, της JAXA, της Ιαπωνικής Διαστημικής Υπηρεσίας), τον Οκτώβριο του 2018, μετά την προσεδάφισή του σε αυτόν.

 

Η ανάλυση των φωτογραφιών αυτών, έδειξε ότι ο συγκεκριμένος αστεροειδής προέκυψε από σύγκρουση δυο άλλων, καθώς αποτελείται από δυο εντελώς διαφορετικά υλικά. Επίσης στον Ryugu έχει βρεθεί και ανθρακούχος χονδρίτης, ένα συστατικό που ανιχνεύουμε και σε μετεωρίτες που πέφτουν στη Γη. Αυτό το συστατικό παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς περιέχει συχνά οργανικές χημικές ενώσεις, πολύπλοκες και μεγάλης βιολογικής σημασίας, όπως αμινοξέα. Με αυτόν τον τρόπο, αυτές οι αποστολές μας δίνουν πολύτιμη γνώση σχετικά με την προέλευση της ζωής και των πολύπλοκων οργανικών ενώσεων στο διάστημα και κατ’επέκταση στη Γη.

 

Το Hayabusa 2, θα επιστρέψει τον άλλο μήνα, στις 6/12, στη Γη, έχοντας μαζί του υλικό προς ανάλυση, από τον αστεροειδή.

 

Δημοσιευμένη Έρευνα: https://science.sciencemag.org/content/365/6455/817

 

Φωτογραφία: MASCOT / DLR / JAXA

 

 

Εντυπωσιακή λήψη σε χιονοκαταιγίδα στις ΗΠΑ

Χιονοκαταιγίδα είναι το φαινόμενο κατά το οποίο σημειώνονται ηλεκτρικές εκκενώσεις*, κατά τη διάρκεια χιονόπτωσης. Αν και σχετικά σπάνιο, το φαινόμενο έχει καταγραφεί αρκετές φορές και στη χώρα μας, σε ψυχρές εισβολές τους χειμερινούς μήνες. Τα εντυπωσιακά πλάνα από τη χιονοκαταιγίδα στο παρόν βίντεο είναι από το Idaho των ΗΠΑ.

 

*Να σημειωθεί εδώ πως, μια καταιγίδα εξ ορισμού συνοδεύεται από ηλεκτρικές εκκενώσεις. Επομένως, ο όρος «ηλεκτρική καταιγίδα» που κάποιες φορές χρησιμοποιείται στα ΜΜΕ, είναι αδόκιμος.

Μια ανοιξιάτικη μέρα στην Ανταρκτική

Ανοιξιάτικη μέρα στην Ανταρκτική. Η φωτογραφία ελήφθη στις 9/11, με αερομεταφερόμενο χιόνι και πάγο, θερμοκρασία -20 βαθμούς Κελσίου και άνεμο ταχύτητας 65 km/h. Το Airbus Α319 στον διάδρομο Wilkins στη βόρεια πλευρά της Ανταρκτικής, ετοιμάζεται να μεταφέρει ερευνητές στον ερευνητικό σταθμό Casey. 7 πτήσεις συνολικά, έχουν προγραμματιστεί για τη «θερινή» σεζόν ως τον Μάρτιο του 2021, για το «αεροδρόμιο» Wilkins.

 

Φωτογραφία: Capt. Dan Colborne, Deputy Chief Pilot.

 

Περισσότερα: https://www.antarctica.gov.au/.../first-flight-opens.../

 

 

Έρευνα του MIT για τον τρόπο δημιουργίας των αναμνήσεών μας

Μια νέα έρευνα από το MIT, αποκαλύπτει πως ο τρόπος με τον οποίο αποθηκεύονται οι μνήμες μας στον εγκέφαλό μας, μέσω των κυττάρων engram*, ελέγχεται από μεγάλης κλίμακας ανασχηματισμό των πρωτεϊνών και του DNA που συνιστούν την χρωματίνη των κυττάρων. Αυτός ο ανασχηματισμός, ενεργοποιεί συγκεκριμένα γονίδια που λαμβάνουν μέρος στην αποθήκευση των αναμνήσεών μας, ενώ αυτή η διαδικασία μπορεί να χρειαστεί και μέρες για να ολοκληρωθεί.

 

*Τα κύτταρα engram, αποτελούν μονάδες γνωστικής πληροφορίας μέσα στον εγκέφαλό μας (στον ιππόκαμπο αλλά και σε άλλα μέρη) και εικάζεται πως αποτελούν τα μέσα με τα οποία οι μνήμες μας αποθηκεύονται, ως αποτέλεσμα βιοχημικών/βιοφυσικών διεργασιών/αντιδράσεων σε εξωτερικά ερεθίσματα. Ο ακριβής μηχανισμός ωστόσο, αποτελεί έρευνα δεκαετιών.

Όταν χρειαστεί να ανακαλέσουμε αυτήν την ανάμνηση, τότε, εργαστηριακές έρευνες σε ποντίκια, έδειξαν την ενεργοποίηση των συγκεκριμένων γονιδίων που είναι υπεύθυνα για την αποθήκευση της ανάμνησης αρχικά.

 

Η έρευνα αυτή, μας δείχνει για πρώτη φορά πως λειτουργεί αυτή η διαδικασία σε μοριακό επίπεδο. Οι ερευνητές τώρα στοχεύουν να βρουν πως επηρεάζεται η χρωματίνη των κυττάρων engram στην περίπτωση Alzheimer. Παλαιότερη έρευνα σχετικά με αυτό, είχε δείξει πως φαρμακευτική αγωγή που στοχεύει στη χρωματίνη, μπορεί να βοηθήσει στην ανάκληση «χαμένων» αναμνήσεων.

 

Δημοσιευμένη Έρευνα: https://www.nature.com/articles/s41593-020-00717-0

 

Φωτογραφία: Από την παραπάνω έρευνα, αυτό είναι μια τομή του εγκεφάλου με την μεγάλη κίτρινη δομή στο άνω μέρος να είναι ο ιππόκαμπος, το πράσινο είναι νευρώνες που ενεργοποιούνται κατά τον σχηματισμό μιας μνήμης, το κόκκινο είναι οι νευρώνες που ενεργοποιούνται κατά την ανάκληση μιας μνήμης και το μπλε αποτελεί το DNA των κυττάρων. Τέλος το κίτρινο είναι νευρώνες που συμμετέχουν τόσο στον σχηματισμό όσο και στην ανάκληση μιας μνήμης (και αυτοί θεωρούνται πως είναι οι νευρώνες engram).

 

 

Τόξο ομίχλης στη Σκωτία

Τόξο ομίχλης (fogbow) στις 19/9, στο νησί του Lewis στη Σκωτία. Το φαινόμενο αυτό, προκύπτει με την ύπαρξη ομίχλης, συνήθως είναι λευκό με μία αμυδρή κόκκινη λωρίδα στην άνω/εξωτερική ζώνη του (φαίνεται αμυδρά στην εικόνα αυτή) και μία αμυδρή ιώδη λωρίδα στην κάτω/εσωτερική ζώνη. Τα χρώματα αυτών των λωρίδων είναι ασθενή κατά κανόνα. Τα σταγονίδια ομίχλης που προκαλούν αυτό το φαινόμενο, έχουν μικρή διάμετρο ~0.05 mm σε αντίθεση με τις μεγαλύτερες σταγόνες που προκαλούν το γνωστό χρωματιστό «ουράνιο τόξο». Το πάχος των ζωνών των διαφόρων χρωμάτων στο τόξο ομίχλης, είναι μεγαλύτερο με αποτέλεσμα να επικαλύπτονται τα διάφορα χρώματα και να απομένει το άθροισμά τους (το λευκό) και ένα τμήμα των ακραίων λωρίδων (κόκκινης και ιώδους όπως αναφέρθηκε πριν).

 

Φωτογραφία: Jason Hamilton – Πηγή: https://twitter.com/IslesWeather

 

 

Τα ρεκόρ των κυκλώνων

Ένας ακόμη σφοδρός κυκλώνας (και μάλιστα κατηγορίας 5, δηλαδή της ανώτατης κατηγορίας στην κλίμακα Saffir-Simpson), ο κυκλώνας «Ιώτα», ετοιμάζεται να χτυπήσει ξανά την Νικαράγουα, λίγες μέρες μετά τον κυκλώνα «Ήτα» (τον οποίο είχαμε αναφέρει και εδώ με ανάρτησή μας).

Ο κυκλώνας «Ιώτα» είναι το 30ο τροπικό καιρικό σύστημα που έχει αρκετή ένταση ώστε να λάβει όνομα, κάτι που πλέον αποτελεί ρεκόρ όλων των εποχών (το προηγούμενο ήταν 28, το 2005, όπως είχαμε αναφέρει και παλαιότερα).

 

Στον χάρτη φαίνονται οι πορείες του προηγούμενου κυκλώνα «Ήτα» και του «Ιώτα» (ως τις 15/11) για σύγκριση, μαζί με την επιφανειακή θερμοκρασία της θάλασσας στην Καραϊβική. Τα αθροιστικά ύψη βροχής που αναμένονται σε Νικαράγουα, Ονδούρα και Γουατεμάλα τοπικά φτάνουν ως τα 800 mm. O «Ιώτα» έχει ανέμους που για τουλάχιστον 1’ συνεχώς, έχουν μετρηθεί να ξεπερνούν τα 260 km/h, κάτι που τον τοποθετεί στην 5η κατηγορία της κλίμακας Saffir-Simpson (κλίμακα που κατατάσσει τους κυκλώνες ανάλογα με την ένταση των ανέμων τους).

 

Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι πριν το 2020, την Νικαράγουα είχαν χτυπήσει άλλοι 4 κυκλώνες κατηγορίας 4 ή 5 στην μετεωρολογική ιστορία της, ενώ τώρα αντιμετωπίζει 2 σε μόλις 2 βδομάδες! Τέλος, ο «Ιώτα» είναι μόλις ο 2ος ατλαντικός κυκλώνας στη μετεωρολογική ιστορία που φτάνει στην κατηγορία 5 ενώ είναι Νοέμβριος.

 

Πληροφορίες: Philip Klotzbach (Μετεωρολόγος – Ερευνητής στο Colorado State University).

 

Χάρτης/Δεδομένα: NASA – NOAA – NESDIS – GSFC 

 

 

Ατμοσφαιρικά βαρυτικά κύματα και δίνες von Karman στη Γουαδαλούπη

Μια υπέροχη εικόνα με τη συμβολή ατμοσφαιρικών βαρυτικών κυμάτων από πολλαπλές πηγές, κατέγραψε ο δορυφόρος Terra της NASA, στις 4/10, κοντά στη νησί της Γουαδαλούπης (δυτικά από τις ακτές του Μεξικού). Επίσης διακρίνονται και δίνες von Karman πίσω από το νησί.

 

Θυμίζουμε ότι τα ατμοσφαιρικά βαρυτικά κύματα δημιουργούνται από εξαναγκασμένη ανύψωση μιας αέριας μάζας (π.χ. επειδή συναντά ένα εμπόδιο, όπως ένα βουνό) η οποία, μετά, εκτελεί ταλάντωση με απόσβεση. Αν η αέρια μάζα έχει επαρκή υγρασία, τότε καθώς ανέρχεται και ψύχεται, συμπυκνώνεται σε ορατό νέφος ενώ προχωρά (οι λευκές νεφικές ζώνες στο ατμοσφαιρικό βαρυτικό κύμα της φωτογραφίας). Μετά κατέρχεται και θερμαίνεται οπότε εκεί δεν υπάρχουν νέφη (οι ανέφελες ζώνες στο εν λόγω κύμα).

 

Επίσης θυμίζουμε πως οι δίνες von Karman, προκαλούνται από τον ασταθή διαχωρισμό της ροής ενός ρευστού (π.χ. του ατμοσφαιρικού αέρα) γύρω από εμπόδια όπως τα βουνά της Γουαδαλούπης (στη συγκεκριμένη περίπτωση) με ύψος 1.3 km. Δηλαδή από το γεγονός ότι ο αέρας έχει κατάλληλη διεύθυνση και ταχύτητα, σε σχέση με τα βουνά, ώστε πίσω από αυτά να δημιουργείται ένας οριζόντιος κυματισμός. Η ύπαρξη νεφών, μας επιτρέπει να δούμε αυτήν την ροή.

 

Φωτογραφία: NASA Terra (MODIS)

 

 

Ξημέρωμα στην Ανταρκτική με παρήλια

Επιβλητικό ξημέρωμα στην παγωμένη Ανταρκτική με 2 παρήλια εκατέρωθεν του Ήλιου, στις 7/10.

Θυμίζουμε πως το παρήλιο είναι ένα οπτικό ατμοσφαιρικό φαινόμενο που προκαλείται από την διπλή διάθλαση του ηλιακού φωτός μέσα από εξαγωνικούς παγοκρυστάλλους που βρίσκονται είτε σε νέφη είτε αιωρούνται στον αέρα (π.χ. σε πολύ κρύα κλίματα, όπως στην παρούσα φωτογραφία, ή χιονοδρομικά κέντρα).

 

Φωτογραφία: https://twitter.com/YumiPolar

 

 

Υδροσίφωνας βγαίνει στη στεριά στην Βηρυτό, στο σημείο της έκρηξης

Όλοι θα θυμάστε το τρομακτικό βίντεο με την έκρηξη στο λιμάνι της Βηρυτού. Στις 21/10, ένας υδροσίφωνας (σίφωνας θαλάσσης ή υδροστρόβιλος), συνεχίζει την πορεία του από την θάλασσα προς την στεριά, περνώντας δίπλα από το σημείο της έκρηξης.

Αυτό μπορεί να συμβεί, ωστόσο κατά κανόνα ο υδροσίφωνας, μόλις βγει στην στεριά, αποδυναμώνεται και διαλύεται μετά από λίγο. Θυμίζουμε ότι ο υδροσίφωνας είναι γενικά ασθενέστερος από τον σίφωνας ξηράς, ενώ ο μηχανισμός δημιουργίας του είναι λίγο διαφορετικός.

Πηγή: https://twitter.com/ScottDuncanWX

Η εξέλιξη της τρύπας του όζοντος

Η μόνη παγκόσμια περιβαλλοντική συμφωνία που εφαρμόστηκε άμεσα και με επιτυχία ως σήμερα, ήταν το πρωτόκολλο του Μόντρεαλ το 1987, για την προστασία του όζοντος από διάφορες ουσίες που το κατέστρεφαν ταχύτατα όπως τα CFCs τα οποία χρησιμοποιούνταν ευρέως σε ψυκτικά υγρά, εντομοκτόνα, προωθητικά αέρια σε spray κ.α. (βλέπε τόμο Ι). Εδώ, η επιτυχία ίσως να έγκειται στο γεγονός ότι ο κίνδυνος ήταν άμεσος για όλους (κάτι που δεν υπονοεί πως άλλες περιβαλλοντικές απειλές δεν είναι). Χάρη στην έγκαιρη και συντονισμένη δράση όλων των χωρών, ως το 2060 το στρώμα του όζοντος αναμένεται να έχει αποκατασταθεί πλήρως και έτσι εκτιμάται πως θα έχουμε αποφύγει εκατομμύρια θανάτους από καρκίνο του δέρματος.

Πηγή γραφήματος: Copernicus ECMWF / https://youtu.be/SDPxBZSXxpE

 

 

Ταυρίδες και Λεοντίδες

Τις δυο γνωστές «βροχές» μετεώρων μας επιφυλάσσει ο Νοέμβρης τις επόμενες μέρες. Πρώτα οι Ταυρίδες των οποίων το μέγιστο της δραστηριότητας είναι τη νύχτα στις 11/11 προς το ξημέρωμα 12/11. 

Το ακτινοβόλο σημείο (δηλαδή το σημείο από το οποίο φαίνονται να προέρχονται τα μετέωρα) είναι ο αστερισμός του Ταύρου που βρίσκεται ψηλά στον ουρανό γύρω στα μεσάνυχτα, ωστόσο εσείς μπορείτε να κοιτάτε οπουδήποτε στον ουρανό και κατά προτίμηση στα πιο σκοτεινά σημεία του. Οι Ταυρίδες έχουν μια μικρή δραστηριότητα (της τάξης των 10 μετεώρων την ώρα σε έναν σκοτεινό ουρανό μακριά από τα φώτα των πόλεων), ωστόσο έχουν μια σχετικά μεγάλη συχνότητα στα λαμπρά μετέωρα (βολίδες). 

Φαίνεται πως παρουσιάζουν μία έξαρση σε αυτά τα λαμπρά μετέωρα ανά 7ετία (είχαν παρουσιαστεί πολλά το 2008 και επίσης το 2015). Το φεγγάρι δεν θα αποτελέσει πρόβλημα, καθώς θα ανατείλει στις 3:20 τα ξημερώματα και η φωτεινότητά του θα είναι μικρή. 

Στη συνέχεια, έρχεται το μέγιστο της δραστηριότητας των Λεοντιδών τη νύχτα 16 προς το ξημέρωμα 17/11, με τα περισσότερα να σημειώνονται προς το ξημέρωμα συνήθως. Η «βροχή» αυτή έχει γύρω στα 15 μετέωρα ανά ώρα (σε έναν σκοτεινό ουρανό μακριά από φώτα, πάντα), ενώ το φεγγάρι δεν θα αποτελέσει πρόβλημα καθώς θα βρισκόμαστε στη φάση της νέας Σελήνης. Έχουν υπάρξει και «καταιγίδες» Λεοντιδών παλαιότερα (π.χ. 1833, 1866, 1966, 1999 και 2001) με εκατοντάδες ή ακόμη και χιλιάδες μετέωρα σε λίγη ώρα (π.χ. 1966), ωστόσο δεν προβλέπεται κάτι ανάλογο φέτος ή τα επόμενα χρόνια για αυτή τη «βροχή». 

Περισσότερα:  https://www.amsmeteors.org/meteor.../meteor-shower-calendar/

 

Χρώματα λιμνών και αλατότητα

Όπως γνωρίζετε και από παλιότερες αναρτήσεις μας, οι πολύχρωμες περιοχές σε αυτές τις δορυφορικές φωτογραφίες, αποτελούν ρηχές λίμνες στις οποίες εξατμίζεται αλμυρό νερό για την παραγωγή αλατιού. Στις συγκεκριμένες φωτογραφίες, απεικονίζεται η Μεγάλη Αλμυρή Λίμνη (Great Salt Lake) στην περιοχή Utah στις ΗΠΑ. Η λίμνη αυτή είναι κλειστή και σχετικά ρηχή, ενώ η αλατότητά της (περιεκτικότητα σε αλάτι) είναι μεγαλύτερη από αυτήν του θαλασσινού νερού. Χρησιμοποιείται για την παραγωγή άλατος στις ΗΠΑ.

 

Η διαφορά στο χρώμα υποδηλώνει διαφορά στην αλατότητα του νερού. Το χρώμα εξαρτάται από τους μικροοργανισμούς που υπάρχουν σε κάθε μία από αυτές τις ρηχές λίμνες με το εξατμιζόμενο νερό. Σε γενικές γραμμές, τα πορτοκαλί-κόκκινα άλγη απαντώνται σε ύδατα μεσαίας ως μεγάλης αλατότητας ενώ τα γαλάζια-πράσινα σε ύδατα μικρής αλατότητας. 

 

Ένα παράδειγμα του τελευταίου, βλέπουμε στη δορυφορική εικόνα από το 1986, όπου μετά από τις πολλές βροχές εκείνης της χρονιάς, η λίμνη στην ίδια περιοχή είχε στάθμη περίπου 5 μέτρα υψηλότερη σε σχέση με αυτή της φετινής φωτογραφίας. Έτσι, η αλατότητα του 1986 ήταν μικρότερη και αυτό μπορεί να το διαπιστώσει κάποιος και από το χρώμα. Στα χρόνια που πέρασαν ως σήμερα, η αυξανόμενη χρήση της για παραγωγή αλατιού αλλά και οι περίοδοι ξηρασίας, έχουν μικρύνει την έκταση της λίμνης.

 

Φωτογραφίες: NASA LandSat 5 / ISS

 

 

Ο κυκλώνας Ήτα χτυπά τη Νικαράγουα

Βίντεο από δορυφορικές εικόνες που ελήφθησαν πάνω από τον κυκλώνα Ήτα στον Ατλαντικό, ο οποίος ετοιμαζόταν να χτυπήσει τη Νικαράγουα το πρωί στις 3/11, ως κυκλώνας κατηγορίας 4 στην 5-βάθμια κλίμακα Saffir-Simpson (πολύ ισχυρός) με ανέμους που διατηρούσαν ταχύτητα 240 km/h για πάνω από 1 λεπτό συνεχόμενα.

 

Ο κυκλώνας Ήτα είναι το 28ο τροπικό σύστημα που φτάνει σε ικανή ένταση ώστε να ονομαστεί και το 12ο που εξελίσσεται σε τροπικό κυκλώνα φέτος. Αυτό αποτελεί ρεκόρ όλων των εποχών, ισοδύναμο με αυτό του 2005 (το οποίο μάλλον θα ξεπεραστεί φέτος, καθώς απομένει ένας ακόμη μήνας στη φετινή σεζόν). Όταν τελειώνουν τα ονόματα που προορίζονται για τις τροπικές καταιγίδες από τον WMO (Παγκόσμιο Οργανισμό Μετεωρολογίας), τότε «επιστρατεύεται» το ελληνικό αλφάβητο, κάτι που συνέβη και φέτος, έχοντας ήδη φτάσει στο Ήτα (Hurricane Eta).

 

Στο παρελθόν, μόλις 3 ακόμη χρονιές υπήρξαν με τον Ατλαντικό να βλέπει τουλάχιστον 12 τροπικούς κυκλώνες. Το 1969, το 2005 και το 2012. Τώρα προστίθεται και το 2020. Παρατηρήστε ότι από τις 4 συνολικά, οι 3 είναι μετά το 2005.

 

Βίντεο: Dakota Smith -- https://twitter.com/weatherdak με δορυφορικά δεδομένα από https://twitter.com/CIRA_CSU

Ο υπερτυφώνας Goni

Δορυφορική εικόνα του εντυπωσιακού υπέρ-τυφώνα* Goni, στις 30/10, ενώ ετοιμάζεται να χτυπήσει τις Φιλιππίνες (αυτό συνέβη την 1η Νοεμβρίου) με ταχύτητες ανέμου που μπορούσαν να διατηρηθούν για τουλάχιστον 1 λεπτό συνεχώς, πάνω από 315 km/h! Ο τυφώνας αυτός ήταν ισοδύναμος με έναν κυκλώνα κατηγορίας 5 (η ανώτερη κατηγορία στην κλίμακα Saffir-Simpson). Η ελάχιστη πίεση στο εντυπωσιακό του «μάτι», εκτιμάται στα 905 hPa από την Ιαπωνική Μετεωρολογική Υπηρεσία.

 

*Ο όρος υπέρ-τυφώνας (Super Typhoon) χρησιμοποιείται στον δυτικό Ειρηνικό για όσους τυφώνες μπορούν να διατηρήσουν ταχύτητες ανέμου πάνω από 241 km/h για τουλάχιστον ένα λεπτό συνέχεια.

 

Ο συγκεκριμένος τυφώνας χτύπησε με ιδιαίτερη σφοδρότητα κυρίως τη νήσο Catanduanes στις Φιλιππίνες, όπου το 90% των κτηρίων και κατοικιών εκεί καταστράφηκε. 300000 άνθρωποι αναγκάστηκαν να μετακινηθούν από τις εστίες τους, ενώ σκοτώθηκαν 20.

 

Ο Goni, είναι ο 4ος τυφώνας που χτυπά τις Φιλιππίνες από τον Οκτώβρη, ενώ για το Βιετνάμ, στο οποίο κατευθύνεται ο Goni, είναι ο 6ος.

 

Φωτογραφία: Suomi NPP — VIIRS

 

 

Η εντυπωσιακή παλέτα της φύσης

Η εντυπωσιακή παλέτα της φύσης, στον κόλπο Hudson, στον βορειοανατολικό Καναδά, όπως τον είδε ο LandSat 8, τον Σεπτέμβριο. Ο κόλπος αυτός είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος στον πλανήτη μας και σε αυτόν εκβάλλει γλυκό νερό από τουλάχιστον 40 μεγάλα ποτάμια.

 

Φωτογραφία: NASA / LandSat 8 (OLI)