Σε έρευνα που δημοσιεύτηκε τον Οκτώβριο στο επιστημονικό περιοδικό “The Astrophysical Journal Letters”, ερευνάται η σημασία της ζώνης των αστεροειδών σε πλανητικά συστήματα με κεντρικό άστρο έναν ερυθρό νάνο (ή αστέρα φασματικού τύπου M). Τα αστέρια τύπου Μ, αποκαλούνται «ερυθροί νάνοι» όντας μικρότεροι και ψυχρότεροι από τον Ήλιο, έχοντας έτσι πιο ερυθρό χρώμα.
Η έρευνα για ζωή σε εξωπλανήτες που περιφέρονται γύρω από έναν «ερυθρό νάνο», είναι ελκυστική διότι η διάρκεια «ζωής» τους είναι πολύ μεγαλύτερη (ως και 200 δισεκατομμύρια έτη τουλάχιστον) από εκείνη του Ήλιου (10 δις έτη), είναι περισσότεροι στον Γαλαξία μας και στα πλανητικά τους συστήματα φιλοξενούνται πολλοί «γήινοι» πλανήτες. Στα αρνητικά τους σημεία ωστόσο, οι «ερυθροί νάνοι» έχουν ιδιαίτερα αυξημένη αστρική δραστηριότητα και το γεγονός ότι οι περισσότεροι πλανήτες που περιφέρονται γύρω τους, είναι παλιρροϊκά συγχρονισμένοι με αυτούς (δηλαδή η μία τους πλευρά είναι στραμμένη προς τον «ερυθρό νάνο» και έχει μονίμως φως ενώ η άλλη μονίμως σκοτάδι).
Ένα άλλο ζήτημα είναι η ύπαρξη της ζώνης των αστεροειδών σε ένα πλανητικό σύστημα. Αυτό διότι θεωρείται πως οι αστεροειδείς που βομβαρδίζουν τους εσωτερικούς «γήινους» πλανήτες μετά τη δημιουργία τους, διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στην εμφάνιση ζωής ως φορείς στοιχείων (νερό, οργανικά υλικά) που συνεισφέρουν σε αυτήν. Για την ύπαρξη ζώνης αστεροειδών θεωρείται απαραίτητη η ύπαρξη τουλάχιστον ενός «αέριου γίγαντα» (π.χ. Δίας και Κρόνος στο δικό μας σύστημα), έξω από τη «ζώνη χιονιού» (snow line) του πλανητικού συστήματος. Η «ζώνη χιονιού» είναι μια νοητή συνοριακή γραμμή γύρω από το άστρο, πέρα/έξω από την οποία, αν βρίσκεται κάποιος πλανήτης, θα έχει νερό μόνο σε στερεά κατάσταση (παγωμένο), με εξαίρεση μόνο σε ιδιαίτερες συνθήκες.
Επομένως, εν ολίγοις, η ζώνη αστεροειδών, υπό το παραπάνω πρίσμα, θεωρείται σημαντικό στοιχείο για την εύρεση ζωής στους «εσωτερικούς» πλανήτες ενός πλανητικού συστήματος. Στα πλανητικά συστήματα με άστρο έναν «ερυθρό νάνο», τα οποία εξετάστηκαν στην συγκεκριμένη έρευνα, διαπιστώθηκε ότι δεν έχουν «αέριους γίγαντες» και συμπεραίνεται έτσι, ότι είναι μάλλον απίθανο να έχουν και ζώνη αστεροειδών, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται βάσει της σημερινής μας γνώσης, για την εμφάνιση ζωής στους «γήινους» πλανήτες αυτών των συστημάτων. Μία από τις έρευνες του τηλεσκοπίου James Webb, είναι να κάνει λεπτομερή ανάλυση της ατμόσφαιρας των εξωπλανητών που περιφέρονται γύρω από «ερυθρούς νάνους».
Δημοσιευμένη Έρευνα: https://iopscience.iop.org/article/10.3847/2041-8213/ac9052
Στο σχήμα βλέπουμε τις διαφορές στο μέγεθος της «κατοικήσιμης ζώνης», της εκπεμπόμενης ακτινοβολίας Χ από το άστρο, του σχετικού πλήθους και της διάρκειας «ζωής», ανάμεσα σε άστρα φασματικού τύπου G, K, M. Θυμίζουμε ότι ο Ήλιος μας είναι ένα άστρο G (συγκεκριμένα G2), τα άστρα K είναι μικρότερα και ψυχρότερα, ενώ τα M είναι οι «ερυθροί νάνοι». Αρχικό σχήμα: NASA, ESA, Z. Levy (STScI) / CC BY–SA.
Στον τόμο ΙΙΙ του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα», τον πιο συναρπαστικό της τριλογίας, εκτός πολλών άλλων, μπορείτε να βρείτε πάρα πολλές λεπτομέρειες σχετικά με τους εξωπλανήτες γύρω από άστρα διαφόρων φασματικών τύπων και όλες τους πιθανούς και απίθανους τρόπους να φιλοξενούν ζωή σε κάθε μία από αυτές τις περιπτώσεις! Αποκτήστε τον με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής με ένα μήνυμα στη σελίδα μας! Ρωτήστε μας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου