Νέφος-οπή στην Αγγλία

Το στρώμα νεφών της φωτογραφίας, αποτέλεσε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για την εμφάνιση «νέφους-οπής» (hole punch cloud ή fallstreak cloud), στο Hadnall της Αγγλίας, στις 7/2 κατά το ηλιοβασίλεμα. Χρειάστηκαν περίπου 45’ για να φτιαχτεί αυτή η «κουρτίνα» στη μέση, όπως αναφέρει ο φωτογράφος Dave Chapman.

 

Ο σχηματισμός αυτός δημιουργείται όταν υπάρξει κάποιο αίτιο (π.χ. πυρήνες συμπύκνωσης από τα αέρια διερχόμενου αεροπλάνου, που μάλλον είναι και η αιτία εδώ, όπως μαρτυρά το ευθύγραμμο σχήμα της οπής, αλλά και πρόσκαιρες μεταβολές στην πίεση τοπικά, λόγω του αεροδυναμικού σχήματος των πτερυγίων του), που θα οδηγήσει σε μαζική ψύξη τα υπέρψυχρα μικροσταγονίδια των νεφών τα οποία, ως τότε, ελλείψει πυρήνων συμπύκνωσης/παγοποίησης θα βρίσκονται ακόμη σε υγρή κατάσταση, παρόλο που η θερμοκρασία σε εκείνο το ύψος είναι κάτω από το σημείο πήξης του νερού.

 

Από την στιγμή που θα παγώσει ένα υπέρψυχρο σταγονίδιο, ακολουθείται μια διαδικασία ντόμινο, από εκείνο και ακτινικά προς τα έξω. Στο εσωτερικό της πεπλατυσμένης γραμμής, διακρίνονται τα σωματίδια που έχουν μετατραπεί σε παγοκρυστάλλους και πλέον κατέρχονται δημιουργώντας μια «κουρτίνα» που, ενίοτε, μπορεί να είναι εντυπωσιακή (σε άλλες αναρτήσεις μας, έχουμε δει και παρήλιο σε αυτήν, π.χ. https://fkp2100.blogspot.com/2020/11/blog-post_29.html).

 

Φωτογραφία: Dave Chapman (https://twitter.com/DaveChapman67)

 

Δείτε και άλλες φωτογραφίες από τον συγκεκριμένο φωτογράφο, εδώ: https://www.facebook.com/ashropshirephotographersclicks

 

Στον τόμο Ι του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα», μπορείτε να δείτε φωτογραφίες με αυτό και άλλα εντυπωσιακά ή και άγνωστα, στο ευρύ κοινό, φυσικά φαινόμενα, από την Ελλάδα και το εξωτερικό, με λεπτομερείς εξηγήσεις και σχήματα για το πώς δημιουργούνται αλλά και πώς να τα αναζητάτε. Αποκτήστε τον από τη σελίδα μας με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής, με ένα μήνυμα! Ρωτήστε μας!

 

 

Νεραϊδόκυκλοι

Ίσως να θυμάστε την ανάρτησή μας με τους κύκλους στην έρημο Ναμίμπ, πριν λίγες εβδομάδες (https://fkp2100.blogspot.com/2022/12/blog-post_30.html). Πάμε να δούμε κάτι αντίστοιχο. Τους αποκαλούμενους «νεραϊδόκυκλους» (fairy rings ή fairy circles στα αγγλικά). Αυτό είναι το αποτέλεσμα μύκητα. Το μυκήλιο του μύκητα (μοιάζει με δίκτυο νηματοειδών ριζών) καταναλώνει τα θρεπτικά συστατικά του χώματος στο σημείο που βρίσκεται και όταν αυτά εξαντληθούν εκεί, στη συνέχεια εξαπλώνεται ακτινικά προς τα έξω, χρόνο με το χρόνο. Αυτήν την ακτινική εξάπλωσή του στο υπέδαφος, μαρτυρά ο δακτύλιος που εμφανίζεται στην επιφάνεια και μπορεί να αποτελείται από μανιτάρια ή πιο ανεπτυγμένο χορτάρι (βλέπε φωτογραφίες). Αυτοί οι κύκλοι μπορεί να φτάσουν και τα 10 m σε διάμετρο.

 

Περισσότερα: https://www.plantlife.org.uk/uk/blog/how-do-fairy-rings-form

 

 

Οι συνέπειες της διηχητικής πτήσης στον αέρα

Αυτή είναι μια εκπληκτική φωτογραφία του φωτογράφου Camden Thrasher, την οποία τράβηξε σε μια αεροπορική επίδειξη στα τέλη του 2021 και έτυχε να αποκτήσει ευρεία δημοσιότητα στα κοινωνικά δίκτυα πριν λίγες ημέρες. Τι βλέπουμε όμως σε αυτήν; Τι είναι αυτές οι γραμμές γύρω από το αεροπλάνο;

 

Πρόκειται για ένα αμερικανικό μαχητικό McDonnell Douglas F/A-18 Hornet, το οποίο πετά με ταχύτητα κοντά σε αυτήν του ήχου (περίπου 1235 km/h ή 340 m/s ή MACH 1 όπως συμβολίζεται). Προσεγγίζοντας αυτήν την ταχύτητα, ο αέρας που περιβάλλει το αεροπλάνο, συμπιέζεται με διαφορετικό τρόπο στα διαφορετικά μέρη του αεροπλάνου. Σε κάποια από αυτά, πρόσκαιρα μπορεί να περνάει τη MACH 1 και σε άλλα όχι. Αυτό θα δείτε να ονομάζεται διηχητική (transonic) πτήση. 

 

Ο αέρας μπροστά από τα διάφορα μέρη του αεροπλάνου υπόκειται σε συμπίεση (και αδιαβατική θέρμανση) και μόλις περάσει πίσω από αυτά υπόκειται σε απότομη εκτόνωση (και αδιαβατική ψύξη). Επομένως, υπάρχουν δυο διακριτές περιοχές πέριξ του αεροπλάνου, στις οποίες ο ατμοσφαιρικός αέρας έχει εντελώς διαφορετικές ιδιότητες, κάτι που επηρεάζει και τον τρόπο με τον οποίο διαδίδεται (διαθλάται) το φως της ημέρας μέσα από αυτόν. Αυτήν την πρόσκαιρη διαταραχή στις θερμοδυναμικές και οπτικές ιδιότητες του ατμοσφαιρικού αέρα, καθώς διέρχεται το αεροπλάνο μέσα του με ταχύτητα κοντά σε εκείνη του ήχου, παρατηρούμε με αυτές τις γραμμές (στην πραγματικότητα είναι συνοριακές επιφάνειες ανάμεσα στις δυο διαφορετικές καταστάσεις στις οποίες υφίσταται πρόσκαιρα ο αέρας), σε αυτήν την εξαιρετική λήψη. Αν ο αέρας περιέχει ικανή ποσότητα υγρασίας, τότε παρατηρείται και κώνος συμπύκνωσης (ή νέφος Prandtl-Glauert όπως ίσως να το είχατε συναντήσει παλαιότερα), όπως π.χ. εδώ: https://commons.wikimedia.org/.../File:FA-18_going... κατά την απότομη εκτόνωση και ψύξη του αέρα, αφού διέλθει το αεροπλάνο.

 

Για κάποια πιο «οικεία» παραδείγματα όπου η διαφορετική κατάσταση του αέρα (π.χ. διαφορετική θερμοκρασία και πυκνότητα) μπορεί να έχει «οπτικές» συνέπειες, λόγω του διαφορετικού τρόπου διάθλασης του φωτός μέσα του, σκεφτείτε τις «λιμνούλες νερού» στην καυτή άσφαλτο το καλοκαίρι (οι οποίες δεν υφίστανται στην πραγματικότητα, αλλά πρόκειται για κατώτερο αντικατοπτρισμό) ή τα διάφορα άλλα οπτικά φαινόμενα που έχουν παρουσιαστεί εδώ κατά καιρούς όπως ο ανώτερος αντικατοπτρισμός ή το φαινόμενο “Fata Morgana”.

 

Σελίδα φωτογράφου Camden Thrasher: http://camden-thrasher.com/blog/

 

Instagram φωτογράφου Camden Thrasher: https://www.instagram.com/camdenthrasher/

 

Περισσότερες λεπτομέρειες για όλα αυτά τα οπτικά και ατμοσφαιρικά φαινόμενα με χάρτες, παραδείγματα, σχήματα και φωτογραφίες, στον τόμο Ι του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα» τον οποίο μπορείτε να αποκτήσετε από τη σελίδα μας με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής, με ένα μήνυμα! Ρωτήστε μας!

 

 

Εντυπωσιακός "πυλώνας" φωτός στο Colorado των ΗΠΑ

Μια ιδέα για το πόσο εντυπωσιακά μπορεί να γίνουν κάποια οπτικά φαινόμενα όπως ο πυλώνας (ή στήλη) φωτός, παίρνουμε χάρη σε αυτή τη φωτογραφία από το ηλιοβασίλεμα στις 26/1, κοντά στην πόλη Paonia, κάπου στο Colorado των ΗΠΑ.

 

Θυμίζουμε ότι η ύπαρξη εξαγωνικών παγοκρυστάλλων ομοιόμορφα προσανατολισμένων, εντός των νεφών (ή ακόμη και στον αέρα, σε πολύ κρύα κλίματα), ώστε η μεγαλύτερη επιφάνειά τους να δρα ως κάτοπτρο για τις ηλιακές ακτίνες, ανακλώντας τις στα μάτια του παρατηρητή, είναι η αιτία για αυτό το όμορφο οπτικό ατμοσφαιρικό φαινόμενο.

 

Φωτογραφία: Luanne Tarbell --- Πηγή: https://twitter.com/KathySabine9

 

Περισσότερα για όλα τα μετεωρολογικά και οπτικά φαινόμενα, με φωτογραφίες, χάρτες, σχήματα, συχνότητες εμφάνισης στη χώρα μας και οδηγίες για το πώς να τα ψάχνετε και να τα ξεχωρίζετε, θα βρείτε στον τόμο Ι του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα», τον οποίο μπορείτε να αποκτήσετε από τη σελίδα μας με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής με ένα μήνυμα! Ρωτήστε μας!

 

 

Υπερθέαμα οπτικών φαινομένων στην Ελβετία

Αυτό το θέαμα αντίκρισαν όσοι βρίσκονταν στο χιονοδρομικό κέντρο Métabief στην ανατολική Γαλλία, κοντά στα σύνορα με την Ελβετία, το απόγευμα στις 29/1!

 

Μια πανδαισία ατμοσφαιρικών οπτικών φαινομένων, η οποία συμβαίνει σχετικά συχνά σε χιονισμένα βουνά και χιονοδρομικά κέντρα όταν επικρατεί ισχυρός άνεμος με αποτέλεσμα να ανυψώνονται και να αιωρούνται παγοκρύσταλλοι (snow dusting), οι οποίοι διακρίνονται με ευκολία σε αυτή τη φωτογραφία. 

 

Αυτοί οι παγοκρύσταλλοι είναι υπεύθυνοι, σε συνδυασμό με το ηλιακό φως, για τον συνδυασμό των οπτικών φαινομένων που βλέπουμε. Το διαφορετικό σχήμα του καθενός, το πλήθος τους, η καθαρότητά τους και οι διαφορετικές γωνίες εισόδου του ηλιακού φωτός σε αυτούς, οδηγούν σε αυτό το υπερθέαμα.

Όσοι έχετε τον τόμο Ι από «Τα φυσικά φαινόμενα», στους χάρτες αναγνώρισης των οπτικών φαινομένων, μπορείτε να αναγνωρίσετε όλα τα φαινόμενα στη φωτογραφία!

 

Πηγή: https://twitter.com/Meteo_FC_

 

Περισσότερα για όλα τα ατμοσφαιρικά οπτικά φαινόμενα, με φωτογραφίες, χάρτες, σχήματα, συχνότητες εμφάνισης στη χώρα μας και οδηγίες για το πως να τα βρίσκετε και να τα ξεχωρίζετε, θα βρείτε στον τόμο Ι του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα», τον οποίο μπορείτε να αποκτήσετε από τη σελίδα μας με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής με ένα μήνυμα! Ρωτήστε μας!

 

 

Νέα πρόβλεψη και καταγραφή εισόδου αστεροειδούς στη γήινη ατμόσφαιρα

Ίσως να θυμάστε τον Νοέμβριο του 2022, την πρόβλεψη εισόδου στη γήινη ατμόσφαιρα, ενός αστεροειδή διαμέτρου ~1 m, λίγες ώρες πριν αυτή συμβεί. Μάλιστα καταγράφηκε από διάφορες κάμερες επιβεβαιώνοντας έτσι την είσοδο (https://fkp2100.blogspot.com/2022/11/blog-post_27.html). 

 

Τα ξημερώματα της Δευτέρας 13/2/2023, πραγματοποιήθηκε μία ακόμη επιτυχημένη πρόβλεψη, η 7η, πάλι για έναν αστεροειδή διαμέτρου 1 m, πάνω από το στενό της Μάγχης και όσοι ήταν ξύπνιοι εκείνη την ώρα (γύρω στις 3 ώρα Αγγλίας, 5 ώρα Ελλάδος) στις περιοχές γύρω από αυτό, το περίμεναν με κάμερες και κατέγραψαν την εντυπωσιακή είσοδό του. Το βίντεο είναι από το Παρίσι.

 

Μάλιστα, στις 15/2, κομμάτια του αστεροειδή (ο οποίος έχει την κωδική ονομασία 2023 CX1), ανακτήθηκαν από την περιοχή της Νορμανδίας, όπως μπορείτε να δείτε εδώ: https://www.imo.net/pieces-of-2023-cx1-recovered-in.../

 

Πηγή βίντεο: https://twitter.com/BNODesk

 

Χάρτης πρόβλεψης περιοχής και ώρας εισόδου: https://twitter.com/Richard_M_F/status/1624890692156751872

 

Η ανακοίνωση από τον IMO λίγες ώρες πριν: https://www.facebook.com/InternationalMeteorOrganization/posts/569356495222982

 

Περισσότερα για την ανίχνευση αυτών των αντικειμένων: https://www.esa.int/.../Fifth_asteroid_ever_discovered...

Έλεγχος ηλεκτρικών εκκενώσεων με laser

Πάμε σε μια πρόσφατη συναρπαστική ερευνητική δημοσίευση! Μπορούμε να ελέγξουμε τους κεραυνούς; Όχι ακόμη, αλλά οι φωτογραφίες που προέρχονται από έρευνα που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό “Nature Photonics” στις 16/1/2023, δείχνουν πως έχει γίνει ένα βήμα-σταθμός. Στις φωτογραφίες αυτές (a και b), βλέπουμε μία δέσμη φωτός από laser τοποθετημένο στην κορυφή του βουνού Santis (ανύψωση 2.5 km, βλέπε 2η φωτογραφία) στην Ελβετία, δίπλα από έναν τηλεπικοινωνιακό πύργο στον οποίο σημειώνονται 100 εκκενώσεις το χρόνο κατά μέσο όρο. Δυο από αυτές, στις φωτογραφίες, σε μια καταιγίδα στις 24/7/2021, φαίνεται να αλληλεπιδρούν με τη δέσμη laser και να καθοδηγούνται από αυτήν για μερικές δεκάδες μέτρα. Το ίδιο έγινε σε άλλες 3 περιπτώσεις.

 

Πώς συνέβη αυτό; Η δέσμη laser αποτελεί κάτι σαν «φωτονικό αλεξικέραυνο» στη συγκεκριμένη περίπτωση, με το πάχος της να μειώνεται με το ύψος και να εστιάζει 150 m πάνω από το έδαφος. Οι φωτεινοί παλμοί που εκπέμπει είναι ικανοποιητικά γρήγοροι, προλαβαίνοντας την, αντίστοιχα γρήγορη, εξέλιξη (εντός χιλιοστών του δευτερολέπτου) ενός κεραυνού. Για αυτόν τον λόγο, παρόμοιο πείραμα στο Νέο Μεξικό το 2004 απέτυχε, καθώς οι παλμοί του laser σε εκείνη την περίπτωση ήταν απαγορευτικά αργοί. Η δέσμη laser ιονίζει τον αέρα και δημιουργεί έναν αγώγιμο «διάδρομο» πλάσματος, ο οποίος έχει πολύ μεγαλύτερη πιθανότητα να «προτιμηθεί» και να αποτελέσει τμήμα του κεραυνού, σε σχέση με το μη-αγώγιμο περιβάλλον του. Σε αυτήν την έρευνα, αυτό αποδείχθηκε ότι μπορεί να συμβεί.

 

Μελλοντική έρευνα θα μπορούσε να ελέγξει πλήρως ή/και να προκαλέσει (σε ελεγχόμενο πλαίσιο) ηλεκτρικές εκκενώσεις, ώστε να αποφευχθούν ζημιές σε κτήρια ή θανατηφόρα πλήγματα σε ανθρώπους και ζώα. Μια τεχνική πρόκληση για αυτόν τον στόχο, είναι η επίτευξη πλάσματος ιδιαίτερα υψηλής αγωγιμότητας από τη δέσμη laser.

 

Δημοσιευμένη Έρευνα: https://www.nature.com/articles/s41566-022-01139-z

 

Μπορείτε να μάθετε τα πάντα για τους κεραυνούς και τις ηλεκτρικές εκκενώσεις γενικότερα στην ατμόσφαιρα, όπως πόσα είδη υπάρχουν, φωτογραφίες και σχήματα, πώς προκαλούνται, πώς μπορούμε να προστατευτούμε από αυτούς, αλλά και πολλά άλλα, στον τόμο Ι του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα», τον οποίο μπορείτε να αποκτήσετε από τη σελίδα μας με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής με ένα μήνυμα! Ρωτήστε μας!

 

 

Περί επιταχυνόμενης διαστολής και έλλειψης παρατηρήσεων αντί-ύλης στο Σύμπαν

Θα μπορούσε να εξηγηθεί η παρατηρούμενη επιταχυνόμενη διαστολή του Σύμπαντος, χωρίς τη θεώρηση της «σκοτεινής ενέργειας»; Αυτό είναι ένα από τα δυο μεγάλα ζητήματα που εξετάζουν Έλληνες ερευνητές, στην πρόσφατη δημοσίευσή τους, στα τέλη του 2022, στο επιστημονικό περιοδικό “Astroparticle Physics”.

 

Η «σκοτεινή ενέργεια», αποτελεί μια υπόθεση που σκοπό έχει να εξηγήσει την επιταχυνόμενη διαστολή του Σύμπαντος, όμως δεν γνωρίζουμε ακόμη πολλά για αυτήν. Από την άλλη, το γεγονός ότι το Σύμπαν που παρατηρούμε αποτελείται σχεδόν αποκλειστικά από ύλη (και όχι αντί-ύλη), δηλαδή το πρόβλημα της «βαρυονικής ασυμμετρίας», δεν βρίσκει μέχρι σήμερα κάποια επαρκή εξήγηση στη θεωρία της «Μεγάλης Έκρηξης» ή τη Γενική Θεωρία της «Σχετικότητας». Σύμφωνα με την πρώτη θεωρία, κατά τη «Μεγάλη Έκρηξη», παράχθηκε ίσος αριθμός σωματιδίων (ύλης) και αντί-σωματιδίων (αντί-ύλης).

 

Στην εν λόγω δημοσίευση, γίνεται προσπάθεια να απαντηθούν αυτά τα δυο ζητήματα. Η υπόθεση που εξετάζεται εδώ, είναι ότι υφίσταται απωστική βαρυτική δύναμη μεταξύ ύλης και αντί-ύλης, κάτι που, με το πέρασμα του χρόνου, έχει εξωθήσει την αντί-ύλη σε έναν ξεχωριστό τομέα, πέρα από το δικό μας παρατηρήσιμο Σύμπαν, ενώ αποτρέπει και τις εκρήξεις ακτινοβολίας που θα παρατηρούσε κάποιος, αλλά δεν τις έχουμε παρατηρήσει ως σήμερα, στα όρια των τομέων ύλης και αντί-ύλης*. Στις προσομοιώσεις που έγιναν με αυτήν την υπόθεση, αναπαράγεται ορθά και η παρατηρούμενη διαστολή του Σύμπαντος, χωρίς την ανάγκη για θεώρηση «σκοτεινής ενέργειας». Επομένως, η υπόθεση παράγει αποτελέσματα που συμφωνούν τόσο με την αναμενόμενη ισοδυναμία ύλης και αντί-ύλης στο Σύμπαν, την παρατηρούμενη κυριαρχία της ύλης γύρω μας και την έλλειψη εκρήξεων ακτινοβολίας από αλληλοεξουδετέρωση τεράστιων ποσοτήτων ύλης και αντί-ύλης, όσο και με την επιταχυνόμενη διαστολή του Σύμπαντος.

 

*Όταν ένα σωματίδιο έρχεται σε επαφή με ένα αντί-σωματίδιο, καταστρέφονται και τα δυο αφήνοντας πίσω τους ακτινοβολία ανάλογη της μάζας τους. Ένας γαλαξίας ύλης και ένας γαλαξίας αντί-ύλης, θα έπρεπε να δημιουργούν παρατηρήσιμες (από εμάς) εκρήξεις ακτινοβολίας από την αλληλοεξουδετέρωσή τους.

 

Δημοσιευμένη Έρευνα: https://doi.org/10.1016/j.astropartphys.2022.102806

 

Φωτογραφία τμήματος του Γαλαξία μας από https://doudoulakis.blogspot.com/

 

 

Η μετατόπιση στο ρήγμα του καταστροφικού σεισμού της Τουρκίας

Σίγουρα εντυπωσιακές και συνάμα τρομακτικές οι φωτογραφίες από την περιοχή του ρήγματος του πρόσφατου φονικού σεισμού στην Τουρκία και τη Συρία. Οι φωτογραφίες αυτές έχουν ληφθεί από την περιοχή Kahramanmaraş της Τουρκίας, όπου φαίνεται μία (αριστερόστροφη) μετατόπιση περίπου 3 μέτρων σε αυτό το ρήγμα οριζόντιας ολίσθησης. Συνολικά, φαίνεται μια μετατόπιση 3-4 μέτρων στο ρήγμα, όπως μπορεί κάποιος να διακρίνει στις συγκριτικές δορυφορικές φωτογραφίες εδώ: 

https://twitter.com/Rainmaker1973/status/1623670003705716738

 

Γιατί κάποια κτήρια έπεσαν σαν χάρτινοι πύργοι και κάποια έμειναν άθικτα; Είναι κάτι που βλέπουμε συχνά σε ανάλογους σεισμούς (π.χ. και στον σεισμό Σμύρνης – Σάμου το 2020, όπως και στον σεισμό της Αλβανίας το 2019). Γεωλόγοι και μηχανικοί αναφέρουν τα, μάλλον, αυτονόητα (π.χ. https://twitter.com/ezgikarasozen/status/1622836922933743617) ότι οι σεισμολογικά «επικίνδυνες» περιοχές είναι γνωστές και χαρτογραφημένες, και για αυτές υπάρχουν συγκεκριμένες οδηγίες για την κατασκευή κτηρίων, όμως τηρούνται; Ανάλογες περιπτώσεις θυμόμαστε και στον σεισμό της Αθήνας το 1999 όπου πολλά από τα κτήρια που κατέρρευσαν είχαν κακοτεχνίες ή/και φονικές παρεμβάσεις (π.χ. https://www.mixanitouxronou.gr/rikomex-to-chartino.../). 

 

Πηγές φωτογραφιών: 

 

1) https://www.veryansintv.com/prof-dr-sozbilir-en-az-3-fay.../

2) https://twitter.com/Harold_Tobin

3) https://twitter.com/CengizZabci

4) https://twitter.com/jessphoenix2018

5) https://twitter.com/akyuz24

 

Πηγή χάρτη: https://twitter.com/temblor

 

 

Οι φυσικοί δορυφόροι του πλανήτη Ουρανού και το Voyager 2

Οι 5 μεγαλύτεροι φυσικοί δορυφόροι του πλανήτη Ουρανού, τις καλύτερες φωτογραφίες των οποίων έχουμε, μέχρι σήμερα, από τη διέλευση της διαστημικής συσκευής Voyager 2 το 1986 από εκεί. Αυτές οι φωτογραφίες είναι από τότε. Ο μικρότερος δορυφόρος (Miranda) έχει διάμετρο 470 km και ο μεγαλύτερος (Titania) 1580 km.

 

Ο Ουρανός έχει τουλάχιστον 27 γνωστούς φυσικούς δορυφόρους. Οι πρώτοι δύο (που ήταν και οι μεγαλύτεροι, δηλαδή ο Titania και ο Oberon) ανακαλύφθηκαν το 1787 από τον αστρονόμο Herschel, ο οποίος 6 χρόνια νωρίτερα είχε ανακαλύψει και τον Ουρανό. Το Voyager 2 κατά τη διέλευσή του από τη «γειτονιά» του Ουρανού, ανακάλυψε 11 δορυφόρους ακόμη. 

 

Η διαστημική συσκευή Voyager 2, η οποία εκτοξεύτηκε από τη Γη στις 20/8/1977, λειτουργεί επιτυχώς για 46 συνεχή έτη, και έχει πραγματοποιήσει με επιτυχίες όλες τις αρχικές της αποστολές (διέλευση από το σύστημα του Δία, του Κρόνου, του Ουρανού και του Ποσειδώνα). Αυτή τη στιγμή βρίσκεται στον διαστρικό χώρο, έξω από την επιρροή του Ήλιου μας (ήδη από το 2018), πέρα από την Ηλιόπαυση, σε απόσταση 132 AU* από τη Γη και τώρα μας δίνει, για πρώτη φορά, πληροφορίες για το διαστρικό πλάσμα. 132 AU αντιστοιχούν σε περίπου 18 ώρες φωτός, δηλαδή ένα σήμα που αποστέλλεται τώρα από το Voyager 2, χρειάζεται 18 ώρες για να φτάσει σε εμάς. Για σύγκριση, ο Ήλιος απέχει 8 λεπτά φωτός από εμάς.

 

Το Voyager 2 κινείται με περίπου 55000 km/h και αναμένεται να σταματήσει να λειτουργεί κάπου μετά το 2025. Αν δεν διαταράξει κάτι την πορεία του προς το διάστημα, τότε σε περίπου 42000 έτη θα περάσει κοντά από τον αστέρα Ross 248 και σε 300000 έτη κοντά από τον Σείριο.

 

*Θυμίζουμε ότι 1 AU (Astronomical Unit, Αστρονομική Μονάδα) αποτελεί μονάδα μέτρησης αποστάσεων στο διάστημα και αντιστοιχεί στη μέση απόσταση Γης – Ήλιου (περίπου 150 εκατομμύρια χιλιόμετρα). 

 

 

Αμύγδαλα για αυτούς που ασκούνται συστηματικά (και όχι μόνο)

Για εκείνους που ασκούνται συστηματικά, τα αποτελέσματα έρευνας που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό “Frontiers in Nutrition” στις 9/1, ίσως φανούν ενδιαφέροντα. Σε αυτήν, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η καθημερινή κατανάλωση αμυγδάλων (57 g / ημέρα, στην έρευνα) συνεισφέρει στην αλλαγή του ρυθμού του μεταβολισμού, μειώνοντας τη φλεγμονή και το οξειδωτικό στρες από την άσκηση, επιτρέποντας στο σώμα να ανακάμψει πιο γρήγορα.

 

Ο κύριος ερευνητής D. Nieman, αναφέρει ότι «Τα αμύγδαλα παρέχουν ένα μείγμα θρεπτικών συστατικών και πολυφαινολών που μπορεί να υποστηρίξει τη μεταβολική ανάκαμψη από τα στρεσογόνα επίπεδα άσκησης. Τα αμύγδαλα έχουν υψηλές ποσότητες πρωτεΐνης, υγιείς τύπους λιπών, βιταμίνη Ε, μέταλλα και φυτικές ίνες. Ο εξωτερικός καστανός φλοιός του περιέχει πολυφαινόλες που καταλήγει στο παχύ έντερο συνεισφέροντας στον έλεγχο της φλεγμονής και του οξειδωτικού στρες».

 

Η κλινική έρευνα διήρκεσε 1 μήνα και έγινε σε 38 άνδρες και 26 γυναίκες ηλικίας από 30 ως 65 ετών, οι οποίοι χωρίστηκαν τυχαία σε 2 ομάδες εκ των οποίων η μία λάμβανε αμύγδαλα και η άλλη λάμβανε θερμιδικά ισοδύναμη ποσότητα μπάρας δημητριακών (περισσότερες διατροφικές λεπτομέρειες υπάρχουν στην έρευνα). Στη συνέχεια δοκιμάστηκαν σε «έκκεντρες» ασκήσεις γυμναστικής για 90 λεπτά, ενώ ελήφθησαν δείγματα ούρων και αίματος συστηματικά, τόσο πριν την μηνιαία έρευνα όσο και κατά τη διάρκεια αλλά και μετά.

 

Δημοσιευμένη Έρευνα: https://www.frontiersin.org/.../fnut.2022.1042719/full

 

 

Κτήριο κεραυνοβολείται στο Houston

Κεραυνός καταγράφεται από κάμερα να τερματίζει σε ένα από τους τελευταίους ορόφους κτηρίου στο Houston του Texas στις ΗΠΑ, το βράδυ στις 7/1. Σε αυτό το βίντεο βλέπουμε ότι δεν είναι απόλυτο για έναν κεραυνό να χτυπήσει το υψηλότερο διαθέσιμο σημείο μιας περιοχής (αν και αυτό συγκεντρώνει στατιστικά τις μεγαλύτερες πιθανότητες). Επίσης, παρατηρούμε το γιατί είναι καλό να αποφεύγουμε να είμαστε κοντά στα παράθυρα εν ώρα καταιγίδας.

 

Πηγή: https://twitter.com/NWSHouston