Ένα μεγάλο κενό που υπήρχε στις καταγραφές ανθρωπίνων απολιθωμάτων στην πρώιμη Λίθινη εποχή, ίσως να εξηγείται χάρη σε μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό “Science” στο τέλος Αυγούστου. Εκεί συμπεραίνεται ότι ο άνθρωπος έφτασε στα όρια του αφανισμού, καθώς υπολογίζεται ότι απέμειναν περί τους 1300 μόλις. Αυτή η «πληθυσμιακή – γενετική στενωπός» (bottleneck) διήρκεσε 117000 έτη περίπου, ξεκινώντας 930000 έτη πριν το σήμερα και λήγοντας γύρω στα 813000 έτη πριν το σήμερα. Από εκεί και έπειτα, ο ανθρώπινος πληθυσμός αυξάνει σημαντικά και πάλι.
Αν και το αίτιο που οδήγησε σε αυτόν τον παραλίγο αφανισμό του ανθρωπίνου είδους δεν έχει εξακριβωθεί, η επικρατέστερη θεωρία είναι κάποια αιφνίδια κλιματική μεταβολή. Κατά την περίοδο εκείνη, το γήινο κλίμα χαρακτηριζόταν από διαδοχικές ψυχρές περιόδους με παγετώνες να καλύπτουν την ξηρά μέχρι τα μεσαία γεωγραφικά πλάτη και ανεπίσημα ονομάζεται ως η «Μεγάλη Παγετώνια Περίοδος».
Η έρευνα αυτή έγινε χρησιμοποιώντας το γονιδίωμα 3154 ανθρώπων, από 10 Αφρικανικούς και 40 μη-Αφρικανικούς πληθυσμούς, με μία νέα μέθοδο (FitCoal) μέσω της οποίας μπορούν να διευκρινιστούν αρχαία δημογραφικά στοιχεία χρησιμοποιώντας αυτές τις σύγχρονες γονιδιακές ακολουθίες. Περισσότερο από το 65% των διαφόρων γενετικών ποικιλιών, χάθηκαν εκείνη την περίοδο. Ωστόσο, αυτή η «γενετική στενωπός» μπορεί να συνέβαλε σε ένα γεγονός ειδογένεσης, το οποίο συμβαίνει όταν δύο ή περισσότερα είδη δημιουργούνται από μια ενιαία γενεαλογία. Κατά τη διάρκεια αυτού του γεγονότος ειδογένεσης, δύο προγονικά χρωμοσώματα μπορεί να σχημάτισαν αυτό που αποτελεί το χρωμόσωμα 2 στους σύγχρονους ανθρώπους.
Ένας τόσο μικρός και ευάλωτος πληθυσμός, είναι πιθανό να άντεξε το τότε ιδιαίτερα σκληρό και αφιλόξενο κλίμα, ελέγχοντας και χρησιμοποιώντας τη φωτιά προς όφελός του. Αυτό όμως θα απαντηθεί σε μελλοντικές έρευνες πάνω στο συγκεκριμένο γεγονός.
Δημοσιευμένη Έρευνα: https://www.science.org/doi/10.1126/science.adj9484
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου