Μία πολύ ενδιαφέρουσα παράπλευρη συνέπεια που έχει το κυνήγι ψαριών από ηλεκτροφόρα χέλια, δημοσιεύτηκε σε έρευνα στο επιστημονικό περιοδικό “Peer J: Life and Environment” στις αρχές Δεκεμβρίου.
Είναι γνωστό ότι τα ηλεκτροφόρα χέλια έχουν όργανα που μπορούν να παράγουν ηλεκτρικές εκκενώσεις που χαρακτηρίζονται από τάση εκατοντάδων Volt. Αυτή τους την ιδιότητα τη χρησιμοποιούν τόσο για επίθεση (κυνήγι) όσο και για άμυνα έναντι διαφόρων απειλών.
Από την άλλη, η ηλεκτροδιάτρηση (electroporation) είναι μια γνωστή τεχνική μεταφοράς γονιδίων στα κύτταρα ενός οργανισμού, με τη χρήση ηλεκτρικού πεδίου. Το ηλεκτρικό πεδίο δημιουργεί πρόσκαιρα πόρους στην κυτταρική μεμβράνη του κυττάρου του οργανισμού – λήπτη και μέσα από αυτούς περνά (και) DNA από άλλους οργανισμούς. Ωστόσο, η χρήση ηλεκτροδιάτρησης είναι γνωστή σε εργαστηριακά πλαίσια και δεν έχει παρατηρηθεί στο φυσικό περιβάλλον, παρόλο που υφίστανται τα απαραίτητα ηλεκτρικά πεδία (π.χ. τα ηλεκτροφόρα χέλια ή κεραυνοί) έστω τοπικά και πρόσκαιρα.
Σε αυτήν την έρευνα, αποδεικνύεται η μεταφορά γονιδιακού υλικού με φυσικό τρόπο (με ηλεκτρικό πεδίο από ηλεκτροφόρο χέλι και όχι από μηχανήματα) σε προνύμφες ψαριών-ζέβρα (zebrafish). Πιο συγκεκριμένα, τα ψάρια ήταν στο ίδιο υδάτινο περιβάλλον με ηλεκτροφόρο χέλι, ενώ το νερό περιείχε πράσινη φωσφορίζουσα πρωτεΐνη (GFP) ώστε να είναι ευδιάκριτη. Παρόλη την ασταθή και ακανόνιστη ηλεκτρική τάση που παράγουν τα χέλια, παρατηρήθηκε μεταφορά γονιδιακού υλικού στα ψάρια (βλέπε στη φωτογραφία την GFP στις προνύμφες, μετά το πέρας του πειράματος). Έτσι, τα χέλια αλλά και άλλοι οργανισμοί αλλά και καταστάσεις που παράγουν ηλεκτρισμό στη φύση, μπορούν να προκαλέσουν γενετική τροποποίηση σε οργανισμούς γύρω τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου