Καθώς η αλλαγή του κλίματος δημιουργεί ολοένα και μεγαλύτερα προβλήματα παγκοσμίως, αναζητούνται τρόποι ανάσχεσης της ανόδου της παγκόσμιας θερμοκρασίας. Ένας από τους τρόπους είναι και η γεωμηχανική, οι συνέπειες της οποίας όμως, αποτελούν ανασταλτικό παράγοντα για την εφαρμογή της.
Για παράδειγμα, παλαιότερα είχε προταθεί η έγχυση διοξειδίου του θείου στη στρατόσφαιρα, μια διαδικασία που είχε στόχο να μιμηθεί τις ηφαιστειακές εκρήξεις. Με αυτόν τον τρόπο θα επιτυγχάνονταν η προσωρινή μείωση της παγκόσμιας θερμοκρασίας, ωστόσο το πρόβλημα με αυτόν είναι η αραίωση του όζοντος και η τοπική στρατοσφαιρική θέρμανση.
Πιο πρόσφατα, είχε προταθεί η έγχυση σωματιδίων αλουμινίου, ασβεστίτη ή διαμαντόσκονης, καθώς θα ήταν ακόμη πιο αποδοτικά στη μείωση της θερμοκρασίας και θα είχαν μειωμένες παρενέργειες. Ωστόσο, η γνώση που έχουμε για αυτά προέρχεται από αρκετά παλαιότερα πειραματικά δεδομένα εναπόθεσης σωματιδίων αλουμινίου στη στρατόσφαιρα από τους πυραύλους.
Ωστόσο, σε έρευνα που δημοσιεύτηκε στις 23/12/2023 στο επιστημονικό περιοδικό “Geophysical Research Letters”, το συμπέρασμα είναι ότι η παραπάνω, παλαιότερη, μελέτη δεν μπορεί να εξάγει ασφαλή συμπεράσματα για τις συνέπειες μιας γεωμηχανικής παρέμβασης, με βάση τα δεδομένα που είχε στη διάθεσή της. Η παρούσα έρευνα, συμφωνεί μεν ως προς τις μειωμένες παρενέργειες των σωματιδίων αλουμινίου (σε σύγκριση με το διοξείδιο του θείου) όσο αφορά την τοπική στρατοσφαιρική θέρμανση, ωστόσο όσο αφορά την αραίωση του όζοντος από αυτή τη δράση, υπάρχουν σημαντικές αβεβαιότητες.
Πιο συγκεκριμένα, το σενάριο της έρευνας αφορά έγχυση περίπου 5 εκατομμυρίων τόνων σωματιδίων αλουμινίου ανά έτος στη στρατόσφαιρα. Αυτό θα αντιστάθμιζε περίπου το 25% των συνεπειών των ανθρωπογενών εκπομπών «θερμοκηπιακών αερίων». Ωστόσο, το πρόβλημα είναι ότι η συνεπαγόμενη αραίωση στο στρώμα του όζοντος από αυτήν την παρέμβαση, μπορεί να είναι από αμελητέα ως και 9 %. Αν το ποσοστό σας φαίνεται «μικρό», αυτό είναι περίπου το διπλάσιο από το μεγαλύτερο που μετρήθηκε κατά την αραίωση του όζοντος από τους χλωροφθοράνθρακες (CFCs) τη δεκαετία του 1990, κάτι που οδήγησε στην άμεση απαγόρευσή τους τότε. Επομένως, οι ερευνητές αναφέρουν ότι χρειάζονται περισσότερες έρευνες ώστε να είμαστε σίγουροι για τις επιπτώσεις τέτοιων ενεργειών.
Δημοσιευμένη Έρευνα: https://agupubs.onlinelibrary.wiley.com/.../2023GL105889
Σχήμα: Οι διάφορες προτάσεις της γεωμηχανικής για τη μείωση της παγκόσμιας θερμοκρασίας ως αντιστάθμισμα στην ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή (NOAA, Public Domain). Στην περίπτωση της παρούσας έρευνας, εξετάζουμε την περίπτωση 3, δηλαδή τη στοχευμένη αύξηση των στρατοσφαιρικών σωματιδίων.
Πολλά περισσότερα για τη γεωμηχανική και το (δαιμονοποιημένο) HAARP, στον τόμο ΙΙ του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα», τον οποίο μπορείτε να αποκτήσετε από τη σελίδα μας με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής με ένα μήνυμα! Ρωτήστε μας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου