Η θεωρία της «Χιονόμπαλας Γης» (Snowball Earth) αναφέρει ότι παλιά υπήρξαν τουλάχιστον δυο περιπτώσεις στις οποίες η Γη καλύφθηκε σχεδόν τελείως (ως τον Ισημερινό) από πάγο. Αυτές, με βάση τα γεωλογικά ευρήματα, προέκυψαν 715 και 650 εκατομμύρια έτη πριν το σήμερα αντίστοιχα. Οι συγκεκριμένες περίοδοι αποτελούν αντικείμενο έρευνας, ωστόσο δεν έχει βρεθεί ακόμη το ακριβές αίτιο που τις προκάλεσε.
Στα αίτια που έχουν προταθεί για αυτές, είναι η κατά 6% ασθενέστερη εισερχόμενη ηλιακή ακτινοβολία τότε. Όμως δεν αποτελεί επαρκή εξήγηση καθώς η μειωμένη ακτινοβολία πιθανότατα αντισταθμιζόταν από αυξημένα επίπεδα ατμοσφαιρικού διοξειδίου του άνθρακα, ενώ δεν εξηγεί και την απουσία ανάλογων περιόδων παλαιότερα. Άλλες υποθέσεις περιστρέφονται γύρω από την παρουσία έντονης ηφαιστειακής δραστηριότητας ή τη δραματική μείωση «θερμοκηπιακών» αερίων μέσα από βιολογικές ή τεκτονικές αλλαγές, όμως δεν κρίνονται απολύτως ικανοποιητικές καθώς δεν εξηγούν επαρκώς πώς διαταράχθηκε τόσο αιφνίδια η σταθερότητα που επικρατούσε πριν και μετά από αυτές τις παγετώδεις περιόδους.
Σε έρευνα που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό “Science” στις 9/2, χρησιμοποιώντας εξελιγμένες υπολογιστικές προσομοιώσεις, εξετάζεται η πιθανότητα μεγάλου μετεωρίτη (συγκρίσιμου με εκείνον του Chicxulub, ο οποίος αφάνισε τους δεινόσαυρους 65 εκατομμύρια έτη πριν το σήμερα) ως αιτίου που οδήγησε στις περιόδους της «Χιονόμπαλας Γης». Το συμπέρασμα της έρευνας είναι πως πρόκειται για έναν πιθανό μηχανισμό που θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια τέτοια περίοδο, υπό την προϋπόθεση ότι το συμβάν λαμβάνει χώρα ενώ το κλίμα βρίσκεται σε σχετικά ψυχρή φάση. Επίσης, η πτώση του μετεωρίτη πιθανολογείται ότι συνέβη στην ξηρά (καθώς ένα αντίστοιχο συμβάν στη θάλασσα είναι μάλλον απίθανο να οδηγούσε σε τόσο εκτεταμένη παγοκάλυψη).
Το γεγονός ότι δεν έχει βρεθεί ακόμη κρατήρας που να συνδέεται με ένα τέτοιο συμβάν, εξηγείται από τους ερευνητές με βάση το ότι η διάβρωση και η αποσάθρωση των πετρωμάτων θα εξαφάνιζε τα ίχνη του. Ακόμη και ο κρατήρας του μετεωρίτη Chicxulub που είναι ένα συμβάν πολύ μεταγενέστερο, χρειάστηκε πολλά χρόνια εντατικών ερευνών για να αποκαλυφθεί. Ένας πολλά υποσχόμενος τρόπος ανίχνευσης των υπολειμμάτων οποιουδήποτε πιθανού μετεωρίτη ανάλογου μεγέθους από εκείνη την εποχή, θα ήταν η χημική και πετρογραφική αναγνώριση ενός απομακρυσμένου (από το κέντρο του κρατήρα) στρώματος εκτόξευσης, παρόμοιου με οποιοδήποτε από τα αντίστοιχα πρώιμα στρώματα του Προτεροζωικού μεγααιώνα (η γεωλογική περίοδος από 2500 ως και 542 εκατομμύρια έτη πριν το σήμερα).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου