Μία ακόμη έρευνα, στο έγκριτο περιοδικό Cell, έρχεται να παρουσιάσει στοιχεία για το πως προκύπτει η βραχύβια μνήμη στον εγκέφαλό μας. Αναφερόμαστε στη δυνατότητα εκείνη που μας επιτρέπει π.χ. να απομνημονεύουμε έναν τηλεφωνικό αριθμό όταν τον ακούμε, μέχρι να τον γράψουμε σε ένα χαρτί ή τη λίστα με τα ψώνια που κάναμε λίγα λεπτά πριν.
Για τη δημιουργία αυτής της μνήμης, φαίνεται πως απαιτείται συγχρονισμένη δραστηριότητα σε πολλά μέρη του εγκεφάλου ταυτόχρονα, παρά σε ένα συγκεκριμένο. Παλιότερα (δεκαετία 70 και 80), οι έρευνες είχαν εστιάσει στη δραστηριότητα του προμετωπιαίου φλοιού, ως υπεύθυνη για τη δημιουργία μνήμης.
Μάλιστα, η προσοχή εστιάζεται σε ένα συγκεκριμένο γονίδιο, η τροποποίηση του οποίου οδηγούσε τα ποντίκια στο εργαστήριο να ανεβάζουν αισθητά τις επιδόσεις τους σε τεστ μνήμης (ποσοστά επιτυχίας που αρχικά ήταν στα όρια του τυχαίου, δηλαδή κοντά στο 50% ανέβαιναν στο 80%). Φυσικά, η τροποποίηση του συγκεκριμένου γονιδίου προς την αντίθετη κατεύθυνση, οδηγεί σε χειρότερες επιδόσεις.
Ένας από τους ερευνητές αναφέρει πως είναι σχετικά σπάνιο να βρίσκεται ένα συγκεκριμένο γονίδιο που, από μόνο του, έχει τόσο μεγάλη επιρροή σε σύνθετες γνωστικές λειτουργίες όπως η μνήμη.
Δημοσιευμένη Έρευνα: https://www.cell.com/cell/fulltext/S0092-8674(20)31152-1...
Φωτογραφία: Νευρώνες στον θάλαμο του εγκεφάλου, με υποδοχείς gpr12 (με κόκκινο), η πληθώρα των οποίων συσχετίζεται με αυξημένες επιδόσεις στην απομνημόνευση. Οι υποδοχείς αυτοί, φαίνεται να βοηθούν στην ανάπτυξη συγχρονισμένης επικοινωνίας ανάμεσα στον θάλαμο και τον προμετωπιαίο φλοιό του εγκεφάλου, κατά τη διάρκεια τεστ μνήμης. (Laboratory of Neural Dynamics and Cognition at The Rockefeller University)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου