Σε έρευνα που δημοσιεύτηκε τον Απρίλιο στο επιστημονικό περιοδικό “The Astrophysical Journal Letters”, αναφέρεται η πιθανότητα το Ηλιακό μας σύστημα κατά τη διαδικασία της δημιουργίας του να «επιβίωσε» από γειτονική έκρηξη υπερκαινοφανούς (supernova), κάτι που συμπεραίνεται από τις μετρήσεις συγκεκριμένων ραδιενεργών ισοτόπων σε μετεωρίτες.
Οι μετεωρίτες παρομοιάζονται με διαστημικά «απολιθώματα», η εξέταση των οποίων μας βοηθά να κατανοήσουμε τη δημιουργία και την εξέλιξη του ηλιακού μας συστήματος, καθώς αυτοί βρίσκονταν εκεί σε αυτά τα αρχικά στάδια δημιουργίας του Ήλιου και των πλανητών του. Η εξέταση των μετεωριτών δείχνει την προσθήκη επιπλέον ποσότητας ραδιενεργού Αλουμινίου/Αργιλίου (Al-26), περίπου 4.6 δισεκατομμύρια έτη πριν το σήμερα, ήτοι κατά τη δημιουργία του Ηλιακού μας συστήματος. Η πιο πιθανή εξήγηση για αυτήν την ποσότητα Αλουμινίου, είναι ότι προήλθε από την έκρηξη γειτονικού υπερκαινοφανούς.
Οι ερευνητές εκτιμούν ότι το νέφος μοριακού αερίου, εντός του οποίου δημιουργήθηκε το Ηλιακό μας σύστημα, έδρασε «προστατευτικά» τόσο απέναντι στις συνέπειες του (πιθανού) γειτονικού υπερκαινοφανούς, όσο και γενικότερα απέναντι στην ιονίζουσα υπεριώδη ακτινοβολία γειτονικών αστέρων φασματικού τύπου Ο και Β (αρκετά λαμπρότερα και μεγαλύτερα από τον Ήλιο μας).
Γενικότερα, ας έχει υπόψη του ο αναγνώστης ότι, υπάρχουν πολλές παράμετροι που καθορίζουν τον αριθμό, το μέγεθος και το είδος των πλανητών σε ένα πλανητικό σύστημα. Για παράδειγμα, η ποσότητα του ραδιενεργού ισοτόπου του Αλουμινίου (ή Αργιλίου) Al-26, η οποία παράγεται σε υπερκαινοφανείς και μετά βρίσκεται στη μεσοαστρική ύλη από την οποία θα δημιουργηθεί το νέο πλανητικό σύστημα, καθορίζει το αν θα υπάρχουν «αέριοι γίγαντες» σαν τον Δία (και άρα προστασία από μετεωρίτες για τους εσωτερικούς «γήινους» πλανήτες) ή όχι. Μεγάλη ποσότητα Αλουμινίου στο αέριο του μελλοντικού πλανητικού συστήματος, θα αποτρέψει τη δημιουργία «αέριων γιγάντων», ενώ μικρή ποσότητα θα δημιουργήσει «αέριους γίγαντες» που θα «σκουπίσουν» (και θα εξαφανίσουν) τους εσωτερικούς «γήινους» πλανήτες από τις τροχιές τους. Επομένως, χρειάζεται μία μέση ποσότητα που εξαρτάται από την απόσταση του υπερκαινοφανούς από το αρχικό αέριο και τις χρονικές συγκυρίες. Αν υπολογίσουμε το Αλουμίνιο που προέρχεται μόνο από υπερκαινοφανείς, τότε η πιθανότητα να έχουμε την «κατάλληλη» ποσότητα, είναι ~0.1%.
Δημοσιευμένη Έρευνα: https://iopscience.iop.org/article/10.3847/2041-8213/acc849
Πολλά περισσότερα για τη διαστημική εξερεύνηση, τους εξωπλανήτες, και τις εξελίξεις στην Επιστήμη και την Τεχνολογία τόσο στο άμεσο αλλά και στο βαθύ μέλλον, στον τόμο ΙΙΙ του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα», τον οποίο μπορείτε να αποκτήσετε από τη σελίδα μας με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής με ένα μήνυμα! Ρωτήστε μας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου