Ομίχλη στον Νείλο και συγκέντρωση νερού στις ξηρές περιοχές της Αιγύπτου

Ομίχλη πάνω από το δέλτα του Νείλου, στις 7/1 το πρωί, όπως το κατέγραψε ο δορυφόρος Terra της NASA. Σύμφωνα με τα δεδομένα του Παν/μίου στο Κάιρο, το 10 % των ημερών του τριμήνου από τον Νοέμβριο ως και τον Ιανουάριο, εμφανίζεται ομίχλη η οποία σχηματίζεται συνήθως τις πρωινές ώρες και μπορεί να διαρκέσει αρκετές ώρες. 

 

Σε αυτό το μέρος του πλανήτη, η ξηρασία είναι μία πρόκληση. Μία από τις (φθηνές) τεχνικές που έχουν αρχίσει να χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπισή της, είναι η συλλογή νερού από την ομίχλη. Χρησιμοποιούνται δίχτυα με μεγάλη επιφάνεια, στερεωμένα κάθετα σε πασσάλους και το νερό που εναποθέτει η ομίχλη πάνω τους, συγκεντρώνεται σε δεξαμενές. Ανάλογα με την εγκατάσταση, μπορεί να συγκεντρωθούν 200 – 1000 λίτρα νερού ανά ημέρα. Ο ρυθμός συσσώρευσης ύδατος από την ομίχλη ποικίλει ανάλογα με την εποχή και κυμαίνεται ανάμεσα στα 5 και τα 13 λίτρα νερού ανά τετραγωνικό μέτρο διχτυού ανά ημέρα.

 

Φωτογραφία: NASA / Terra (MODIS)

 

Περισσότερα για όλα τα μετεωρολογικά φαινόμενα, με φωτογραφίες, χάρτες, σχήματα, θα βρείτε στον τόμο Ι του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα» (εκδόσεις «Οσελότος»), τον οποίο μπορείτε να αποκτήσετε από τη σελίδα μας με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής με ένα μήνυμα! Ρωτήστε μας!

 

 

Ακόμη ένας αστεροειδής ανιχνεύεται πριν εισέλθει στη γήινη ατμόσφαιρα

Τις πρώτες πρωινές ώρες της Κυριακής 21/1, μικρός αστεροειδής μεγέθους περίπου ενός μέτρου, με την κωδική ονομασία Sar 2736, φωτίζει τον ουρανό της βόρειας Ευρώπης καθώς η είσοδός του στη γήινη ατμόσφαιρα έγινε λίγο δυτικότερα του Βερολίνου. Το εισερχόμενο αυτό αντικείμενο, είχε προβλεφθεί λίγες ώρες νωρίτερα (βλέπε πληροφορίες στους συνδέσμους παρακάτω) με αποτέλεσμα να το καταγράψουν αρκετοί με τα κινητά και τις φωτογραφικές μηχανές τους. Παλαιότερα, πριν από αυτό το αντικείμενο είχαν ανιχνευτεί και άλλα με αποτέλεσμα να μπορεί να προβλεφθεί ο χρόνος και η περιοχή εισόδου τους στη γήινη ατμόσφαιρα. Κάποια τα είχαμε δει με αναρτήσεις εδώ (π.χ. https://fkp2100.blogspot.com/2022/11/blog-post_27.html)

 

Μάλιστα, ήδη βρέθηκαν και κομμάτια από τον αστεροειδή και μπορείτε να δείτε την δημοσίευση με φωτογραφίες από αυτά, εδώ: https://twitter.com/AllPlanets/status/1750621973284311380

 

Βίντεο: https://twitter.com/GionniGion

 

Χάρτης πρόβλεψης εισόδου για τον μετεωρίτη Sar 2736 (μετέπειτα ονομάστηκε σε 2024 ΒΧ1) όπως και περισσότερες πληροφορίες για το εκτιμώμενο σημείο πτώσης του: https://twitter.com/Richard_M_F/status/1748846198700609924

 

Ο συγκεκριμένος αστεροειδής ανακαλύφθηκε από τον Krisztián Sárneczky (https://twitter.com/sarneczky).

 

Περισσότερα για τους κομήτες, τους αστεροειδείς, τα μετέωρα, τον κίνδυνο για τη Γη, τα μέτρα ανίχνευσης και προστασίας του πλανήτη μας, και άλλα πολλά ενδιαφέροντα, με φωτογραφίες, χάρτες κ.α., στους τόμους ΙΙ και ΙΙΙ του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα» (εκδόσεις «Οσελότος») τους οποίους μπορείτε να αποκτήσετε από τη σελίδα μας, με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής, με ένα μήνυμα! Ρωτήστε μας!

 

https://www.facebook.com/reel/1773318163154446. 

Απόρριψη προωθητικών πυραύλων στο έδαφος

Αυτό το βίντεο που τράβηξε κάτοικος στην ηπειρωτική Κίνα στις 26/12, δείχνει έναν προωθητικό πύραυλο, μετά το πέρας της αποστολής του, να πέφτει σε δασώδη περιοχή και να αναφλέγεται. Λίγες ώρες πριν, η Κινεζική διαστημική υπηρεσία είχε βάλει σε τροχιά δυο δορυφόρους που αποτελούν τμήμα του “Beidou Navigation Satellite System” (το Κινέζικό αντίστοιχο του GPS). Η εκτόξευση είχε γίνει από τη βάση του Xichang. 

 

Δυστυχώς δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό στην Κίνα και υπάρχουν επικρίσεις προς αυτήν την πρακτική, όχι μόνο για το προφανές αλλά και για τη δημιουργία διαστημικών σκουπιδιών εν δυνάμει πολύ επικίνδυνων (βλέπε περί αυτού τον τόμο ΙΙΙ στα «Φυσικά φαινόμενα»). Οι προωθητικοί πύραυλοι, όπως ο Long March 5 που φαίνεται στο βίντεο, προσφέρουν την απαραίτητη προώθηση για το ωφέλιμο φορτίο (τους δορυφόρους) μέχρι ένα ύψος και μετά αφήνονται (κατά την Κινεζική πρακτική) να πέσουν στο έδαφος. Η Κίνα από την πλευρά της αναφέρει ότι παρέχει τις απαραίτητες ειδοποιήσεις προς τους κατοίκους των περιοχών που μπορεί να πληγούν από υπολείμματα και συντρίμμια. Το 2019, σε μια ανάλογη περίπτωση, είχε καταστραφεί ένα σπίτι.

 

Η Κίνα εργάζεται προς τη δημιουργία επαναχρησιμοποιούμενων πυραύλων (π.χ. σαν τους Falcon 9 της SpaceX), όμως δεν αναμένεται επιχειρησιακή χρήση πριν το 2026.

 

Πηγή: Andrew Jones --- https://twitter.com/AJ_FI

 

Βίντεο:  https://www.facebook.com/reel/393014923273494.

 

 

Τα βουνά του κομήτη 67P/Churyumov-Gerasimenko

Αυτό που μοιάζει με βουνό με ύψος μερικών εκατοντάδων μέτρων, δεν βρίσκεται ούτε στη Γη, ούτε σε κάποιον άλλον πλανήτη ή φεγγάρι, αλλά στον κομήτη 67P/Churyumov-Gerasimenko και φωτογραφήθηκε από την ευρυγώνια κάμερα του διαστημικού οχήματος “Rosetta” στις 14/10/2014, όταν βρισκόταν μόλις 8 km μακριά από τον κομήτη. Η επιτάχυνση της βαρύτητας στον κομήτη αυτόν, είναι τουλάχιστον 100000 φορές μικρότερη από αυτήν στη Γη, κάτι που δεν θα έκανε μοιραία μια πτώση από την κορυφή αυτού του βουνού (βλέπε διάφορα στοιχεία για τον κομήτη και εδώ: https://www.pnas.org/doi/10.1073/pnas.1612176114).

 

Περί της αποστολής “Rosetta” υπάρχει μια παλαιότερη ανάρτησή μας, μαζί με μια ταινία μικρού μήκους με άκρως εντυπωσιακό υλικό από το ταξίδι αυτό. Μπορείτε να την βρείτε εδώ: https://fkp2100.blogspot.com/2020/03/blog-post.html.

 

Φωτογραφία: ESA / Rosetta / MPS for OSIRIS Team MPS / UPD / LAM / IAA / SSO / INTA / UPM / DASP / IDA (https://science.nasa.gov/resource/comet-from-8-km/).

 

Περισσότερα για τη διαστημική εξερεύνηση αλλά και τις ευρύτερες εξελίξεις στην Επιστήμη και την Τεχνολογία τόσο στο άμεσο αλλά και στο βαθύ μέλλον, στον τόμο ΙΙΙ του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα» (εκδόσεις «Οσελότος»), τον οποίο μπορείτε να αποκτήσετε από τη σελίδα μας με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής με ένα μήνυμα! Ρωτήστε μας!

 

 

Υπερθέαμα οπτικών φαινομένων στη Utah των ΗΠΑ

Αυτή η φωτογραφία ελήφθη στο Snowbasin Resort, στη Utah των ΗΠΑ στις 28/12. Αιτία για αυτά τα οπτικά φαινόμενα, είναι οι αιωρούμενοι παγοκρύσταλλοι (snow dusting) που συνήθως απαντώνται σε χιονοδρομικά κέντρα και χιονισμένες πλαγιές όπως εδώ. Αυτοί δρουν ως μικροσκοπικά πρίσματα διαθλώντας το ηλιακό φως. Το φως που πέφτει σε αυτούς, σε συνδυασμό με το διαφορετικό σχήμα του καθενός, το πλήθος τους, την καθαρότητά τους και τις διαφορετικές γωνίες εισόδου του φωτός στους παγοκρυστάλλους, οδηγούν σε αυτό το υπερθέαμα. Αλλαγές στις παραπάνω ποιοτικές και ποσοτικές παραμέτρους, οδηγούν και σε διαφορετικά είδη και αριθμούς οπτικών φαινομένων που παρατηρούμε σε κάθε περίπτωση.

 

Όσοι έχετε τον τόμο Ι από «Τα φυσικά φαινόμενα» (εκδόσεις «Οσελότος»), τότε με τους χάρτες αναγνώρισης των οπτικών φαινομένων στις σελίδες 81 και 82, θα μπορείτε να αναγνωρίσετε αυτά αλλά και κάθε άλλο αντίστοιχο φαινόμενο που μπορεί να δείτε! Οι παλαιότεροι αναγνώστες μας ήδη μπορούν να αναγνωρίσουν τουλάχιστον την άλω, τα παρήλια, τον παρηλιακό κύκλο, το περιζενιθιακό τόξο, το ανώτερο εφαπτόμενο τόξο και το τόξο Parry όπως και το ανώτερο και κατώτερο περιφερειακό τόξο. Ωστόσο, υπάρχουν και κάποια σπανιότερα οπτικά φαινόμενα στη φωτογραφία αυτή.

 

Φωτογραφία: Jeff McMurdie --- Πηγή: https://twitter.com/KSL_Matt

 

Περισσότερα για όλα τα ατμοσφαιρικά οπτικά φαινόμενα, με φωτογραφίες, χάρτες, σχήματα, συχνότητες εμφάνισης στη χώρα μας και οδηγίες για το πως να τα βρίσκετε και να τα ξεχωρίζετε, θα βρείτε στον τόμο Ι του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα» (εκδόσεις «Οσελότος»), τον οποίο μπορείτε να αποκτήσετε από τη σελίδα μας με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής με ένα μήνυμα! Ρωτήστε μας!

 

 

Καμένοι πάπυροι διαβάζονται για πρώτη φορά με υπολογιστική τομογραφία ακτίνων Χ

Η έκρηξη του Βεζούβιου το 79, εκτός από τις καταστροφές που προκάλεσε στην Πομπηία και σε άλλες πόλεις όπως το «Αρχαίο Ηράκλειο» (Herculaneum, σημερινό Ερκολάνο) το οποίο θάφτηκε κάτω από 20 μέτρα στάχτης, κατέστρεψε και πολλούς παπύρους από τη μόνη βιβλιοθήκη που είχε διασωθεί από την Ελληνορωμαϊκή εποχή. Οι πάπυροι μοιάζουν με τυλιγμένες καρβουνιασμένες στήλες όπως αυτή στη φωτογραφία, οπότε κάθε απόπειρα να ανοιχτούν και να διαβαστούν ήταν τουλάχιστον μάταιη αν όχι καταστροφική. Έτσι θεωρήθηκε πως αυτά τα κείμενα θα ήταν αδύνατον να διαβαστούν.

 

Μέχρι σήμερα! Ο Luke Farritor, ερευνητής στο παν/μιο της Nebraska στις ΗΠΑ, γίνεται ο πρώτος άνθρωπος μετά από 2 χιλιετίες που καταφέρνει και διαβάζει ολόκληρη λέξη σε καμένο πάπυρο εκείνης της εποχής, αποδεικνύοντας πως είναι εφικτό να διαβαστούν αυτά τα κείμενα. Αυτό έγινε χάρη στον συνδυασμό υπολογιστικής τομογραφίας ακτίνων Χ (οι κόκκινες φωτεινές λωρίδες που σαρώνουν τον καμένο πάπυρο στη φωτογραφία) και ενός αλγόριθμου μηχανικής μάθησης (αυτό που πολλές φορές αποκαλείται «στενή» τεχνητή νοημοσύνη σήμερα). Ο αλγόριθμος «εκπαιδεύτηκε» στην αναγνώριση ελληνικών γραμμάτων και κατάφερε να διαβάσει τη λέξη «πορφύρας» όπως φαίνεται και στη φωτογραφία με το αναγνωρισμένο κείμενο.

 

Η πορφύρα ήταν ιδιαίτερα περιζήτητη βαφή στην αρχαία Ρώμη και παρασκευαζόταν από τους αδένες των θαλάσσιων σαλιγκαριών, επομένως ο όρος θα μπορούσε να αναφέρεται έμμεσα στην τάξη των ανθρώπων που είχαν τα χρήματα να αγοράσουν αυτή τη βαφή ή σε κάτι αντίστοιχο με αυτό καθαυτό το χρώμα. Ωστόσο πιο σημαντικό από την ίδια τη λέξη, είναι η δυνατότητα που έχουμε πλέον να μπορούμε να διαβάσουμε αυτούς τους κατεστραμμένους παπύρους.

 

Περισσότερα: https://www.nature.com/articles/d41586-023-03212-1

 

Περισσότερα για τις εξελίξεις στην Επιστήμη και την Τεχνολογία τόσο στο άμεσο αλλά και στο βαθύ μέλλον, στον τόμο ΙΙΙ του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα» (εκδόσεις «Οσελότος»), τον οποίο μπορείτε να αποκτήσετε από τη σελίδα μας με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής με ένα μήνυμα! Ρωτήστε μας!

 

 

Το cryobot της NASA στην Ευρώπη και τον Εγκέλαδο

Οι παγωμένοι δορυφόροι του Δία, όπως η Ευρώπη και ο Εγκέλαδος, ελκύουν την προσοχή των αστροβιολόγων και της NASA για την αναζήτηση εξωγήινης ζωής στο ηλιακό σύστημα. Ήδη έχει αρχίσει να σκιαγραφείται μία αποστολή ενός κρύο-ρομπότ ή κρυομπότ (cryobot) το οποίο θα τρυπήσει την παγωμένη επιφάνεια των συγκεκριμένων δορυφόρων για να ερευνήσει για πρώτη φορά απευθείας τους ωκεανούς νερού που βρίσκονται από κάτω τους. Η εικόνα της ανάρτησης δίνει μια άποψη της επιχείρησης του cryobot.

 

Μια τέτοια αποστολή έχει αρκετές προκλήσεις καθώς ένα τέτοιο cryobot χρειάζεται να τρυπήσει μια παγωμένη επιφάνεια αρκετών χιλιομέτρων για να βρεθεί στον ωκεανό κάτω από αυτήν. Τα συστήματά του αλλά και η απαιτούμενη θερμότητα για τη διείσδυση στον πάγο, θα τροφοδοτούνται με πυρηνική ενέργεια μέσω ραδιοϊσοτόπων (το γνωστό RPS, Radioidotope Power System, που έχει χρησιμοποιηθεί σε δεκάδες αντίστοιχες αποστολές στο παρελθόν και μετατρέπει τη θερμότητα από τη διάσπαση του Πλουτωνίου-238, σε ηλεκτρική ενέργεια). 

 

Επίσης, επειδή είναι πιθανό να μην συναντήσει μόνο πάγο κατά την κάθοδό του στον ωκεανό, το cryobot θα πρέπει να μπορεί να αντιμετωπίσει ή να παρακάμψει πιθανούς θύλακες με σκόνη, βράχους και άλλα υλικά. Επομένως, ένα σύστημα χαρτογράφησης και πλοήγησης σε τέτοιες συνθήκες είναι ένα ακόμη ζητούμενο, ενώ περαιτέρω πολύτιμες πληροφορίες θα υπάρξουν και από την αποστολή “Europa Clipper” (NASA 2024).

 

Πέρα από τη NASA, και η ESA έχει την αποστολή “JUICE” που ήδη «τρέχει» προς τους παγωμένους δορυφόρους του Δία (βλέπε την παλαιότερη ανάρτησή μας, εδώ: https://fkp2100.blogspot.com/2023/04/juice-esa.html).

 

Περισσότερα: https://science.nasa.gov/.../digging-deeper-to-find-life.../

 

Εικόνα: NASA / JPL-Caltech

 

Περισσότερα για τις εξελίξεις στην Επιστήμη και την Τεχνολογία τόσο στο άμεσο αλλά και στο βαθύ μέλλον, στον τόμο ΙΙΙ του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα», τον οποίο μπορείτε να αποκτήσετε από τη σελίδα μας με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής με ένα μήνυμα! Ρωτήστε μας!

 

 

Περιζενιθιακό τόξο σε "νέφος - οπή"

Σε αυτήν την σπάνιας ομορφιάς φωτογραφία που ελήφθη στις 20/12 στο Dollywood των ΗΠΑ, βλέπουμε δυο φυσικά φαινόμενα ταυτόχρονα. Το ένα είναι το «νέφος – οπή» και το άλλο είναι το πολύχρωμο περιζενιθιακό τόξο που δημιουργήθηκε χάρη στους κατακρημνιζόμενους παγοκρυστάλλους της «οπής».

 

Το στρώμα νεφών που διακρίνεται στα άκρα της φωτογραφίας να καλύπτει μεγάλο τμήμα του ουρανού, αποτέλεσε τη βάση για την εμφάνιση «νέφους-οπής» (hole punch cloud ή fallstreak cloud). Αυτό το φαινόμενο παρατηρείται με νέφη που ανήκουν στην κατηγορία των υψισωρειτών ή θυσανοσωρειτών (Altocumulus ή Cirrocumulus). Ο σχηματισμός αυτός δημιουργείται όταν υπάρξει κάποιο αίτιο (π.χ. πυρήνες συμπύκνωσης από τα αέρια διερχόμενου αεροπλάνου, αλλά και πρόσκαιρες μεταβολές στην πίεση τοπικά, λόγω του αεροδυναμικού σχήματος των πτερυγίων του), που θα οδηγήσει σταδιακά σε μαζική ψύξη τα υπέρψυχρα μικροσταγονίδια των νεφών τα οποία, ως τότε, ελλείψει πυρήνων συμπύκνωσης/παγοποίησης θα βρίσκονται ακόμη σε υγρή κατάσταση, παρόλο που η θερμοκρασία σε εκείνο το ύψος είναι κάτω από το σημείο πήξης του νερού.

 

Από την στιγμή που θα παγώσει ένα υπέρψυχρο σταγονίδιο, ακολουθείται μια διαδικασία ντόμινο, από εκείνο και ακτινικά προς τα έξω. Στο εσωτερικό της πεπλατυσμένης γραμμής, διακρίνονται τα σωματίδια που έχουν μετατραπεί σε παγοκρυστάλλους και πλέον κατέρχονται δημιουργώντας μια «κουρτίνα» που, ενίοτε, μπορεί να είναι εντυπωσιακή και εδώ διατρέχει τον κεντρικό άξονα της φωτογραφίας (η φωτογράφος είχε την τύχη να είναι σχεδόν ακριβώς από κάτω της). 

 

Σε άλλες αναρτήσεις μας, έχουμε δει και παρήλιο σε αυτήν την κουρτίνα (π.χ. https://fkp2100.blogspot.com/2020/11/blog-post_29.html), ωστόσο εδώ, η θέση της ως προς τον Ήλιο, ο οποίος βρίσκεται χαμηλά κάτω αριστερά, ήταν τέτοια ώστε να δημιουργηθεί περιζενιθιακό τόξο. Ο παρατηρητικός και έμπειρος αναγνώστης θα παρατηρήσει στη δεξιά άκρη του περιζενιθιακού τόξου, να εφάπτεται ένα μικρό τμήμα ενός αμυδρού ανώτερου περιφερειακού τόξου. 

 

Φωτογραφία: https://www.instagram.com/natbugjr/ --- Πηγή: https://twitter.com/spann

 

Στον τόμο Ι του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα» (εκδόσεις «Οσελότος»), μπορείτε να δείτε φωτογραφίες με αυτό και άλλα εντυπωσιακά ή και άγνωστα, στο ευρύ κοινό, φυσικά φαινόμενα, από την Ελλάδα και το εξωτερικό, με λεπτομερείς εξηγήσεις και σχήματα για το πώς δημιουργούνται αλλά και πώς να τα αναζητάτε. Αποκτήστε τον από τη σελίδα μας με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής, με ένα μήνυμα! Ρωτήστε μας!

 

 

Τα εγκεφαλικά οργανοειδή ως μέρος συστήματος τεχνητής νοημοσύνης

Τα «εγκεφαλικά οργανοειδή» τα οποία είχαμε δει μερικούς μήνες πριν, αν και παρουσιάζονται ως «μίνι εγκέφαλοι», στην πραγματικότητα είναι μια περίπου σφαιρική μάζα εγκεφαλικών κυττάρων που έχουν αναπτυχθεί από βλαστοκύτταρα στο εργαστήριο. Αν και είναι πολύ απλούστερα από έναν κανονικό εγκέφαλο, ωστόσο παρουσιάζουν αντιδράσεις σε εξωτερικά ερεθίσματα.

 

Σε έρευνα που δημοσιεύτηκε στις 11/12/2023 στο επιστημονικό περιοδικό “Nature Electronics”, ερευνητές χρησιμοποίησαν ένα τέτοιο οργανοειδές ως το «ενδιάμεσο στρώμα» σε ένα σύστημα τεχνητής νοημοσύνης. Το οργανοειδές αποθήκευε πληροφορίες και λάμβανε δεδομένα (με τη μορφή ερεθισμάτων) αντιδρώντας ανάλογα. Ένας αλγόριθμος εκπαιδεύτηκε στην αναγνώριση αυτών των (ηλεκτρικών) αντιδράσεων του οργανοειδούς. Συγκεκριμένα, το σύστημα αυτό (το οποίο οι ερευνητές ονόμασαν “Brainoware”) δοκιμάστηκε στην αναγνώριση φωνής και στα Μαθηματικά. Αν και είναι η πρώτη φορά για ένα τέτοιο εγχείρημα, τα αποτελέσματα ήταν αρκετά καλά (78% επιτυχία στην αναγνώριση φωνής και συγκρίσιμα ποσοστά επιτυχίας με «συμβατικά» νευρωνικά δίκτυα στα Μαθηματικά).

 

Ένα τέτοιο μοντέλο θα μπορούσε να αποτελεί πρόδρομο των μελλοντικών «βίο-υπολογιστών» (οι οποίοι, εμπνευσμένοι από τον τρόπο λειτουργίας του εγκεφάλου μας, θα απαιτούσαν πολύ λιγότερη ενέργεια για τη λειτουργία τους). Επίσης, θα βοηθήσει στην κατανόηση του τρόπου με τον οποίο ο εγκεφάλου μας συνειδητοποιεί, σκέπτεται και μαθαίνει όπως και στη θεραπεία νευροεκφυλιστικών ασθενειών. Ακόμη, θα μπορούσε να αποτελέσει ένα βήμα προς την αποτελεσματική και ακριβέστερη προσομοίωση αντιδράσεων του εγκεφάλου σε φαρμακευτικές αγωγές, αντικαθιστώντας τα ζώα των εργαστηρίων που χρησιμοποιούνται ως σήμερα για αυτόν τον σκοπό.

 

Δημοσιευμένη Έρευνα: https://www.nature.com/articles/s41928-023-01069-w

 

Περισσότερα για τους βίο-υπολογιστές, τους κβαντικούς υπολογιστές αλλά και τις γενικότερες εξελίξεις στην Επιστήμη και την Τεχνολογία τόσο στο άμεσο αλλά και στο βαθύ μέλλον, θα βρείτε στον τόμο ΙΙΙ του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα», τον οποίο μπορείτε να αποκτήσετε από τη σελίδα μας με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής με ένα μήνυμα! Ρωτήστε μας!

 

 

Ηλεκτροδιάτρηση και μεταφορά DNA

Μία πολύ ενδιαφέρουσα παράπλευρη συνέπεια που έχει το κυνήγι ψαριών από ηλεκτροφόρα χέλια, δημοσιεύτηκε σε έρευνα στο επιστημονικό περιοδικό “Peer J: Life and Environment” στις αρχές Δεκεμβρίου. 

 

Είναι γνωστό ότι τα ηλεκτροφόρα χέλια έχουν όργανα που μπορούν να παράγουν ηλεκτρικές εκκενώσεις που χαρακτηρίζονται από τάση εκατοντάδων Volt. Αυτή τους την ιδιότητα τη χρησιμοποιούν τόσο για επίθεση (κυνήγι) όσο και για άμυνα έναντι διαφόρων απειλών. 

 

Από την άλλη, η ηλεκτροδιάτρηση (electroporation) είναι μια γνωστή τεχνική μεταφοράς γονιδίων στα κύτταρα ενός οργανισμού, με τη χρήση ηλεκτρικού πεδίου. Το ηλεκτρικό πεδίο δημιουργεί πρόσκαιρα πόρους στην κυτταρική μεμβράνη του κυττάρου του οργανισμού – λήπτη και μέσα από αυτούς περνά (και) DNA από άλλους οργανισμούς. Ωστόσο, η χρήση ηλεκτροδιάτρησης είναι γνωστή σε εργαστηριακά πλαίσια και δεν έχει παρατηρηθεί στο φυσικό περιβάλλον, παρόλο που υφίστανται τα απαραίτητα ηλεκτρικά πεδία (π.χ. τα ηλεκτροφόρα χέλια ή κεραυνοί) έστω τοπικά και πρόσκαιρα.

 

Σε αυτήν την έρευνα, αποδεικνύεται η μεταφορά γονιδιακού υλικού με φυσικό τρόπο (με ηλεκτρικό πεδίο από ηλεκτροφόρο χέλι και όχι από μηχανήματα) σε προνύμφες ψαριών-ζέβρα (zebrafish). Πιο συγκεκριμένα, τα ψάρια ήταν στο ίδιο υδάτινο περιβάλλον με ηλεκτροφόρο χέλι, ενώ το νερό περιείχε πράσινη φωσφορίζουσα πρωτεΐνη (GFP) ώστε να είναι ευδιάκριτη. Παρόλη την ασταθή και ακανόνιστη ηλεκτρική τάση που παράγουν τα χέλια, παρατηρήθηκε μεταφορά γονιδιακού υλικού στα ψάρια (βλέπε στη φωτογραφία την GFP στις προνύμφες, μετά το πέρας του πειράματος). Έτσι, τα χέλια αλλά και άλλοι οργανισμοί αλλά και καταστάσεις που παράγουν ηλεκτρισμό στη φύση, μπορούν να προκαλέσουν γενετική τροποποίηση σε οργανισμούς γύρω τους.

 

Δημοσιευμένη Έρευνα: https://peerj.com/articles/16596/

 

 

Το σπάνιο τόξο Moilanen

Στις 6/12 το πρωί, οι κάτοικοι στο Granby του Colorado στις ΗΠΑ, είχαν την ευκαιρία να θαυμάσουν ένα ιδιαίτερα σπάνιο οπτικό φαινόμενο, μέσα σε όλα αυτά που φαίνονται σε αυτή τη φωτογραφία. Το τόξο Moilanen (είναι το φαινόμενο με το σχήμα “V” λίγο πάνω από τον Ήλιο ο οποίος είναι χαμηλά κρυμμένος από τα σύννεφα και μέσα στην άλω), αποτελεί ένα από τα πιο σπάνια οπτικά ατμοσφαιρικά φαινόμενα. 

 

Αν και σε υπολογιστικές προσομοιώσεις, το αίτιο για ένα τέτοιο τόξο θα μπορούσε να είναι μια συγκέντρωση πρισματικών παγοκρυστάλλων με συγκεκριμένες ιδιότητες (βλέπε https://old.atoptics.co.uk/halo/marc.htm), στην πραγματικότητα η ύπαρξη τέτοιων παγοκρυστάλλων αποτελεί ένα σχεδόν απίθανο ενδεχόμενο, με αποτέλεσμα να αναζητείται ακόμη ο τρόπος δημιουργίας του συγκεκριμένου τόξου.

 

Τα άλλα δυο “V” που βρίσκονται ψηλότερα, πάνω από την άλω, είναι το ανώτερο εφαπτόμενο τόξο και το τόξο Parry, τα οποία παρουσιάζουν αυτή τη μορφή όταν ο Ήλιος είναι χαμηλά όπως εδώ.

 

Πηγή: https://twitter.com/Tim_Pfeiffer

 

Περισσότερα για όλα τα μετεωρολογικά και οπτικά φαινόμενα, με φωτογραφίες, χάρτες, σχήματα, συχνότητες εμφάνισης στη χώρα μας και οδηγίες για το πώς να τα ψάχνετε και να τα ξεχωρίζετε, θα βρείτε στον τόμο Ι του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα» (εκδόσεις «Οσελότος»), τον οποίο μπορείτε να αποκτήσετε από τη σελίδα μας με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής με ένα μήνυμα! Ρωτήστε μας!

 

 

Σύνδεση γήρατος θηλαστικών και εποχής των δεινοσαύρων;

Σε δημοσίευση στις 28/11/2023 στο επιστημονικό περιοδικό “BioEssays”, παρουσιάζεται μία νέα υπόθεση σχετικά με το γήρας και την πιθανότητα να το έχουμε «κληρονομήσει» εξαιτίας της κυριαρχίας των δεινοσαύρων για πάνω από 100 εκατομμύρια έτη πάνω στη Γη.

 

Σήμερα, ενώ κάποια ερπετά και αμφίβια δεν παρουσιάζουν ασθένειες συνδεδεμένες με το γήρας, όλα τα θηλαστικά (και εμείς) γερνάνε με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Η υπόθεση που προτείνεται αναφέρει πως κατά τη διάρκεια της κυριαρχίας των δεινοσαύρων, η εξελικτική πίεση προς τα άλλα θηλαστικά οδήγησε προς την κατεύθυνση της γρήγορης αναπαραγωγής αφήνοντας, στο πέρασμα των χρόνων, ανενεργά τα γονίδια που συνδέονται με την μακροζωία, κάτι που επηρεάζει διαδικασίες που σχετίζονται με την αναγέννηση των ιστών και την επιδιόρθωση του DNA με όσα αυτά συνεπάγονται.

 

Ο ερευνητής Joao Pedro de Magalhaes, καθηγητής μοριακής βιογεροντολογίας στο παν/μιο του Birmingham, αναφέρει πως κάποια από τα πρώιμα θηλαστικά που ζούσαν στην εποχή των δεινοσαύρων και ήταν κοντά στη βάση της τροφικής αλυσίδας, έπρεπε να εξελιχθούν ώστε να επιβιώσουν μέσω ταχείας αναπαραγωγής. Επομένως, για αυτά τα ζώα, τα γονίδια που είναι συσχετισμένα με τη μακροζωία τους, θα τους ήταν μη-απαραίτητα. Σήμερα όμως, που πολλά θηλαστικά είναι στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας, αναγκάζονται να γερνάνε λόγω των περιορισμών που έθεσε η Μεσοζωική περίοδος των δεινοσαύρων. Σύνδεση με αυτό μπορεί να έχει και η εμφάνιση καρκίνου που είναι συχνότερη στα θηλαστικά σε σχέση με άλλα ζώα.

 

Δημοσίευση: https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/bies.202300098

 

Περισσότερα για τις εξελίξεις στη Γεροντολογία αλλά και τις γενικότερες εξελίξεις στην Επιστήμη και την Τεχνολογία τόσο στο άμεσο αλλά και στο βαθύ μέλλον, στον τόμο ΙΙΙ του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα», τον οποίο μπορείτε να αποκτήσετε από τη σελίδα μας με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής με ένα μήνυμα! Ρωτήστε μας!

Αιωρούμενοι παγοκρύσταλλοι και ύπο-ήλιος

Ξεκινάμε την καινούρια χρονιά με φως και τη «μαγεία» των ατμοσφαιρικών οπτικών φαινομένων, αυτή τη φορά από το Bouřňák στην Τσεχία, με τους αμέτρητους αιωρούμενους παγοκρυστάλλους, να δημιουργούν αυτό το όμορφο φαινόμενο που ονομάζεται «υπό-ήλιος» και εμφανίζεται ακριβώς κάτω από τον Ήλιο στον ουρανό του παρατηρητή.

 

Όταν ο παρατηρητής είναι ψηλά, όπως εδώ, μπορεί να δει οπτικά φαινόμενα χαμηλότερα από το ύψος στο οποίο βρίσκεται, και τα οποία προκύπτουν από ανάκλαση του (ηλιακού) φωτός στους παγοκρυστάλλους που αιωρούνται χαμηλότερα από αυτόν και δημιουργούν συνολικά ένα «κάτοπτρο».

 

Βίντεο: P. Pet'ula.

 

Πηγή: https://twitter.com/deZabedrosky/status/1730563326717923358

 

Περισσότερα για όλα τα μετεωρολογικά και οπτικά φαινόμενα, με φωτογραφίες, χάρτες, σχήματα, συχνότητες εμφάνισης στη χώρα μας και οδηγίες για το πώς να τα ψάχνετε και να τα ξεχωρίζετε, θα βρείτε στον τόμο Ι του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα» (εκδόσεις «Οσελότος»), τον οποίο μπορείτε να αποκτήσετε από τη σελίδα μας με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής με ένα μήνυμα! Ρωτήστε μας!