Οι χημικές ουσίες PFAS (υπερφθοροαλκυλιωμένες χημικές ουσίες ή «παντοτινά χημικά», καθώς είναι εξαιρετικά ανθεκτικά και δεν αποδομούνται εύκολα) υπάρχουν εδώ και χρόνια σε διάφορα είδη που χρησιμοποιούμε καθημερινά (π.χ. αντικολλητικά τηγάνια, καλλυντικά, αδιάβροχα ρούχα, κ.α.) και αποτελούν μια «οικογένεια» άνω των 4700 χημικών ουσιών που έχουν χρήσιμες ιδιότητες όπως π.χ. να απωθούν το λάδι ή το νερό. Για τις χημικές ουσίες PFAS είχαμε δει και σε παλαιότερη ανάρτησή μας, πριν μερικές εβδομάδες, εδώ: https://www.facebook.com/TaFisikaFainomena/posts/757703119700352. Περισσότερα για αυτές, τους πιθανούς κινδύνους αλλά και πώς να τις αποφύγετε, μπορείτε να βρείτε εδώ: https://www.eea.europa.eu/.../emerging-chemical-risks-in....
Σε έρευνα που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό “The Journal of Physical Chemistry A” τον Ιούλιο, αναφέρεται ένας ιδιαίτερα αποτελεσματικός τρόπος να απαλλάξουμε το νερό από αυτά τα χημικά με τη χρήση υπέρηχων. Αυτά τα χημικά υπάρχουν πλέον παντού γύρω μας και φυσικά και στο νερό. Στην παρούσα έρευνα, το θετικό είναι ότι η διαδικασία που προτείνεται, αντιμετωπίζει καλύτερα τα μικρότερα (και δυσκολότερα αντιμετωπίσιμα) σε μέγεθος συστατικά, κάτι στο οποίο έπασχαν οι παλαιότερες προτεινόμενες διαδικασίες.
Σε αντίθεση με άλλες παραδοσιακές μεθόδους που προσπαθούν να διασπάσουν τα PFAS με τη βοήθεια οξειδωτικών ουσιών, ο υπέρηχος διασπά το χημικό διάλυμα δημιουργώντας μικροσκοπικούς θύλακες ατμού, πολύ υψηλής πίεσης και θερμοκρασίας (της τάξης των 10000 βαθμών Κελσίου). Αυτή η θερμότητα διασπά τους σταθερούς δεσμούς άνθρακα-φθορίου από τους οποίους αποτελούνται τα PFAS και καθιστά τα υποπροϊόντα ουσιαστικά αβλαβή. Οι ερευνητές τονίζουν πως αν και η μέθοδός τους δεν είναι άμεσα επεκτάσιμη, θα μπορούσε να γίνει, με κάποιες τροποποιήσεις.
Οι βιομηχανίες σταδιακά σταματούν τη χρήση των PFAS, ενώ οι αρμόδιοι φορείς εργάζονται για να αυξήσουν την ευαισθητοποίηση του κοινού σχετικά με τον τρόπο αποφυγής τους. Στις ΗΠΑ έχει προταθεί η υποχρεωτική παρακολούθηση των επιπέδων ορισμένων PFAS στο νερό από τα δημόσια συστήματα ύδρευσης και μόλις αυτά ξεπερνούν ένα όριο, να ειδοποιείται το κοινό και να λαμβάνονται μέτρα για τη μείωσή τους.
Δημοσιευμένη Έρευνα: https://pubs.acs.org/doi/10.1021/acs.jpca.3c03011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου