Η έκρηξη του υποθαλάσσιου ηφαιστείου Tonga στις 15/1/2022, είναι η εντυπωσιακότερη που έχουμε καταγράψει στη σύγχρονη ιστορία. Το ύψος της στήλης του ηφαιστειακού υλικού έφτασε στα 58 km (πέρασε και την στρατόσφαιρα και μπήκε στη μεσόσφαιρα!). Τα κύματα πίεσης από αυτήν την έκρηξη, έκαναν 3 φορές τον γύρο του πλανήτη και καταγράφηκαν ποικιλοτρόπως. Μπορείτε να θυμηθείτε και να δείτε όλα τα στοιχεία και τις καταγραφές για αυτό το άκρως εντυπωσιακό συμβάν, εδώ: https://antisimvatikos.blogspot.com/2022/01/tonga.html όπου μπορείτε να δείτε και γιατί δεν είχε ανάλογες κλιματικές συνέπειες (αυτό εξαρτάται και από άλλα στοιχεία, όπως τη χημική σύσταση του υλικού που εισέρχεται ψηλά στην ατμοσφαιρική κυκλοφορία μετά την έκρηξη).
Αν αναρωτιέστε μήπως το γεγονός ότι το ηφαιστειακό υλικό που έφτασε και πέρασε και την οζονόσφαιρα (η οποία βρίσκεται εντός της στρατόσφαιρας, σε ένα μέσο/ενδεικτικό ύψος 30 km) επηρέασε με κάποιο τρόπο το όζον, αυτό ακριβώς πραγματεύεται και η έρευνα που δημοσιεύτηκε στο “Science” στις 20/10. Τα συμπεράσματα από διάφορες μετρήσεις που έγιναν από το νησί Reunion (σχετικά κοντά στο σημείο της έκρηξης) 5 μέρες μετά την έκρηξη του Tonga, έδειξαν μία αραίωση του στρώματος του όζοντος κατά 30 %, ενώ σε όλη την περιοχή του Ινδικού και του Ειρηνικού ωκεανού όπου έγιναν μετρήσεις, η συνολική μείωση ήταν γύρω στο 5 %. Πάντως επισημαίνεται ότι δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας καθώς η μείωση αυτή είναι τοπική και πρόσκαιρη. Ωστόσο η έρευνα συνεισφέρει στην καλύτερη κατανόηση των χημικών διαδικασιών αραίωσης του όζοντος, καθώς η ταχύτητα με την οποία συνέβη αυτή, έστω και τοπικά, είναι πρωτοφανής (άλλη μια «πρωτιά» για αυτήν την ηφαιστειακή έκρηξη).
Κύρια αιτία για αυτήν την αραίωση ήταν οι μεγάλες ποσότητες υδρατμών που εκτόξευσε (και) στην οζονόσφαιρα αυτή η έκρηξη. Το νερό αντέδρασε με μόρια χλωρίου στην ατμόσφαιρα απελευθερώνοντας άτομα χλωρίου. Τα τελευταία αντιδρώντας με μόρια όζοντος τα διαλύουν προς μόρια οξυγόνου και οξειδίου του χλωρίου. Το οξείδιο του χλωρίου αντιδρά και αυτό με μόρια όζοντος διαλύοντάς τα, ενώ το αρχικό άτομο του χλωρίου απελευθερώνεται εκ νέου στην ατμόσφαιρα για να αρχίσει και πάλι ο ίδιος χημικός κύκλος. Ένα άτομο χλωρίου υπολογίζεται πως μπορεί να αντιδράσει (διαλύσει) μερικές χιλιάδες μόρια όζοντος κατά μέσο όρο, πριν μετατραπεί σε κάποια ακίνδυνη μορφή.
Δημοσιευμένη Έρευνα: https://www.science.org/doi/10.1126/science.adg2551
Σχήμα (από την παραπάνω έρευνα) που εξηγεί σχηματικά τον τρόπο πώς τα ηφαιστειακά υλικά συνέβαλλαν στη διάλυση μορίων του όζοντος (Ο3).
Περισσότερα για το όζον, την αραίωση και την «τρύπα» του όζοντος, το φαινόμενο του «θερμοκηπίου» και την «κλιματική αλλαγή», όπως και πολλά άλλα σπάνια ή/και εντυπωσιακά φυσικά φαινόμενα, θα βρείτε με σχήματα, φωτογραφίες από την Ελλάδα και το εξωτερικό αλλά και αναλυτικές επιστημονικές εξηγήσεις, στον τόμο Ι του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα» (εκδόσεις «Οσελότος») τον οποίο μπορείτε να αποκτήσετε από τη σελίδα μας με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής με ένα μήνυμα! Ρωτήστε μας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου