Στην ταινία «Αρμαγεδδών» (1998), σε κάποια στιχομυθία αναφέρεται ότι η πυροδότηση πυρηνικής βόμβας στην επιφάνεια του αστεροειδούς που απειλούσε τη Γη, δεν θα ήταν παρά «…ένα ακριβό πυροτέχνημα…» υπονοώντας ότι δεν θα μπορούσε να τον εκτρέψει από την πορεία του. Σε έρευνα που δημοσιεύτηκε στις 23/9 στο επιστημονικό περιοδικό “Nature Physics”, επιδεικνύεται πως η παραπάνω δήλωση δεν ισχύει, τουλάχιστον για αστεροειδείς που ναι μεν έχουν διαστάσεις ικανές να αφανίσουν τη ζωή στη Γη αλλά όχι πάνω από 4-5 km σε διάμετρο.
Πιο αναλυτικά, σε πείραμα προσομοίωσης στο εργαστήριο Sandia στην Albuquerque, στο Νέο Μεξικό των ΗΠΑ, χρησιμοποιήθηκαν 2 μινιατούρες αστεροειδών από πυρίτιο και χαλαζία, ώστε να αντιπροσωπεύουν τις διαφορετικές συστάσεις που μπορεί να βρει κάποιος σε αστεροειδείς του ηλιακού μας συστήματος. Αυτοί ήταν αιωρούμενοι σε θάλαμο κενού και για την προσομοίωση της πυρηνικής έκρηξης χρησιμοποιήθηκε ισχυρό laser που παρήγαγε 80 τρις Watt (80 TW) ηλεκτρικής ισχύος για 0.1 εκατομμυριοστά του δευτερολέπτου. Αυτή η ακραία αιχμή ηλεκτρικής ισχύος δημιουργεί «στιγμιαία» πλάσμα θερμοκρασίας εκατομμυρίων βαθμών το οποίο εκπέμπει ακτίνες Χ (οι οποίες, εκτιμήθηκε από την ερευνητική ομάδα, ότι έχουν πολύ μεγαλύτερη συνεισφορά στην απώθηση ενός αστεροειδούς). Οι ακτίνες Χ εξέτρεψαν τους «αστεροειδείς του εργαστηρίου» εξατμίζοντας την επιφάνειά τους και τα αέρια από αυτήν τους προώθησαν μακριά από την «καταστροφική» τους πορεία.
Οι ερευνητές αναφέρουν πως η τεχνική αυτή μπορεί στην πραγματικότητα να απωθήσει αστεροειδείς διαμέτρου ~4 km (θυμίζουμε πως οτιδήποτε με διάμετρο πάνω από 1-2 km πέσει στη Γη, μπορεί να έχει παγκόσμιες συνέπειες), ενώ το επόμενο βήμα είναι η βελτίωση και η εξέλιξη της τεχνικής αυτής ή μελλοντικά ακόμη και μια πραγματική δοκιμή στο διάστημα, κάτι ανάλογο δηλαδή με την αποστολή DART στον αστεροειδή «Δίμορφο». Η επιτυχία αυτής της τεχνικής θα τοποθετούσε όχι απλά ένα «λιθαράκι» αλλά έναν μεγάλο λίθο στο «τείχος» της πλανητικής άμυνας έναντι τέτοιων απειλών, καθώς η αποστολή DART ήταν μια επιτυχημένη αρχή αλλά η τεχνική της απώθησης με ακτίνες Χ από πυρηνική έκρηξη παρέχουν την απαραίτητη ενέργεια και μπορούν να αναπτυχθούν ταχύτερα σε περιπτώσεις απειλών μεγάλης διαμέτρου.
Δημοσιευμένη Έρευνα: https://www.nature.com/articles/s41567-024-02633-7
Περισσότερα, με λεπτομέρειες, σχήματα, γραφήματα και φωτογραφίες, για τους μετεωρίτες, τους αστεροειδείς, την πιθανότητα πρόσκρουσης με τη Γη, την ανάπτυξη διαστημικής άμυνας, και άλλα πολλά και ενδιαφέροντα, θα βρείτε στους τόμους ΙΙ και ΙΙΙ του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα» (εκδόσεις «Οσελότος»), τους οποίους μπορείτε να αποκτήσετε με έκπτωση και μηδενικά έξοδα αποστολής από τη σελίδα μας με ένα μήνυμα! Ρωτήστε μας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου