Αντιμετωπίζοντας την ιονίζουσα ακτινοβολία του διαστήματος

Σε έρευνα που δημοσιεύτηκε στις 15/10 στο επιστημονικό περιοδικό Science Advances, αναλύονται οι πιθανές συνέπειες της γαλαξιακής κοσμικής ακτινοβολίας* στους αστροναύτες. Όπως αναλύεται και στον τόμο ΙΙΙ του έργου «Τα φυσικά φαινόμενα», η πιο σημαντική πρόκληση που έχει να αντιμετωπίσει η ανθρωπότητα στα πλαίσια της διαστημικής εξερεύνησης, ξεκινώντας από την επιστροφή στη Σελήνη αλλά και την αποστολή στον Άρη, είναι η ιονίζουσα ακτινοβολία του Διαστήματος. Στον τόμο ΙΙΙ έχουν αναλυθεί οι πολλές διαφορετικές διαδρομές που εξετάζονται, για τη λύση αυτού του ζητήματος.

 

*Πρόκειται για πρωτόνια (κατά 90%) αλλά και πυρήνες βαρύτερων ατόμων, κινούμενων σχεδόν με την ταχύτητα του φωτός. Προέρχονται από διάφορες πηγές εντός του Γαλαξία μας (π.χ. από supernova/υπερκαινοφανείς).

 

Στην έρευνα αυτή, προσομοιώθηκε η προσβολή από γαλαξιακή κοσμική ακτινοβολία (GCR, Galactic Cosmic Radiation) σε ομάδες ποντικών, ώστε να βρεθούν οι μακροπρόθεσμες συνέπειες που αυτή έχει στις γνωστικές λειτουργίες του οργανισμού. Υπήρχε μια ομάδα ελέγχου, η οποία δεν έλαβε ακτινοβολία και δυο ομάδες ποντικών που έλαβαν (μία με αρσενικά και μία με θηλυκά ποντίκια). Μετά την προσομοίωση, και το πέρασμα κάποιου χρονικού διαστήματος, παρατηρήθηκε στην ομάδα των αρσενικών ποντικών, μέσα από διάφορες δοκιμασίες, αισθητή μείωση στην αντίληψη του χώρου. Τα θηλυκά ποντίκια, δεν παρουσίασαν κάτι αντίστοιχο.

 

Στην προσπάθεια να μειώσουν αυτές τις συνέπειες στα αρσενικά ποντίκια, οι ερευνητές διαπίστωσαν πως, εάν τα ποντίκια ακολουθούσαν δίαιτα που εξασθενούσε τα μικρογλοία (είδος νευρογλοιακών κυττάρων που παρέχουν στήριξη και προστασία στους νευρώνες του εγκεφάλου), πριν την έκθεσή τους στην προαναφερθείσα ακτινοβολία, τότε οι συνέπειες, πρακτικά, εκμηδενίζονταν. Επίσης, οι ερευνητές ταυτοποίησαν και έναν βιοδείκτη που μπορεί να αποκαλύψει ποιοι αστροναύτες θα έχουν σημαντικότερες συνέπειες από την έκθεσή τους στην ακτινοβολία σε σχέση με άλλους.

 

Δημοσιευμένη Έρευνα: https://www.science.org/doi/10.1126/sciadv.abg6702

 

Σχήμα: Susanna Rosi (από την έρευνα). Στο σχήμα απεικονίζεται, με απλό τρόπο, η επίπτωση που έχει, στο πέρασμα του χρόνου, η ακτινοβολία στα αρσενικά ποντίκια (μπλε), στα θηλυκά ποντίκια (κόκκινο) και η σχεδόν μηδενική επίπτωση στα αρσενικά ποντίκια που έχουν δεχτεί παρέμβαση στα μικρογλοία (πράσινο).